Η Ευρωπαϊκή Ενωση βάζει την Τουρκία στην εξίσωση, προκαλώντας τρικυμία στα κυρίαρχα δικαιώματα της Ελλάδας στην περιοχή μεταξύ Ρόδου, Κάσου και Κρήτης
Ενώ συνεχίζεται αμείωτη η εκκρεμότητα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στην περιοχή από Ρόδο, Κάσο μέχρι Κρήτη για την εξακολούθηση ή όχι του έργου πόντισης καλωδίων για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου- Ισραήλ και καθώς παραμένουν πολλές ασάφειες, αοριστίες και ανασφάλειες για τα οικόπεδα νοτιοανατολικά της Κρήτης, στα οποία έχει δείξει ενδιαφέρον η ιδιωτική εταιρία Chevron, η ελληνική κυβέρνηση δέχθηκε μια ευθεία προειδοποιητική βολή από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, με τη θέση ότι «η Τουρκία αποτελεί μέρος της λύσης».
- Από την Κύρα Αδάμ, «κυριακάτικη δημοκρατία»
Συγκεκριμένα, στην εκδήλωση μέσα στην εβδομάδα που διοργάνωσαν στην Αθήνα το αμερικανικό German Marshall Fund και η ΔΕΗ, ο συμμετέχων σύμβουλος του Ευρωπαίου επιτρόπου Ενέργειας κ. Κρίστενσεν δήλωσε, ούτε λίγο ούτε πολύ, σε ερώτηση για το ποιες πρωτοβουλίες σκοπεύει να πάρει η Κομισιόν για να προστατεύσει το καλώδιο Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ: «Πρόκειται για ένα θέμα στο οποίο η επιτροπή έχει έναν ρόλο. Ωστόσο, ρόλο έχουν και η ελληνική κυβέρνηση αλλά και η Τουρκία, θα υπέθετα, με δεδομένη τη σημασία του έργου. Είναι πολλά τα θέματα γύρω από το project, τα οποία πρέπει να λυθούν και η Τουρκία αποτελεί μέρος της λύσης».
Η θέση της Ε.Ε. ότι η Τουρκία έχει λόγο για τις έρευνες και την πόντιση καλωδίων στο έργο διασύνδεσης Ελλάδα – Κύπρο – Ισραήλ, χωρίς να διευκρινίζεται ακριβώς η θαλάσσια περιοχή, βάζει ενεργώς στο κάδρο την Τουρκία, η οποία θα μπορεί πλέον να επικαλείται ότι έχει λόγο στη θαλάσσια περιοχή 6 ν.μ. έξω από την Κάσο μέχρι την Κύπρο σε βάρος της Ελλάδας, όπως ήδη έχει πράξει μέχρι σήμερα, παρανόμως με στρατιωτικά μέσα. Στην πράξη και σύμφωνα με τις δηλώσεις Ε.Ε. για να πάει το καλώδιο από Ελλάδα σε Κύπρο πρέπει να το εγκρίνει και η Τουρκία.
Η οριοθέτηση από τον τότε ΥΠΕΞ Δένδια μόνο της μέσης γραμμής ΑΟΖ με την Αίγυπτο και όχι στη συνέχεια οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ με συντεταγμένες από τη μέση γραμμή μέχρι Ρόδο και από μέση γραμμή μέχρι Κάσο προφανώς έγινε για να μην προκληθεί η Τουρκία, λόγω επικάλυψης της ελληνικής ΑΟΖ στην περιοχή με την τουρκολιβυκή ΑΟΖ. Αποτέλεσμα, να έχει λόγο η Τουρκία στη θαλάσσια περιοχή από Κάσο μέχρι Ρόδο, γεγονός που επιβεβαίωσε και η Ε.Ε.
Σύμφωνα με τη γνώμη και της Ε.Ε. ότι έχει λόγο η Τουρκία στην ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ και σύμφωνα με τις μέχρι σήμερα ενέργειες της Τουρκίας, με μόνιμη απαγόρευση ελληνικών ερευνών 6 ν.μ. έξω από την Κάσο με τουρκικά στρατιωτικά μέσα, η μονή περίπτωση διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου είναι η έγκριση από την Τουρκία.
