Του Πασχάλη Τσολάκη
Η πολιτική έχει αποκοπεί από τις κοινωνίες. Δεν τις υπηρετεί, τις χρησιμοποιεί.
Η πολιτική έχει παραζαλιστεί, έχει αποχαυνωθεί, έχει τυφλωθεί. Προσπαθώντας να επιβληθεί στους πάντες και στα πάντα, χρησιμοποίησε τα πάντα!
Απλώνεις κάτω τον παγκόσμιο χάρτη και βλέπεις.
Ανθρώπους να ζούνε ακόμα σε ημιάγρια κατάσταση. Η πείνα να θερίζει λαούς.
Ανθρώπους δίχως πατρίδα, άστεγους, πρόσφυγες, περιπλανώμενους. Κοινωνίες να πορεύονται σε άθλιες συνθήκες ζωής.
Πυρηνικά οπλοστάσια να ξεφυτρώνουν παντού. Εστίες πολέμου σε πολλά σημεία του χάρτη. Εθνικιστικές και ρατσιστικές διαμάχες. Θρησκευτικές τάσεις να αναβιώνουν επικίνδυνα. Τα ναρκωτικά σαρώνουν την παγκόσμια νεολαία. Η τρομοκρατία άπλωσε τα πλοκάμια της διεθνώς. Το εμπόριο όπλων ανθεί, η εκμετάλλευση και η κακοποίηση ανηλίκων έφτασε σε ακραίες σεξουαλικές πράξεις.
Η παγκόσμια οικονομία ελέγχεται πλέον απόλυτα και κατευθύνεται. Το χρήμα συσσωρεύτηκε στους λίγους. Όλα τα αγαθά, ακόμα κι αυτά της επιβίωσης μετοχοποιήθηκαν. Οι ανθρώπινες αξίες κατάντησαν χρεοκοπημένες μετοχές που αποβλήθηκαν από όλα τα χρηματιστήρια !
Η ευφυία των ανθρώπων μεταφέρθηκε στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, οι οποίοι την πολλαπλασιάζουν απείρως και την χρησιμοποιούν χωρίς λογική και συναίσθημα, με άμεσο κίνδυνο να στραφούν εναντίον των ανθρώπων και να τους συνθλίψουν, δημιουργώντας ανθρώπους με ηλεκτρονικά εμφυτεύματα που θα ελέγχουν και θα κατευθύνουν την ανθρώπινη ευφυία εκείνοι που θα διαχειρίζονται ανεξέλεγκτα αυτή τη δύναμη!
Οι επιστήμες ελέγχονται πλέον απόλυτα από την πολιτική και η διανόηση, ο πολιτισμός και οι ποιητές είτε εξαγοράστηκαν από την πολιτική, είτε αναγκάστηκαν με πολλούς τρόπους να σιγήσουν.
Οι κοινωνίες παρασύρθηκαν και οδηγήθηκαν σε λαθεμένους δρόμους. Επιδιώκουν στόχους που δεν εξυπηρετούν πνευματικές και ψυχικές εσωτερικές ανάγκες. Νιώθουν κενοί, λειψοί, άδειοι! Χάσανε το χαμόγελό τους. Γιόμισαν άγχος, απληστία, νευρικότητα, επιθετικότητα, γιατί νιώθουν διαρκώς στριμωγμένοι από τις πάμπολλες υποχρεώσεις και ανάγκες που δημιούργησε την κοινωνία της κατανάλωσης. Ένα έξυπνο και χρήσιμο κατασκεύασμα της πολιτικής για να ελέγχει πιο εύκολα και με ασφάλεια τους λαούς και τις κοινωνίες.
Οι κοινωνίες απεμπόλησαν τα δικαιώματά τους και εναποθήκευσαν εν λευκώ τις τύχες τους στην πολιτική. Σε ποια πολιτική όμως; Σε αυτή που δεν μπορεί να ελέγξει πλέον ούτε και τον εαυτό της; Της ξέφυγε ο έλεγχος!
Να η τραγικότητα που κυοφορείται! Οι τύχες των λαών και των κοινωνιών εξαρτημένες από την πολιτική της οποίας η πυξίδα έπαψε πλέον να λειτουργεί!
Μια πολιτική παραδομένη σε ανεξέλεγκτες αρχές! Οδηγεί το σκάφος στα τυφλά! Τα ναυάγια συνεπώς αναπόφευκτα και τραγικές οι συνέπειες γιατί η πολιτική σκόπιμα εξαφάνισε τα σωσίβια για τις κοινωνίες. Σωσίβια θα υπάρχουν μόνο για εκείνους που εξουσιάζουν την πολιτική. Ούτε καν για τους πολιτικούς!!!
Δύσκολο να προσδιοριστεί πότε θα επέλθει ο μεγάλος κατακλυσμός που θα πλήξει την ανθρωπότητα. Ως ο κατακλυσμός της πολιτικής θα καταγραφεί στην ιστορία και δυστυχώς δεν θα είναι μύθος…