Πριν από19 χρόνια σχεδόν 14 Σεπτεμβρίου του 2009, εν μέσω προεκλογικών θριαμβολογιών για την “θωρακισμένη ελληνική οικονομία που δε την αγγίζει η παγκόσμια κρίση” και συνθημάτων από την άλλη πλευρά περί του “λεφτά υπάρχουν”, μία μικρή ομάδα Κομοτηναίων υπό το Σωματείο Αντιφωνητής προέβησαν σε μία πολιτική διαμαρτυρία που άλλαξε για πάντα τον τρόπο αντιμετώπισης της παρουσίας του τουρκικού κράτους στην Θράκη.
Με την ανάρτηση ενός πανό στην είσοδο της πόλης λίγο πριν την έναρξη του ποδοσφαιρικού αγώνα της τοπικής ομάδας της Κομοτηνής αλλά και σε περίοπτη θέση εντός του γηπέδου κατά την διάρκεια του παιχνιδιού, τα μέλη της Κίνησης κατάφεραν και εξασφάλισαν πανελλαδική δημοσιότητα και ζήτησαν να σταματήσει επιτέλους η παράνομη, παρακρατική και διχαστική για τον λαό της μειονότητας δραστηριότητα του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής με το σύνθημα “ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΣΤΟΠ” ενώ παράλληλα ξεκίνησαν διαδικτυακή συλλογή υπογραφών για το θέμα.
Η αιφνιδιαστική κίνηση των πολιτών, όπως ήταν αναμενόμενο δημιούργησε αίσθηση σε όλη την Ελλάδα και πανικό σε τοπικά πολιτικά γραφεία ενώ μέλη της Κίνησης, κατηγορήθηκαν από την τότε διοίκηση του Δήμου Κομοτηνής (προφανώς με “εντολές άνωθεν), συνελήφθησαν και (κάτι που ελάχιστοι γνωρίζουν) δικάστηκαν λίγο καιρό αργότερα. Οι ενημερωτικές όμως δραστηριότητές της συνεχίστηκαν για όλα τα επόμενα χρόνια από τους πλέον δραστήριους της ομάδας μέχρι που όλη η Ελλάδα πλέον αντιλήφθηκε τους λόγους ύπαρξης αυτής της διαμαρτυρίας.
Σήμερα, 5 χρόνια μετά από εκείνο τον αιφνιδιασμό του ελληνικού και τουρκικού κατεστημένου της Θράκης που ήθελε το ζήτημα του Προξενείου να αποτελεί ένα “ταμπού”, η Κίνηση “ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΣΤΟΠ” έχει συλλέξει αισίως παραπάνω από 10.000 υπογραφές ενώ ο ενημερωτικός δικτυακός τόπος proxeneio-stop.org εξακολουθεί να ενημερώνει τους πολίτες για την ιδιάζουσα περίπτωση της Θράκης. Οπως και τα ίδια τα μέλη της Κίνησης αναφέρουν “το ταμπού όχι απλώς έσπασε αλλά έγινε χίλια κομμάτια” και πλέον πολιτικές δυνάμεις στην Θράκη και στην Αθήνα τολμούν και μιλούν ανοιχτά για τις παράνομες δραστηριότητες του διπλωματικού αυτού οργανισμού, μέχρι και για το κλείσιμό του ή την μετακίνησή του σε άλλη πόλη εκτός Θράκης.