του ΠΑΝΟΥ Θ. ΤΖΙΦΑ
Ένα τραγικό περιστατικό, που είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο μιας υπαλλήλου του αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος σημειώθηκε το πρωί της Δευτέρας του Πάσχα του 2014 μέσα στο αεροδρόμιο ,από διερχόμενο λεωφορείο που την παρέσυρε. Η υπόθεση έρχεται στην επικαιρότητα με το πιο δραματικό τρόπο, αφού σε λίγους μήνες (το Σεπτέμβρη) δικάζεται ο οδηγός για το ποινικό μέρος της υπόθεσης ενώ πριν από δύο εβδομάδες πραγματοποιήθηκε απουσία του βασικού μάρτυρα και αυτόπτη μάρτυρα, το Αστικό Δικαστήριο σύμφωνα με το οποίο τα τρία ορφανά παιδιά της άτυχης 57χρονης Μαρίας Τριανταφύλλου από θύματα «μετατράπηκαν» σε «θύτες» και καλούνται να πληρώσουν συνολικά το ποσό των 50.000 ευρώ (περίπου) στις ασφαλιστικές εταιρίες (οδηγού και λεωφορείου) διότι ευθύνονταν αυτή και μόνον για το θάνατο της!
Το απίστευτο περιστατικό εξομολογείτε στην εφημερίδα «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ» κατ’ αποκλειστικότητα ο αδερφός του θύματος Γιάννης Τριανταφύλλου, ο οποίος δεν πίστευε στα αυτιά του ακούγοντας την ετυμηγορία της δικαστού. Τι όμως συνέβη πραγματικά στο αεροδρόμιο και πώς χάθηκε αυτή η νέα γυναίκα;
Ετυμηγορία: «Δεν πρόσεχε»
Σύμφωνα με τον κ. Τριανταφύλλου: “Όπως αποδεικνύεται τόσο από τον μάρτυρα επιβάτη του λεωφορείου αλλά και την τεχνική μελέτη του εμπειρογνώμονα κ. Δέδε, η αδερφή μου εκείνο το βροχερό πρωινό έστεκε εντός του αερολιμένα σε ένα υπόστεγο περιμένοντας για να μην βρέχεται να περάσει το εσωτερικό λεωφορείο που θα την οδηγούσε στο πόστο της. Βλέποντας το λεωφορείο από σημείο όπου επιτρέπεται η διάβαση πεζών πράγμα που ήταν η αδερφή μου, προσπάθησε να περάσει απέναντι το δρόμο, καθώς από εκείνη τη πλευρά είναι οι είσοδοι του λεωφορείου. Περίμενε δηλαδή απέναντι από τη στάση της για να μην βρέχεται. Ωστόσο το λεωφορείο που προ-πορεύονταν του δικού της δεν την είδε και έπεσε πάνω της με μεγάλη και μη επιτρεπτή ταχύτητα με αποτέλεσμα να τη σκοτώσει. Το πόρισμα της δικαστού: Ότι ευθύνονταν η αδερφή μου αποκλειστικά και μόνο διότι… δεν πρόσεχε. Ναι αυτό είπαν χωρίς να εξετάσουν το μάρτυρα που δεν μπορούσε να έρθει, ωστόσο μπορούσαν κάνουν τηλεδιάσκεψη μαζί του ή να λάβουν υπόψη το υπόμνημα του. Πράγμα που αρνήθηκαν. Όπως και τα στοιχεία της Τεχνικής Έκθεσης Εμπειρογνωμοσύνης που ανέφερε χαρακτηριστικά ότι τα ελαστικά του λεωφορείου ήταν φθαρμένα. Από την τροχοπέδηση του φρεναρίσματος φαίνεται ότι πρόλαβε να πατήσει