Ερμηνεία: Ιουλία Καραπατάκη
Μουσική: Ανδρέας Κατσιγιάννης
Στίχοι: Κώστας Βαξεβάνης
*Ένα μοιρολόι, ένας λυγμός, μια συγγνώμη, αυτά προλάβαμε , δυστυχώς το κακό δεν το ξορκίσαμε, αλλά πάντα θα είμαστε εδώ, να τιμούμε τη μνήμη σας.
Φεβρουάριος του 2025
Ανδρέας Κατσιγιάννης
*Έπαιξαν και τραγούδησαν τα μέλη της Ορχήστρας Εστουδιαντίνα Νέας Ιωνίας
Κυριάκος Γκουβέντας – βιολί
Σωτήρης Μαργώνης – βιολί
Σταύρος Κουσκουρίδας – Κλαρίνο
Δήμος Βουγιούκας – Ακορντεόν
Φίλιππος Ρέτσιος – Πιάνο
Απόστολος Βαλαρούτσος – Κιθάρα
Κώστας Γεδίκης – Λάφτα
Γιάννης Κουκουνίτσας – Μαντολίνο
Νίκος Σαμαράς – Τρομπέτα
Κώστας Κωνσταντίνου – Κοντραμπάσο
Κώστας Μερετάκης – Κρουστά
Και ο Ανδρέας Κατσιγιάννης , Σαντούρι
Ηχοληψία , μίξη , mastering : Νίκος Μέρμηγκας
Στούντιο Noisy King Residence
Ποιος μεγάλος πόνος διάλεξε ταξίδι
κι έγινε η αγάπη ένα μαύρο φίδι
στο σταθμό του τρένου κάποιος περιμένει
επιβάτης μόνος σε ζωή χαμένη
Μέσα στο βαγόνι άγουρη εφηβεία
με έρωτες και γέλια σε δημοπρασία
πριν να μεγαλώσει, δίχως να γεράσει
διάλεξε μονάχα για να προσπεράσει
Σβήσανε οι φλόγες , σβήσανε τα φώτα
τίποτα δεν είναι όπως ήταν πρώτα
στέγνωσαν τα μάτια, χάθηκαν οι λέξεις
μα εισιτήριο θα πρέπει να διαλέξεις
Ψάχνω ένα δρόμο, άλλη ιστορία
Να μην έχει τρένο με τρελή πορεία
Να φωνάζει η μάνα Στείλε όταν φτάσεις
Να περνούν τοπία, πόλεις και αποστάσεις
Δεν υπάρχουν φρένα για να σταματήσει
το άτιμο το κέρδος και το αλισβερίσι
βάλαμε το μέλλον στην υπερταχεία
τίποτα δεν ήταν μοίρα και ατυχία
Ρεφρέν
Δεν υπάρχει αθώος του αίματος
Να κοιτάει καθρέφτη του ψέματος
δεν υπάρχει αθώος, αθώος στ’ αλήθεια
που να αγαπά με τη σιωπή και τη συνήθεια