Ακριβώς 11 χρόνια μετά την αποκάλυψη του εμβάσματος του ενός εκατομμυρίου γερμανικών μάρκων από τα μαύρα ταμεία της Siemens σε επιχειρηματίες που σχετίζονταν με τον άλλοτε ισχυρό άνδρα του ΠΑΣΟΚ, Θόδωρο Τσουκάτο, η ελληνική κοινή γνώμη και η Δικαιοσύνη υποκριτικά εμφανίζονται αιφνιδιασμένες!
Του Ισίδωρου Μπέη
Και όμως η πολύκροτη δικογραφία και οι αρχικές καταθέσεις γι’ αυτή την υπόθεση έδειχναν από τότε, από το στάδιο της Προκαταρκτικής δηλαδή, ότι όλοι ήξεραν ότι είχε διαπραχθεί το αδίκημα της παράνομης χρηματοδότησης κόμματος και όχι της συνέργειας σε παθητική δωροδοκία, για το οποίο δικάζεται σήμερα ο αποκαλούμενος και «στρατηγός» του ΠΑΣΟΚ.
Το ζήτημα είναι απολύτως ηθικό και πολιτικό, καθώς μετά τον Κώστα Σημίτη, επί εποχής του οποίου κατατέθηκαν, όπως φαίνεται, τα χρήματα στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ πέρασαν τρεις αρχηγοί (Παπανδρέου, Βενιζέλος, Γεννηματά) και κανείς δεν παραδέχτηκε ότι βρήκε τα χρήματα στα ταμεία. Ποινικά το αδίκημα έχει παραγραφεί, αφού η πολιτεία ήθελε η παράνομη χρηματοδότηση των κομμάτων να υπόκειται σε πενταετή παραγραφή. Ακόμα και το ξέπλυμα έχει πια παραγραφεί…
Το κατηγορητήριο για τον Θόδωρο Τσουκάτο συντάχθηκε όταν αποκαλύφθηκε ότι με δύο εμβάσματα (Φεβρουάριος και Μάιος του 1999) ο άλλοτε ισχυρός άνδρας του ΠΑΣΟΚ πήρε το επίμαχο ποσό από τον ταμία της εταιρείας, ονόματι Ρούντολφ, μέσω Αυστρίας και το ποσό αυτό έφτασε σταδιακά στη χώρα μας.
Κι ενώ το κατηγορητήριο Ζαγοριανού το 2009 έκανε λόγο για συνέργεια σε παθητική δωροδοκία και ξέπλυμα, ότι δηλαδή ο Τσουκάτος, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ και σύμβουλος του τότε πρωθυπουργού, Κώστα Σημίτη, έδινε μίζες σε στελέχη του ΟΤΕ και σε άλλα άγνωστα πρόσωπα, για να πάρει η Siemens την επίμαχη σύμβαση 8002 του ΟΤΕ, τίποτε δεν απεδείκνυε κάτι τέτοιο.