φρένο όταν ήταν ήδη αργά ενώ σύμφωνα με τον μάρτυρα που είναι γιατρός στο επάγγελμα αλλά και το video της κάμερας του αεροδρομίου. Ο οδηγός σοκαρισμένος προφανώς πετάχτηκε έξω, είδε την αδερφή μου αναίσθητη και την ήρε σαν ζώο στα χέρια και την παράτησε στην άκρη του δρόμου απελευθερώνοντας τον δρόμο. Δηλαδή εκ των πραγμάτων βλέποντας μόνο το οπτικό υλικό κάποιος μπορεί να αντιληφθεί ότι ο οδηγός ακόμα και να μην την σκότωσε με το χτύπημα που ήταν με δύναμη 45χλμ την ώρα τουλάχιστον, είτε με την απαράδεκτη και παράνομη μεταφορά της στα χέρια, σαφώς εκ αμελείας, αλλά όχι ότι δεν έφταιγε σε τίποτα και μάλιστα ευθύνεται η πεζή. Όσο για τον ΚΟΚ του αεροδρομίου ισχύουν τα ίδια πράγματα με τον ΚΟΚ των ΙΧ σε σχέση με τους πεζούς. Ούτε αυτό έλαβαν υπόψη του. Ότι η γυναίκα είχε προτεραιότητα ακόμα και απρόσεκτη!!!”.
Να πληρώσει ο οδηγός
Το μόνο που ζητάει επί της ουσίας πλέον η οικογένεια του Γιάννη Τριανταφύλλου αλλά και τα τρία της ορφανά παιδιά (ένα εκ των οποίων είναι ΑΜΕΑ) και πέντε εγγόνια της είναι δικαίωση και ο οδηγός να πληρώσει ηθικά για όσα προκάλεσε:
“Ναι, θέλουμε να πληρώσει για ότι έκανε. Αναρωτιέμαι πως κοιμάται στα βράδια παρόλο που είναι ελεύθερος και θα πληρώσουμε και 50.000 ευρώ στις ασφαλιστικές των αφεντικών του. Η αδερφή μου Μαρία Τριανταφύλλου είχε τρία παιδιά, τέσσερα εγγόνια και άλλα δύο αδέρφια. Όπως καταλαβαίνετε αυτό το δυστύχημα μας έκλεισε το σπίτι και από τότε είμαστε όλοι άρρωστοι με ψυχολογικά προβλήματα ιατρικές αγωγές φάρμακα και πλέον θεωρούμαστε και «θύτες» για τις ασφαλιστικές εταιρείες αδιαφορώντας για το αδιαμφισβήτητο του γεγονότος του φόνου εξ αμελείας της αδερφής μου, το οποίο επιβεβαιώνεται από κάμερες και από τον γιατρό, αυτόπτη μάρτυρα, που επέβαινε στο μοιραίο λεωφορείο και ήταν ο άνθρωπος που όπως ο ίδιος ομολογεί είπε στον οδηγό «πρόσεχε θα τη σκοτώσεις και έτσι έστριψε το τιμόνι. Επιβεβαιωμένα γεγονότα από την κάμερα ασφαλείας του αεροδρομίου αλλά και από την τροχοπέδηση των ελαστικών όπως σας προανέφερα διότι διακρίνεται και αναφέρεται στην Εμπειρογνωμοσύνη, ότι μόλις πέντε μέτρα περίπου πριν συμβεί το μοιραίο, πρόλαβε να φρενάρει. Αν πρόλαβε… εννοώντας ότι με κατεστραμμένα ελαστικά, 45χλμ την ώρα και βρεγμένο οδόστρωμα ήταν επόμενο να την εκτινάξει τόσα μέτρα μακριά. Τον αυτόπτη μάρτυρα και γιατρό που του λέγε μην την μετακινείς, ούτε τον άκουσε στον πανικό του. Αποτελειώνοντας όσα ξεκίνησε» καταλήγει ο κ. Τριανταφύλλλου φανερά συντετριμμένος.