Ελληνική ΑΟΖ
Η κίνηση αυτή όμως είναι σχεδόν απαγορευμένη για την ελληνική κυβέρνηση, διότι ζητώντας «την άδεια της Τουρκίας» αφενός αποδέχεται πλήρως την τουρκολιβυκή ΑΟΖ, αφετέρου απεμπολεί ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή της Κάσου, όπου όμως η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει σε οριοθέτηση ελληνικής ΑΟΖ με συντεταγμένες.
Η Τουρκία όμως είναι βέβαιο ότι θα δώσει την έγκριση για τους εξής λόγους: Ο πρώτος αφορά την πόντιση καλωδίων στο τμήμα της τουρκικής ΑΟΖ, όπως αυτή οροθετήθηκε με τη Λιβύη. Αυτό συνεπάγεται αναγνώριση της τουρκικής ΑΟΖ μέσα στην τουρκολιβυκή ΑΟΖ.
Η δεύτερη περίπτωση αφορά την πόντιση καλωδίων από την Κάσο μέχρι το όριο του τμήματος της τουρκικής ΑΟΖ μέσα στην τουρκολιβυκή ΑΟΖ. Για το οποίο τμήμα θα απαιτήσει η Τουρκία διαπραγματεύσεις Ελλάδας – Τουρκίας οριοθέτησης ΑΟΖ, γεγονός που αποδεικνύει ότι η «απλή» μέση γραμμή ΑΟΖ του κ. Δένδια με την Αίγυπτο έβλαψε τα εθνικά συμφέροντα.
Η μέση γραμμή ΑΟΖ, που συμφώνησε ο κ. Δενδιας με την Αίγυπτο, δεν κατοχύρωσε τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στην περιοχή και τούτο διότι η κυβέρνηση δεν τόλμησε να οριοθετήσει ελληνική ΑΟΖ βορείως της μέσης γραμμής με την Αίγυπτο και με συντεταγμένες, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει οριοθετημένη ελληνική ΑΟΖ, και να έρχεται η Τουρκία με πολεμικά πλοία και να απαγορεύει έρευνες έξω από τα 6 ν.μ. χωρικά ύδατα της Κάσου, με το αιτιολογικό ότι δεν υπάρχει οριοθετημένη ΑΟΖ.
Νομικά, τυπικά και πολιτικά ο κ. Δένδιας μετέθεσε την οριοθέτηση με συντεταγμένες της ελληνικής περιοχής ΑΟΖ από τη μέση γραμμή της Αιγύπτου και βορείως στον… επόμενο ΥΠΕΞ, με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται το σημερινό αδιέξοδο με τα καλώδια στην Κάσο, που οδηγεί σε αναγκαστική έγκριση της Τουρκίας…
Ο τρίτος λόγος αφορά το τμήμα πόντισης καλωδίων από τον 28ο Μεσημβρινό, από την τουρκολιβυκή ΑΟΖ και ανατολικά μέχρι τον 30ό Μεσημβρινό, που είναι σύμφωνα με τα μέχρι τώρα στοιχεία θαλάσσιας περιοχής που πρέπει να οροθετηθεί μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας, διότι πέραν και ανατολικά του 30ού Μεσημβρινού η ΑΟΖ στη θαλάσσια περιοχή πρέπει να οροθετηθεί μεταξύ Ελλάδας – Κύπρου – Τουρκίας. Ωστόσο, στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ 28ου και 30ού Μεσημβρινού, δηλαδή από Ρόδο – Καστελόριζο και νοτίως, η κυβέρνηση έχει επιτρέψει στο «Oruç Reis» να κάνει έρευνες έξω από τα 6 ν.μ. Ρόδου – Καστελόριζου χωρίς καμιά αντίδραση, παρά μόνο με δηλώσεις της ότι η κυβέρνηση προστατεύει τα 6 ν.μ. χωρικών υδάτων.

Αυτές τις βλέψεις της Τουρκίας σε βάρος της Ελλάδας τις διασφαλίζει η Αγκυρα με καθημερινές πτήσεις UAV από Ρόδο – Καστελόριζο μέχρι Κάσσο – Κρήτη και μέχρι τη μέση γραμμή ΑΟΖ Ελλάδας – Αιγύπτου. Τα UAV δίνουν ζωντανή εικόνα της θαλάσσιας αυτής περιοχής στη ναυτική βάση ΑΚSΑΖ και την αεροπορική βάση DALAMAN με F-16.
