Η Απέλλα ήταν η συνέλευση των πολιτών στην αρχαία Σπάρτη. Από αρχαίους ιστορικούς αναφέρεται και ως εκκλησία, όπως κατά κανόνα στις αρχαίες ελληνικές πόλεις-κράτη. Καθεστώς σπαρτιάτη πολίτη και κατά συνέπεια δικαίωμα συμμετοχής στην απέλλα είχαν όσοι Λακεδαιμόνιοι ήταν άνδρες 30 ετών ή μεγαλύτεροι και κατείχαν μια ελάχιστη έκταση γης ή είχαν τη δυνατότητα μέσω άλλης πηγής εσόδων να συνεισφέρουν ένα ελάχιστο ποσό στα κοινά συσσίτια ή να διατηρούνται σε συνεχή πολεμική ετοιμότητα χωρίς να εργάζονται οι ίδιοι, κυρίως λόγω του φόβου για πιθανή εξέγερση των ειλώτων.
Στην απέλλα δεν συμμετείχαν οι τελείως φτωχοί ούτε οι είλωτες, που αποτελούσαν τη σημαντικότερη παραγωγική τάξη της σπαρτιατικής κοινωνίας.
Η απέλλα ενέκρινε όλες τις σημαντικές αποφάσεις (κήρυξη πολέμου, συμμαχίες και συμφωνίες με άλλες πόλεις, απελευθέρωση ειλώτων), εξέλεγε τα μέλη της γερουσίας και πιθανότατα τους εφόρους, ενώ μπορούσε ακόμα και να ορίσει ή να παύσει βασιλείς, σε περίπτωση αμφισβητήσεων ή ερίδων. Η δημοκρατικότητα του σώματος περιοριζόταν όμως σημαντικά από τη διαδικασία, η οποία δεν επέτρεπε σε πολίτες να υποβάλουν πρόταση ή αντιπρόταση νόμου ή υποψηφίους σε εκλογές για κάποιο αξίωμα. Η αρμοδιότητα της απέλλας ήταν μόνο να εγκρίνει ή να απορρίπτει προτάσεις της γερουσίας, ενώ τα μέλη της έπαιρναν το λόγο μόνο μετά από έγκριση των εφόρων. Η εκλογή για την αποδοχή ή απόρριψη προτάσεων γινόταν δια βοής. Μόνο αν ο προεδρεύων είχε αμφιβολία ως προς την ένταση των φωνών χωρίζονταν οι υποστηρικτές της κάθε άποψης και γινόταν καταμέτρηση.
Την απέλλα συγκαλούσαν αρχικά οι βασιλείς και οι γέροντες της Σπάρτης και από τον 6ο αιώνα π.Χ. οι 5 έφοροι κάθε πανσέληνο. Οι έφοροι διεύθυναν επίσης τις συνεδριάσεις. Ένα τμήμα της απέλλας, η μικρά εκκλησία αναφέρεται από τον Ξενοφώντα (Ελληνικά, iii 3, 8). Συγκαλούνταν πιθανότατα με συνοπτικές διαδικασίες από τους εφόρους όταν η γρήγορη λήψη έκτακτων αποφάσεων ήταν επιβεβλημένη. Στη μικρά εκκλησία φαίνεται ότι συμμετείχαν κυρίως γέροντες και προβεβλημένοι πολίτες, όμως περισσότερα στοιχεία γι’ αυτό το σώμα δεν είναι γνωστά.
Πάμε λοιπόν στο σήμερα μέσω της Hellenic NS την επίσημη ιστοσελίδα των Ελλήνων Εθνικοσοσιαλιστών να διαβάσουμε πως περιγράφουν την οργάνωση:
Η αρχή είχε γίνει πολύ πιο πριν, τον Μάρτιο του 2015, μετά ακριβώς από την ομιλία του Περίανδρου Ανδρουτσόπουλου στη Λάρισα. Εκείνη η ομιλία ήταν που μας ενέπνευσε και αποτέλεσε το έναυσμα για την δημιουργία του αρχικού πυρήνα. Τρεις άνθρωποι τότε ξεκίνησαν το δύσκολο έργο της ευρέσεως νέων, αλλά και παλαιών εθνικιστών/εθνικοσοσιαλιστών με σκοπό τη δημιουργία ενός νέου, πραγματικού όμως αυτή τη φορά, ελληνικού Εθνικού Σοσιαλιστικού Κινήματος.