Δείτε τρία καρέ από το video που έχει στη διάθεσή του η συντακτική ομάδα της εφημερίδας «ΜΠΑΜ στο Ρεπορτάζ».
Στην πρώτη εικόνα το λεωφορείο έχει μόλις φρενάρει, έχοντας παρασύρει την άτυχη και… απρόσεκτη γυναίκα. Μία υπάλληλος του αεροδρομίου κοιτάζει να δει τι έχει συμβεί. Στο δεύτερο καρέ ο οδηγός έχει βγει από το όχημα. Στο τρίτο έχει πλέον μαζευτεί κόσμος
Δείτε εδώ το αποκλειστικό ντοκουμέντο: Το ασθενοφόρο έρχεται στις 12:35 για να περισυλλέξει την άτυχη Μαρία. Δείτε παρακάτω στο video τι ώρα έγινε το δυστύχημα. Στις 12:24! Είναι η στιγμή που το λεωφορείο σταματά την πορεία του, καθώς έχει παρασύρει τη γυναίκα.
Πρωτοφανής η απόφαση
“Αυτό που αποτελεί πραγματικά μυστήριο είναι ύποπτο και μας ανησυχεί είναι το γεγονός ότι η δικαστής που δίκασε το αστικό δικαστήριο προκειμένου να αποζημιωθούμε ως άμεσοι συγγενείς τα αδέρφια και τα παιδιά της Μαρίας (που πήγαινε για το μεροκάματο η δύστυχη) σαν να μην μπήκε στον κόπο να διαβάσει τις τεχνικές μελέτες που είχε μπροστά της. Σαν να μην έφτανε αυτό αγνόησε και το βίντεο και δεν έμεινε εκεί. Καθώς αρνήθηκε να άκουσε τον μοναδικό πραγματικό αυτόπτη μάρτυρα ο οποίος είναι γιατρός, είχε χειρουργείο στη Λευκωσία και παρακάλεσε να γίνει βιντεοδιάσκεψη (που είναι στην διακριτική ευχαίρεια της) και να πει τα πάντα ωστόσο η δικαστής το αρνήθηκε λες και είχε βγάλει ήδη συμπέρασμα. Και έτσι χωρίς μάρτυρα, χωρίς τον ενδελεχή έλεγχο της εμπειρογνωμοσύνης και φυσικά το video που δείχνει τα πάντα και κυρίως την συνυπαιτιότητα αν θέλετε του οδηγού που την πήρε στα χέρια αντί να περιμένει τους διασώστες….οφείλουμε πλέον εμείς στις εταιρίες που ενεπλάκησαν δηλαδή στην εταιρεία που είχε το λεωφορείο με φθαρμένα λάστιχα αλλά και στην ασφαλιστική του οδηγού. Είναι η επιβεβαίωση της λαϊκής ρήσης «εκεί που είχαμε και δίκιο μας πήραν και το βόδι» μόνο που εδώ μιλάμε για την αδερφούλα μου! Μιλάμε για τη μάνα τριών παιδιών εκ των οποίων το ένα είναι ΑΜΕΑ. Μιλάμε για τη γιαγιά τεσσάρων παιδιών και ακόμη ενός που κυοφορείται. Μιλάμε για μία μεροκαματιάρα γυναίκα που έκανε ολόκληρο δρομολόγιο για να φτάσει στη δουλειά της και ενώ κινείτο νόμιμα, βρέθηκε νεκρή δεκάδες μέτρα από το σημείο πρόσκρουσης και φταίει κατά το δικαστήριο η ίδια που δεν πρόσεχε. Σε ένα χώρο που όπως φαίνεται και στα βίντεο και στις φωτογραφίες είναι ανοιχτός και ο οδηγός αν πήγαινε με ταχύτητα κανονική θα προλάβαινε και να μην τη χτυπήσει και να σταματήσει ευθεία το λεωφορείο και όχι να το κόψει δεξιά όπως και έκανε σαστισμένος από τα λόγια του μάρτυρα γιατρού ο οποίος ήταν αυτός που τον ειδοποίησε «να στρίψει και να πατήσει φρένο γιατί θα σκοτώσει την γυναίκα» όπως σας προανέφερα ενώ σύμφωνα με τον κ. Τριανταφύλλου:
