Φαίνεται πως ο πρωθυπουργός αιφνιδιάστηκε από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Προφανώς, εκτίμησε και αυτός, όπως σχεδόν όλοι μας, ότι η Νέα Δημοκρατία θα βρισκόταν πολύ κοντά στην περιοχή του 33%, καθώς αυτό έδειχναν όλες ανεξαιρέτως οι δημοσκοπήσεις. Βέβαια, ένα πονηρεμένο και υποψιασμένο μυαλό θα παρατηρούσε πως αυτό το 33% προέκυπτε μετά από αναγωγή.
Στην πρόθεση ψήφου– τον ασφαλέστερο δείκτη για να έχουμε την εικόνα της στιγμής– ποτέ η Νέα Δημοκρατία δεν υπερέβη το 28-29%. Συνεπώς, καλό θα ήταν και οι δημοσκόποι να εγκαταλείψουν τη μέθοδο της αναγωγής, που δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια λογική επεξεργασία της πρόθεσης ψήφου, η οποία όμως στην πράξη μερικές φορές-για να μη τις περισσότερες– δεν επαληθεύεται, όπως στις πρόσφατες εκλογές. Και το κυριότερο, οδηγεί σε προσδοκίες που ματαιώνονται.
Μήπως ήταν λάθος ο πήχης στο 33%; Από τη στιγμή που αποφάσισε ο πρωθυπουργός να θέσει έναν πήχη, ήταν λογικό αυτός να παραπέμπει στις προηγούμενες ευρωεκλογές, αν και οι συνθήκες τότε ήταν εντελώς διαφορετικές. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν κυβέρνηση, η Νέα Δημοκρατία επέλαυνε και αυτό το 33% του 2019 αποδείχθηκε και καθοριστικό και λυτρωτικό για τη συνέχεια. Το 2024 η κυβέρνηση είναι γνωστό πως κουβαλούσε, πέραν όλων των άλλων, και μερικές αχρείαστες αμαρτίες.
Συγχρόνως -και αυτό έχει τη σημασία του- όλοι μιλούσαν και επέσειαν τον κίνδυνο της αποχής. Ένας φόβος που στηριζόταν κυρίως στην κούραση των ψηφοφόρων από τις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, αλλά και στη γενικότερη απογοήτευση για την πορεία των τριών μεγάλων κομμάτων. Η απόδραση στη θάλασσα την Κυριακή των εκλογών δεν έτυχε επειδή είχε ζέστη, ούτε προέκυψε. Είχε πολύ συγκεκριμένες αιτίες.
Όλα αυτά αιωρούνταν στην προεκλογική ατμόσφαιρα. Ήταν ένα σοβαρό ενδεχόμενο να συμβούν. Συνήθως τα επερχόμενα γεγονότα προειδοποιούν για την έλευσή τους και όσοι ακούνε τον θόρυβο της κίνησής τους λαμβάνουν εγκαίρως τα μέτρα τους. Όπως ο Εμ. Μακρόν ο οποίος το βράδυ των ευρωεκλογών, όντας βέβαιος για το εκλογικό αποτέλεσμα, αντέδρασε ακαριαία. Όπως έγραψα τις προάλλες, μια μικρή ομάδα συνεργατών του επεξεργαζόταν όλα τα σενάρια και όλες τις κινήσεις που θα έπρεπε να κάνει ο Γάλλος Πρόεδρος μόλις γινόταν γνωστό το εύρος της νίκης της Λεπέν.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε βάση -και καλά έκανε από την πλευρά του- στις εκτιμήσεις σχεδόν όλων των δημοσκόπων οι οποίοι με το τέχνασμα της αναγωγής-εκτίμησης ψήφου, έστελναν τη Νέα Δημοκρατία στην περιοχή του 33%. Παρακολουθώντας τις περιοδείες του μπορώ να πω ότι δεν υπήρξε εφησυχασμός, απεναντίας όπως δήλωσε και ο ίδιος «ίδρωσε τη φανέλα του» και αυτός ήταν ένας πρόσθετος λόγο που αυτό το 28,3% τον αιφνιδίασε.
Ηθικόν δίδαγμα: δεν ασχολούμαστε με αναγωγές και εκτιμήσεις ψήφου. Βλέπουμε μόνον την πρόθεση ψήφου και φυσικά την παράσταση νίκης.
Υ.Γ. Δε θα σχολιάσω τον ανασχηματισμό. Οι ανασχηματισμοί κρίνονται σε βάθος χρόνου. Απλώς εκπλήσσομαι με αυτούς που ανέμεναν κάτι το θεαματικό και τώρα απογοητεύτηκαν. Όφειλαν να γνωρίζουν ότι ο πάγκος είναι δεδομένος.