Η άγρια επίθεση σε βάρος του Γιάννη Μπουτάρη στη διάρκεια των εκδηλώσεων μνήμης για τη γενοκτονία των Ποντίων, δεν είναι ένα “ατυχές περιστατικό” αλλά μια μέρα ντροπής. Είναι το αποτέλεσμα της συστηματικής στοχοποίησης που κρύβει πολιτικές σκοπιμότητες.
Ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης είναι μόνιμος στόχος των ακραίων κύκλων για την ατζέντα του που θίγει το “σκληρό πυρήνα” του συντηρητισμού της πόλης. Ενοχλεί τους αντισημίτες για την ανάδειξη της μνήμης των Εβραίων της Θεσσαλονίκης, τους εθνικιστές για την φιλική στρατηγική του προς την Τουρκία που απέφερε τεράστιο τουριστικό ρεύμα, τους ομοφοβικούς για τη φιλοξενία του Gay Pride, το εκκλησιαστικό λόμπυ για την “πόρτα” που έχει ρίξει στις εξωθεσμικές παρεμβάσεις του Άνθιμου. Αλλά και τους “μακεδονομάχους” καθώς η επίθεση μοιάζει να είχε προεξοφληθεί από το υβρεολόγιο των ακροδεξιών του συλλαλητηρίου, εναντίον του.
Σε ΜΜΕ και κοινωνικά δίκτυα, η επιχείρηση αποδόμησης της εικόνας του, με τον συνηθισμένο ορυμαγδό ψευδών ειδήσεων και συκοφαντιών, είναι συστηματική (και όχι μόνο από ακροδεξιά τρολ). Είναι δε αξιοσημείωτο ότι η καταδίκη των φασιστοειδών δεν ήταν ομόθυμη αλλά βρέθηκαν διάφοροι “ναι μεν αλλά” να υπονοήσουν ότι “έχει δώσει αφορμές” ενώ πολλοί παριστάμενοι απέφυγαν να τον προστατεύσουν και παρακολούθησαν ατάραχοι την εκδήλωση της βίας.