“Όλα κατά τη γνώμη μου καταλήγουν στο συμπέρασμα πως κάποιοι είτε μας κορόιδεψαν. Είτε δεν μας πληροφόρησαν σωστά για τα δικαιώματά μας και βρισκόμαστε σήμερα στην πρωτόγνωρη κατάσταση να έχουμε χάσει την αδερφή, μάνα και φίλη μας, να κλαίμε πάνω από το μνήμα της ακόμα και να χρωστάμε εμείς για την κατά τα 100% υπαιτιότητα της! Ενώ το ποινικό δικαστήριο δεν έχει γίνει ακόμα ώστε να δούμε αν πράγματι έτρεχε ή όχι ο οδηγός αν θα ληφθεί υπόψη ο μάρτυρας μας που επιβεβαιώνει όπως φαίνεται και στο βίντεο ότι την έπιασε στα χέρια σαν ζώο και την άφησε στην άκρη του δρόμου και άλλα πολλά τα οποία δεν έλαβε ποτέ κανείς υπόψη του”.
Η μόνη μας ελπίδα
Κλείνοντας και με δάκρυα στα μάτια ο Γιάννης Τριανταφύλου τονίζει ότι: “Τώρα λοιπόν έχουμε το εξής πρωτοφανές, ενώ δικάστηκε το αστικό δικαστήριο σε βαθμό εφετείου μάλιστα, σύμφωνα με το οποίο σας ξαναλέω πρέπει να πληρώσουμε ως οικογένεια περίπου στις 50.000 ευρώ ως αποζημίωση στις ασφαλιστικές εταιρείες επειδή υποστηρίξαμε το δίκαιο της αδερφής μας. Φανταστείτε ότι κανείς δεν μάς μίλησε για εργατικά ατυχήματα για τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας μέσα στο αεροδρόμιο και για το αν θα έπρεπε να υπάρχει σήμανση και πολλά άλλα ακόμα τα οποία μας απέτρεψαν να κινηθούμε κατά παντώς υπευθύνου. Το δυστύχημα δεν έγινε σε κάποιο στενό. Στην πίστα του αεροδρομίου έγινε. Ένα αεροδρόμιο που την επόμενη του θανάτου της αδερφής μας, φρόντισαν με ειδικό συνεργείο να βάλουνε παντού ειδικές ταμπέλες και σήμανση με χρώματα και ειδικές λωρίδες έτσι ώστε να μην μπερδεύονται οι οδηγοί. Και καλά έκαναν βέβαια. Αυτά δεν υπήρχανε όταν η Μαρία προσπαθούσε να περάσει ανεπιτυχώς στο δρόμο απέναντι. Εύχομαι λοιπόν το δικαστήριο κατά του οδηγού σε λίγες ημέρες να είναι καταπέλτης για όλους αυτούς που σκυλεύουν κυριολεκτικά τη μνήμη της αδερφής μου”.
Το αεροδρόμιο δεν ευθύνεται.
Κλείνοντας να σημειώσουμε ότι το Ελευθέριος Βενιζέλος με το οποίο προσπαθήσαμε να επικοινωνήσουμε, δεν διώκεται από την οικογένεια ενώ όπως μας εξήγησαν υπάλληλοι του αεροδρομίου «την έρευνα για τα αίτια του δυστυχήματος έχει από την αρχή αναλάβει η Τροχαία του αεροδρομίου και η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) οι οποίες δεν βρήκαν καμία ευθύνη του αεροδρομίου στο συμβάν»