Η εκδήλωση «μη δεσμευτικού ενδιαφέροντος» της εταιρίας Chevron για τα δύο οικόπεδα νοτιοανατολικά της Κρήτης δεν έλυσε προβλήματα, αντίθετα τα έφερε στην επιφάνεια, παρά τις πρόωρες και παραπλανητικές ενθουσιώδεις αναφορές ότι λύθηκε το οικονομικό πρόβλημα της χώρας. Οι δηλώσεις Μητσοτάκη και στελεχών της κυβέρνησης ότι η Chevron αναγνωρίζει την ελληνική ΑΟΖ και κατακερματίζει την τουρκολιβυκή ΑΟΖ αποτελούν επικίνδυνη προχειρότητα στη διαχείριση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων στη Μεσόγειο.
Χαμένη στη «μετάφραση» η κυβέρνηση Μητσοτάκη
Η κυβέρνηση και οι αυτοαποκαλούμενοι ειδικοί για το θέμα έχουν μπερδέψει σκόπιμα το Δίκαιο της Θάλασσας για ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, την ιδιωτική εταιρεία Chevron, τον νόμο Μανιάτη, τα καλώδια διασύνδεσης Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ, τη μέση γραμμή της ελληνοαιγυπτιακής συμφωνίας για την ΑΟΖ, διακομματικά και προσωπικά συμφέροντα.
Ο νόμος Μανιάτη, τον οποίο θυμήθηκε η κυβέρνηση, όχι μόνο είναι ανεφάρμοστος και εξόχως επικίνδυνος, αλλά και παράνομος διεθνώς. Ο νόμος 4001/2011, για τον οποίο ενημερώθηκε ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ το 2012, στο άρθρο 156(1) αναγράφει: «Ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδα και της ΑΟΖ αφ’ ης κηρυχθεί είναι η μέση γραμμή».
Ο νόμος αυτός παραβιάζει το Δίκαιο της Θάλασσας. Και τούτο διότι τα άρθρα 74 και 83 της Σύμβασης της Θάλασσας για ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας ορίζουν σαφώς ότι «ΑΟΖ – Υφαλοκρηπίδα ορίζεται – οριοθετείται ΜΟΝΟΝ με συμφωνία μεταξύ κρατών με παρακείμενες και απέναντι ακτές. Η μέση γραμμή ή κήρυξη ή ανακήρυξη ΑΟΖ – Υφαλοκρηπίδας μονομερώς ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ. Σε περίπτωση μη συμφωνίας τα κράτη οφείλουν να προβούν σε διαβουλεύσεις εντός εύλογου χρόνου και όχι πέραν των έξι μηνών για διευθέτηση των διαφορών τους. Σε περίπτωση οριστικής διαφωνίας, δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται στρατιωτικά μέσα, αλλά προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο».
Τώρα φαίνεται η προχειρότητα του νόμου Μανιάτη, ο οποίος ψηφίστηκε από Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, και δείχνει πλήρη άγνοια των δύο κομμάτων και όλων αυτών που επικαλούνται τον νόμο. Τον ορισμός του νόμου «ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ, αφ’ ης κηρυχθεί είναι μέση γραμμή» τον αντέγραψαν από τον Καζαμία και τούτο διότι αυτές οι επικίνδυνες αυθαιρεσίες του νόμου παραβιάζουν τη Σύμβαση και δεν έχουν καμιά σχέση με το Δίκαιο της Θάλασσας. Το μόνο που πετυχαίνει ο νόμος είναι να αποκηρύσσει και να επικηρύσσει την ελληνική ΑΟΖ προς τέρψη της Αγκυρας.
Επισημαίνεται ακόμα ότι Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, που ψήφισαν τον νόμο Μανιάτη από το 2011, ουδέποτε τον πίστεψαν και ουδέποτε τον εφάρμοσαν για να λύσουν τα θέματα οριοθέτησης ΑΟΖ (για παράδειγμα με τη Λιβύη). Ούτε λόγος βεβαίως για εφαρμογή του νόμου Μανιάτη στο Αιγαίο… Απλώς η κυβέρνηση Μητσοτάκη τον ξέθαψε τώρα, μετά την εκδήλωση ενδιαφέροντος της Chevron, σε μια θαλάσσια περιοχή ελληνικών συμφερόντων που δεν είναι οριοθετημένη.