Η πρώτη δράση αυτής της νεότευκτης, τότε, προσπάθειας, ήταν η συγκέντρωση Τιμής και Μνήμης στο Νέο Ηράκλειο, ανήμερα της επετείου του άδικου χαμού του Γιώργου και του Μάνου, στις 31 Οκτωβρίου του 2015. Εκεί, θελήσαμε να τιμήσουμε τους αδικοχαμένους Συντρόφους, αγωνιστές της Ιδέας, και με αυτό να κλείσουμε έναν κύκλο, αλλά και να δείξουμε ξεκάθαρα ποιος είναι ο κυριότερος εχθρός μας.
Με τη νέα χρονιά, αποφασίσαμε να προχωρήσουμε στο άνοιγμα των κεντρικών μας γραφείων στην Αθήνα, στη σύνταξη των βασικών μας θέσεων και τη δημιουργία, μέσω της καθημερινής ιδεολογικής ζύμωσης, ενός σκληρού πυρήνα ατόμων που δεν θα εμφορούνται απλά από κάποιες ιδέες, αλλά θα τις ζουν καθημερινώς, γινόμενοι ένα με αυτές. Παράλληλα, θέσαμε τις βάσεις για τη δημιουργία πυρήνων σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Όλα αυτά έγιναν χωρίς καμία βοήθεια από κανέναν εκτός του αρχικού πυρήνα ατόμων. Κάτω από κανένα όνομα, πρόσωπο ή καταστατικό, παρά μόνο μιας Ιδέας και ενός Σκοπού. Συνήθως, τα πολιτικά κινήματα ξεκινούν μ’ έναν αρχηγό, ένα επιτελείο, ένα όνομα κι ένα χαρτί που υπογράφεις για τη συμμετοχή σου. Η Απέλλα ξεκίνησε τελείως διαφορετικά και ουσιαστικά αντίστροφα. Ο λόγος πολύ απλός. Θέλαμε να βρούμε δυνατούς ανθρώπους της Ιδέας, οι οποίοι δεν θα συμμετείχαν στο φορέα μας υπό την προοπτική μιας μελλοντικής τους προβολής,«ανέλιξης» ή οποιουδήποτε άλλου οφέλους προς ικανοποίηση της ματαιοδοξίας τους. Θέλαμε να βρούμε –και βρήκαμε- ηθικά και ικανά άτομα, έτοιμα να αγωνιστούν και να εκτεθούν, να θυσιαστούν για τις ιδέες τους, ορμώμενοι από την Πίστη τους σε αυτές και την Πατρίδα, και μόνο. Δεν τάξαμε τίποτα σε κανέναν, ούτε υποσχεθήκαμε τίποτα, πέρα από έναν δύσκολο και ανηφορικό δρόμο, έναν αγώνα εναντίον όλων!
Αρωγός, ηθικός και πνευματικός καθοδηγητής στην προσπάθεια μας ήταν εξ αρχής ο Περίανδρος, γι’ αυτό και τον ευχαριστούμε από καρδιάς γι’ αυτό.
Οι Συναγωνιστές σε όλη την Ελλάδα, έκαναν το καλύτερο δυνατό για να ευδοκιμήσει αυτή η προσπάθεια, πιστεύοντας μόνο στον λόγο, την αγνότητα του σκοπού και την καθαρότητα των ιδεών μας. Στο Αίμα και την προσωπική μας Τιμή. Ήταν μια συμφωνία κυρίων, μια συμφωνία μεταξύ πραγματικών συν-Αγωνιστών. Ιδεολόγων, όχι πολιτικάντηδων. Κανένα όφελος δεν υπήρχε από τη συμμετοχή κανενός στην όλη προσπάθεια, πέραν της προσωπικής ικανοποίησης ότι κάνεις κάτι θετικό γι’ αυτά που πιστεύεις. Για τον λόγο αυτόν, πρέπει να ευχαριστήσουμε και να συγχαρούμε κάθε έναν ξεχωριστά που βοήθησε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο στη δημιουργία αυτού του μικρού κινήματος που στην πορεία πήρε το όνομα Απέλλα.
