Οι Έλληνες ήταν λάτρεις του ποδοσφαίρου και τα γήπεδα στους αγώνες γέμιζαν ασφυκτικά. Όμως το ποδόσφαιρο δεν είχε δώσει μέχρι τότε χαρά στους Έλληνες σε επίπεδο εθνικής ομάδας και ήρθε ένα άλλο άθλημα με μία χρυσή γενιά παικτών, να αναπληρώσει και με το παραπάνω αυτό το κενό.

Ήταν η εθνική ομάδα του μπάσκετ. Οι παίκτες της εθνικής όχι μόνο έκαναν διάσημο το άθλημα αυτό στην Ελλάδα, αλλά οι ίδιοι θα μπορούσαν να σταθούν στα καλύτερα πρωταθλήματα του κόσμου, ίσως και στο ΝΒΑ.

Ας περάσουμε όμως στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Καλαθοσφαίρισης, ή αλλιώς Ευρωμπάσκετ. Η διοργάνωση του 1987 ήταν η 25η που διοργανώθηκε από την FIBA και ήταν από τις πιο δύσκολες όλων των εποχών. Το τουρνουά πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα και πιο συγκεκριμένα στο σχετικά καινούριο τότε Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας (ΣΕΦ). Μασκότ της διοργάνωσης ήταν ο πελαργός με το όνομα Ολύμπιος.

Ο χαρακτηρισμός ως της πιο δύσκολης διοργάνωσης δεν ήταν τυχαίος. Ομάδες όπως της θρυλικής Σοβιετικής Ένωσης των Βάλτερς, Βολκόφ, Μαρτσουλιόνις, Τσατσένκο, της Γιουγκοσλαβίας με παίκτες όπως οι Ντράζεν Πέτροβιτς, Ντίβατς, Ράτζα, της Ισπανίας με θρύλους όπως οι Σαν Επιφάνειο, Σιμπίλιο, Χιμένεθ, αλλά και της Ιταλίας των Ρίβα, Μπρουναμόντι, Μανίφικο μόνο ως εύκολα αντιμετωπίσιμες δεν μπορούσε να τις χαρακτηρίσει κάποιος. Μέσα σε αυτά τα μεγαθήρια ήταν και η Ελλάδα η οποία τα τελευταία χρόνια είχε αρχίσει να εδραιώνεται με τις εμφανίσεις της ως μία νέα αλλά και μικρή ομάδα, με πολύ ταλαντούχους όμως παίκτες.

Μετά από μία δύσκολη διαδικασία των ομίλων η Ελλάδα κατάφερε να πάρει την τέταρτη θέση την τελευταία αγωνιστική του ομίλου και μαζί με τη νίκη απέναντι στη Γαλλία να εξασφαλίσει το τελευταίο εισιτήριο για τα νοκ-ουτ. Ήταν το πρώτο βήμα στο όνειρο…όποιος βρέθηκε από εκείνη τη στιγμή και ένθεν μπροστά στην Ελλάδα όσο μεγάλη και ιστορική ομάδα και να ήταν έγινε ομάδα της σειράς.

Πρώτος αγώνας για την Εθνική μας ήταν με την Ιταλία την οποία και κερδίζουμε με 90-78. Αμέσως επόμενο θύμα των Ελλήνων παικτών ήταν η θρυλική Γιουγκοσλαβία η οποία ηττάται σε ένα δύσκολο ματς με 81-77 και μαζί με τη μεγάλη έρχεται και το ένα από τα δύο εισιτήρια για τον μεγάλο τελικό της 14ης Ιουνίου.

Σε ένα κατάμεστο ΣΕΦ τα πράγματα φάνηκαν ευοίωνα από νωρίς. Ο κόσμος πραγματικά αγκάλιασε την Εθνική μας ενώ οι μαρτυρίες λένε πως η υπηρεσία του γηπέδου πετου΄σε κουβάδες με νερό σε όσους περίμεναν ένα μαγικό χαρτάκι για τον τελικό για να μην πάθουν ηλίαση. Αποτέλεσμα; Ένα γήπεδο το οποίο σειόταν κυριολεκτικά με το άκουσμα του Εθνικού Ύμνου και της ιαχής «Ελλάς-Ελλάς», η μικρή Ελλάδα των 8,5 εκατομμυρίων κατοίκων αντιμετώπιζε την Σοβιετική Ένωση των 250.000.000…

Η Ελλάδα κατέβηκε στο γήπεδο με τους: Νίκο Σταυρόπουλο, Παναγιώτη Γιαννάκη, Αργύρη Καμπούρη, Νίκο Λινάρδο, Παναγιώτη Καρατζά, Μιχάλη Ρωμανίδη, Νίκο Φιλίππου, Λιβέρη Ανδρίτσο, Παναγιώτη Φασούλα, Μέμο Ιωάννου, Φάνη Χριστοδούλου, Νίκο Γκάλη, ενώ προπονητής ήταν ο Κώστας Πολίτης.
Η Σοβιετική Ένωση έπαιξε με τους: Αλεξάντερ Βολκώφ, Χέινο Έντεν, Σεργκέι Ταρακάνοφ, Βαλντεμάρας Κομίσους, Σεργκέι Μπαμπένκο, Βαλερί Τικονένκο, Βάλντις Βάλτερς, Βλαντιμίρ Τσατσένκο, Σαρούνας Μαρτσουλιόνις, Σεργκέιους Γιοβάισα, Βίκτορ Πανκράσκιν, Βαλερί Γκομπόροφ και προπονητή τον:Αλεξάντερ Γκομέλσκι.

Το παιχνίδι απλώς απολαυστικό με την αγωνία να διαρκεί μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο και φαινόταν πως θα κριθεί σε ένα δύο καλάθια. Οι δύο ομάδες πήγαιναν χέρι-χέρι από το πρώτο λεπτό και καμία δεν ξέφυγε στο σκορ. Στο τέλος της κανονικής περιόδου και με το σκορ στο 87-89 υπέρ των Σοβιετικών ήρθε ο Λιβέρης Ανδρίτσοςνα ευστοχήσει σε δύο βολές και να στείλει το ματς στην παράταση. Θα αποτελούσε το highlight του αγώνα αν δεν υπήρχαν οι αξέχαστες βολές του Αργύρη Καμπούρη. Ο τίμιος γίγαντας όπως τον φώναξαν τότε ευστόχησε στις δύο κρισιμότερες βολές του ελληνικού μπάσκετ. Παίρνοντας το ριμπάουντ από το άστοχο σουτ του Γκάλη δέχθηκε το φάουλ και οδηγήθηκε στη γραμμή της φιλανθρωπίας. Εκεί βλέποντας ένα έθνος να τον κοιτάει στα χέρια έδειξε αστείρευτη ψυχραιμία και φόρτωσε δύο βολές το καλάθι των Σοβιετικών για το 101-103 και 4 δευτερόλεπτα να απομένουν. Οι Σοβιετικοί δεν επωφελήθηκαν από αυτά τα 4 δευτερόλεπτα και η Ελλάδα βρέθηκε στην κορυφή του ευρωπαϊκού μπάσκετ.

Φυσικά, MVP και πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης ήταν ο Γκάλης με (37 πόντους μ.ο.) αφήνοντας πίσω του τον Ντράζεν Πέτροβιτς με (22,7 πόντους μ.ο.).