Ενα τραγούδι του αείμνηστου Λαυρέντη Μαχαιρίτσα ειρωνεύεται τη μεσαία τάξη. Φέρει τον τίτλο «Κυρ Παντελής» και είναι εξαιρετικά δημοφιλές στην Αριστερά.
- Tου ΜΑΝΩΛΗ ΚΟΤΤΑΚΗ
Ο λόγος που είναι δημοφιλές είναι ότι περιγράφει έναν τύπο Eλληνα ο οποίος αγαπά την εργασία και την ατομική προκοπή, και δεν αφιερώνει τη ζωή του στις κινητοποιήσεις και τις διαδηλώσεις.
Οι οποίες στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης -με εξαίρεση τις κινητοποιήσεις για το Ασφαλιστικό το 2001- ουδέποτε κατάφεραν να ανατρέψουν κάτι.
Ουδέποτε επέδρασαν στη διαμόρφωση των πολιτικών των κυβερνήσεων. Το πεζοδρόμιο δεν παράγει ΑΕΠ άλλωστε. Η ιδιωτική πρωτοβουλία το παράγει.
Ορισμένα αποσπάσματα από το ειρωνικό αυτό τραγούδι που χαρακτηρίζει στην κατάληξή του τους προκομμένους Ελληνες «σκουλήκια» και χλευάζει την πίστη τους στην πατρίδα, στη θρησκεία και την οικογένεια έχουν ως εξής:
«Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή
έχεις κατάστημα κάπου στη γη
πουλάς εμπόρευμα
βγάζεις λεφτά
πολλά λεφτά.
Τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά
σταυροκοπιέσαι στην Παναγιά.
Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή
έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί
μοντέρνα έπιπλα, έγχρωμη TV,
τρως τροφή πνευματική.
Μακριά από κόμματα, μη βρεις μπελά,
“Πατρίς, θρησκεία και φαμελιά”.
Εντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή
τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στη γη
χιλιάδες άνθρωποι, χωρίς ψωμί.
Κι εσύ τι έδωσες, κυρ Παντελή;
Πες μας τι έκανες σ’ αυτή τη γη;
Πες μας τι άφησες κληρονομιά
που να εμπνέει τη νέα γενιά;
Εντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή
έντρομε, άβουλε συ, φασουλή
βρόμισες τ’ όνειρο και την ψυχή
άδειο πετσί χωρίς πνοή.
Εντιμοι άνθρωποι, νέα γενιά
θάψτε τους έντιμους μες στα σκ…ά
κι αυτούς που φτιάξανε τον Παντελή
σκουλήκι άχρηστο σ’ αυτή τη γη».
Δεν έχει νόημα να σχολιάσουμε τους στίχους του αγαπημένου τραγουδιού των κορυφαίων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, πολλά εκ των οποίων θα πρέπει να μας πουν μετά τη θητεία τους στα υπουργεία τι έκαναν και αυτά «σε αυτή τη γη». Και να αναρωτηθούν επίσης αν βρόμισαν επίσης «το όνειρο και την ψυχή».
Το θέμα μας δεν είναι αυτό. Αμα τους αρέσει να το ακούνε, δικαίωμά τους. Το πρόβλημα αρχίζει από τη στιγμή που ο «κυρ Παντελής» γίνεται σήμερα πολιτική σημαία κατά της μεσαίας τάξης στις συνεδριάσεις των κομματικών οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ. Οπως στην προχθεσινή του Πολιτικού Συμβουλίου, που ο πρώην υπουργός Νίκος Φίλης διαμαρτυρήθηκε για τα ανοίγματα του προέδρου του στη μεσαία τάξη με τη χρήση του όρου «κυρ Παντελής».
Η μισή Ελλάδα είναι πλέον η φτωχοποιημένη μεσαία τάξη, αλλά το κόμπλεξ της συνιστώσας του ΣΥΡΙΖΑ είναι τέτοιο, ώστε να υβρίζει ακόμη και σήμερα γονατισμένους ανθρώπους. Τους κατηγορούν, επειδή κοιτούν τη δουλειά τους και δεν συμμετέχουν σε πουλημένες κινητοποιήσεις, που συνήθως καταλήγουν σε μεγαλοπρεπείς κωλοτούμπες. Αντί να τους πουν «ευχαριστώ», που χάρη στις θυσίες και στους φόρους τους δημιουργήθηκε το περίφημο «μαξιλάρι».
Διαβάζω ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αποδοκίμασε αυτές τις προσεγγίσεις κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης. Λυπούμεθα, αλλά, αν πράγματι το πιστεύει, η αποδοκιμασία πρέπει να είναι δημόσια.
Γιατί η προσβολή που γίνεται σε εκατομμύρια πολίτες που ξυπνούν κάθε πρωί στις 7 για να πάνε στη δουλειά τους από κομματικά μαντρόσκυλα που ξυπνάνε κατά τις 10 και πάνε για φραπέ στο Ντόλτσε ή στη Μαρονίτα των Εξαρχείων είναι α-σύλ-λη-πτη.
Ευτυχώς για την ίδια Ελλάδα πάντως, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα που χαρακτηρίζεται από την παροιμία «τα ίδια Παντελάκη μου, τα ίδια Παντελή μου». Δεν κινδυνεύουμε από αυτόν. Η προσβολή είναι όμως προσβολή. Και πρέπει να ανακληθεί.