Το όνομα είναι χαρακτηριστικό, όχι μόνο λόγο της ιδεολογικής δωρικής προελεύσεως, αλλά και του τρόπου λειτουργίας και λήψεως αποφάσεων μεταξύ των μελών. Στις εβδομαδιαίες συναντήσεις μας, όπως και στο πρώτο μας συνέδριο, το καλοκαίρι που μας πέρασε (στο οποίο ήταν καλεσμένοι αρκετοί οι οποίοι μας γνώρισαν για πρώτη φορά) τέθηκαν επί τάπητος οι θέσεις μας και σχηματοποιήθηκε η σημερινή οργανωτική δομή και ηγεσία, από κάτω προς τα πάνω, με πραγματικά αξιοκρατικά, βιολογικά κριτήρια. Οι Έλληνες Εθνικοσοσιαλιστές, προχώρησαν μετέπειτα πιλοτικά σε μικρές δράσεις κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, και με την έλευση του φθινοπώρου αποφασίστηκε η έναρξη των πιο δυναμικών πολιτικών δράσεων. Επιλέχθηκε όνομα και σύμβολο, και δημιουργήθηκε μια ιστοσελίδα ούτως ώστε να μας γνωρίσουν όσοι δεν είχαν την ευκαιρία μέχρι τώρα και να μπορούν να ενημερώνονται για τις θέσεις και τις κινήσεις μας. Έτσι φτάσαμε στην πρώτη μας δράση στο κέντρο των Αθηνών, στην δεύτερη στο κέντρο της Θεσσαλονίκης και στην τρίτη στο κέντρο του Πειραιά. Η σειρά των περιοχών δράσης σηματοδοτεί και την προσεχώς εγκαινίαση των τοπικών μας γραφείων στις αντίστοιχες περιοχές.
Τελειώνοντας αυτό το μικρό ιστορικό, πρέπει να αναφέρουμε ότι πλέον η κίνηση μας αποτελεί έναν νόμιμο πολιτικό φορέα, η δράση του οποίου μόλις τώρα ξεκινά. Οι προεργασίες τελείωσαν, η ιδεολογική ζύμωση ολοκληρώθηκε, οι πρώτες δράσεις πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία. Η Αρχή έγινε. Τώρα προχωρούμε στην επόμενη σελίδα.
Καλούμε κάθε πιστό Αγωνιστή της Ιδέας να θέσει ένα δίλημμα στον εαυτό του. Το αν θα δράσει γι’ αυτά που πιστεύει ή αν θα παρακολουθήσει αμέτοχος την καταστροφή της πατρίδας του. Εμείς έχουμε ήδη επιλέξει. Αν το έχεις κάνει κι εσύ, σε καλούμε να έρθεις σ’ επαφή με ένα μέλος της Απέλλας στην περιοχή σου. Το μόνο που έχουμε να σου υποσχεθούμε είναι θυσίες, τίποτα παραπάνω. Όσοι ζουν απ’ τις ιδέες τους, αντί να ζουν γι’ αυτές, ας μην κάνουν καν τον κόπο. Η πόρτα του Αγώνα μας είναι ανοιχτή μόνο γι’ αυτούς που με την τυφλή σιγουριά ενός υπνοβάτη, είναι έτοιμοι να βαδίσουν στο μονοπάτι της φωτιάς.
Οι μέρες που θα έρθουν θα ‘ναι κρίσιμες. Αυτό που οι άλλοι ακούν σαν τον ήχο της καταστροφής, εμείς το εκλαμβάνουμε ως κάλεσμα στον αιώνιο Αγώνα για την σωτηρία τους Έθνους μας. Το μόνο που μας χωρίζει απ’ την επίτευξη αυτού του σκοπού είναι ένα πράγμα… η τόλμη! Τόλμη, περισσότερη τόλμη. Από τώρα και μέχρι την αυγή της νίκης μας.
Ζήτω η Νίκη
