Στο επίκεντρο η Μέση Ανατολή…
«Θα έχουμε διακρατικό πόλεμο υψίστης σημασίας στη Μέση Ανατολή μεταξύ Ισραήλ – Λιβάνου, που δεν είναι πόλεμος με κάποιους κατσαπλιάδες, αλλά ο πόλεμος δύο κρατών.
Ουσιαστικά, η κυβέρνηση του Λιβάνου είναι η Hezbollah, οπότε από πίσω άγονται και φέρονται άλλα κράτη.
Αν λοιπόν γίνει αυτή η έκρηξη, που θα γίνει… τότε θα εμφανιστούν φαίνομενα του τύπου τα χρηματιστήρια να καταρρέουν, να πέφτει πείνα και των γονέων, ξεχάστε την ασφάλεια, όλη η Μεσόγειος να γίνεται ένα είδος πύλης της κολάσεως» ανέφερε.
«H Ελλάδα έχει ήδη εισπράξει την απειλή. Μπορεί η Hezbollah να απηύθυνε απειλή κατά της Κύπρου, ωστόσο η χώρα μας αποτελεί εγγυήτρια δύναμη.
Τι θα κάνει η Κύπρος όταν η απειλή της Hezbollah υλοποιηθεί; Η Ελλάς τι θα κάνει; Τι ακούσατε εσείς από τον πρόεδρο της Κύπρου για αυτή την απειλή;
Ακούσατε μία ρεαλιστική προσέγγιση; Να είναι καλά αυτός ο Fidan, που μας λέει την αλήθεια.
Η φυσιολογική αντίδραση θα ήταν η εξής: Κύριοι, εσείς του ΝΑΤΟ οφείλετε να εξοπλίσετε τη νόμιμη κυβέρνηση της Κύπρου με θόλο αντιπυραυλικής προστασίας, διότι η απειλή έχει εκφραστεί – και την απειλή τη ζούμε ήδη με τους Houthi» πρόσθεσε ο Ιωάννης Μάζης.
Σύμφωνα με τον κ. Καθηγητή, ο πρόεδρος της Κύπρου Χριστοδουλίδης απεδείχθη μεγάλη απογοήτευση.
«Τον πίστεψα, ήλπισα, γιατί άκουσα ότι θέλει ευρωπαϊκή λύση στην Κύπρο.
Ρε ασ’τα λόγια… Τώρα ήρθε η ώρα να ζητήσει αντιπυραυλικό θόλο, αλλά δεν ζήτησε τίποτε.
Ούτε αυτός ούτε η Αθήνα. Μαζεύτηκανε ο Έλληνας πρωθυπουργός και ο Κύπριος πρόεδρος να κάνουν παράσταση σε ΟΗΕ και ΝΑΤΟ» ισχυρίστηκε ο κ. Μάζης.
Πολιτική ζωή…
Σε ό,τι αφορά τα εγχωρίως πολιτικά τεκταινόμενα, ο κ. καθηγητής επεσήμανε: «Αυτή τη Νέα Δημοκρατία εγώ δεν τη γνωρίζω.
Εγώ ήμουν Νεοδημοκράτης από τα γεννοφάσκια μου, δεν έχω πρόβλημα να το δηλώσω.
Αλλά αυτή τη ΝΔ δεν την γνωρίζω, και γι’ αυτό τον λόγο έχασε αυτό το 1.100.000 ψηφοφόρους.
Και οι υπόλοιποι που έμειναν έμειναν, διότι δεν υπάρχει εναλλακτική.
Ο συντηρητικός πολίτης είναι συντηρητικός, πολύ δύσκολα αλλάζει στρατόπεδο.
Αλλά όταν φτάσει στο σημείο να αλλάξει κατεύθυνση, τα πράγματα είναι δύσκολα.
Ο συντηρητικός ψηφοφόρος δεν θέλει ριζοσπαστικές αλλαγές.
Ωστόσο, αν δεν αντιληφθεί η κυβέρνηση πως τα εθνικά θέματα είναι ύψιστης προτεραιότητας, αυτός ο κόσμος που κάθεται και τα συζητά μαζί μου στα διάφορα δημόσια φόρα ή στα καφενεία, αυτός ο κόσμος θα πάει αλλού – και τότε θα είναι αργά».