Εν μέσω θυέλλης, κυριολεκτικά — αφήνοντας πίσω του τις εικόνες τουρκικής βαρβαρότητας και έλλειψης σεβασμού προς την Αγία Σοφία, καθώς και την ξέφρενη επιθετικότητα των Τούρκων που εκδηλώθηκε με μπαράζ 168 παραβιάσεων (41 εκ των οποίων υπερπτήσεις) σε μια μέρα (28/4/’22) από μαχητικά F16 πάνω από τα νησιά μας –, ο Έλληνας πρωθυπουργός επισκέπτεται επίσημα τον Λευκό Οίκο (Δευτέρα 16 Μαΐου), για προγραμματισμένη συνάντηση με τον Αμερικανό Πρόεδρο Τζο Μπάιντεν .
Επ’ ευκαιρία της επίσκεψής του αυτής, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει τη χρυσή ευκαιρία να μιλήσει στις 17 (μετά από πρόταση-πρόσκληση της Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων Νάνσι Πελόζι), σε κοινή συνεδρίαση Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών στο Κογκρέσο.
Κομβική η στιγμή, είναι αλήθεια, γιατί ο Έλληνας πρωθυπουργός θα έχει τη μοναδική ευκαιρία (για πρώτη φορά στα πολιτικά χρονικά) να μιλήσει στην καρδιά της αμερικανικής πρωτεύουσας τη γλώσσα της αλήθειας για τις σχέσεις μας με την Τουρκία.
Γλώσσα που δε θα ηχήσει ευχάριστα στα αυτιά των Αμερικανών πολιτικών, ασφαλώς, οι οποίοι έμαθαν να συγχωρούν τις παρεκτροπές της Τουρκίας, προκειμένου να την κρατήσουν στο ΝΑΤΟ με οποιοδήποτε τίμημα. Γεγονός που κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σε μας, δεδομένης της τουρκικής αμφισβήτησης επί των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στο Αιγαίο.
Με αυτά στο μυαλό του ο πρωθυπουργός, έχει την μοναδική ευκαιρία να μιλήσει στους Αμερικανούς — χωρίς περικοκλάδες που διατηρούν τα προσχήματα — για την άκρως αντισυμβατική (στον ρόλο της συμμάχου στο ΝΑΤΟ) Τουρκία.
Έχει την μοναδική ευκαιρία να παρουσιάσει την κατάσταση στο Αιγαίο ως έχει: δραματική, αφού η Τουρκία κάνει καθημερινά κόσκινο τα εναέρια σύνορά μας με τα μαχητικά και τα drones της, που κάνουν κατάχρηση παραβιάσεων και υπερπτήσεων πάνω από τα νησιά μας.
Έχει την μοναδική ευκαιρία να την καταγγείλει για τις παραβιάσεις των χωρικών υδάτων Ελλάδας και Κύπρου απ’ τα ερευνητικά και τα αλιευτικά πλοία της που αλωνίζουν στην ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα τους όποτε το κρίνει σκόπιμο αυτή, ενώ δεν έχει σταματήσει στιγμή να κραδαίνει ως απειλή το casus belli, στην προσπάθειά της να διαμορφώσει τετελεσμένα σε βάρος τους.
Έχει την μοναδική ευκαιρία να καταγγείλει την Τουρκία και να ζητήσει επιβολή κυρώσεων σε αυτήν για την προσβολή διαρκείας σε βάρος της Αγίας Σοφίας, της οποίας η μετατροπή σε ”Μεγάλο Τζαμί απ’ τον ”ειρηνοποιό” εμπνευστή της την μετέτρεψε από σύμβολο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς σε μουσουλμανικό πανηγύρι που καταλήγει σε στάβλο.
Έχει την μοναδική ευκαιρία να υπενθυμίσει στους Αμερικανούς πως παραμένει ατιμώρητο το έγκλημα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο εδώ και 48 χρόνια. Έγκλημα που μεγέθυνε προκλητικά ο εποικισμός των Βαρωσίων και της Αμμοχώστου ο οποίος συντελείται εδώ κι έναν χρόνο ανεμπόδιστα, παρά τη διεθνή καταδίκη.
Έχει τη μοναδική ευκαιρία ο Έλληνας πρωθυπουργός να καταγγείλει την Τουρκία για το αναθεωρητικό πνεύμα της και για τα παιχνίδια κατασκόπων που στήνει σε Θράκη και Αιγαίο, με αφορμή πρόσφατο περιστατικό που έλαβε χώρα σε ΚΕΚ ακριτικού μας νησιού, όπου — μέσω εξειδικευμένης πλατφόρμας — η Άγκυρα προγραμμάτισε δωρεάν διαδικτυακά ”σεμινάρια” για την εκμάθηση της τουρκικής γλώσσας σε στελέχη των ελληνικών ΕΔ και των Σωμάτων Ασφαλείας νησιών του Αιγαίου από τα οποία εκμαίευε ευαίσθητες πληροφορίες για την Εθνική μας Άμυνα.
Όλα αυτά, φυσικά, εντάσσονται στις… πάγιες τουρκικές προκλήσεις οι οποίες έχουν περάσει κάθε όριο τελευταία. Ίσως γιατί η τουρκική ηγεσία βλέπει ότι οι Αμερικανοί κρατούν χαμηλούς τόνους στα ελληνοτουρκικά λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και το πρώτο που τους ενδιαφέρει είναι το πώς θα προκαλέσουν φθορά στη Μόσχα.
Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι, για ακόμα μία φορά, έγειρε η πλάστιγγα των ΗΠΑ υπέρ της… ”ειρηνοποιού” Τουρκίας, αφού ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Άντονι Μπλίνκεν βιάζεται να την επιβραβεύσει για τον διαμεσολαβητικό ρόλο της στο Ουκρανικό, ενώ μας παροτρύνει να λύσουμε τις διαφορές μας μαζί της ”με συντονισμό και διάλογο” αποφεύγοντας ”ενέργειες που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε θανατηφόρα ατυχήματα” ( βλ. ”θερμό επεισόδιο” στο Αιγαίο).
Για πολλοστή φορά ουσιαστικά η Αμερική ζητάει εμμέσως πλην σαφώς από την Ελλάδα να υποχωρήσει έναντι των τουρκικών διεκδικήσεων σε βάρος της κυριαρχίας της (”συνεκμετάλλευση” στο Αιγαίο κλπ).
Κι αυτό έχει χρέος να το απορρίψει εντός του Κογκρέσου ο Κυριάκος Μητσοτάκης και όχι να το ”ξεχάσει” λόγω των F-35 τα οποία θα μας δώσουν οι Αμερικανοί, την ίδια στιγμή που έχουν εγκρίνει την πώληση 40 F-16 στην Τουρκία και αναλαμβάνουν τον εκσυγχρονισμό 80 παλαιότερων μαχητικών της του ιδίου τύπου (Viper)…
”Αρχή άνδρα δείκνυσι” και η αρχή για μας έχει να κάνει κυρίαρχα με την άσκηση Εξωτερικής πολιτικής του εκάστοτε κυβερνήτη. Ως εκ τούτου, η αξιοσύνη ή μη του πρωθυπουργού να υπερασπίσει τα εθνικά μας συμφέροντα θα κριθεί και απ’ το θάρρος που θα επιδείξει ενώπιον του Κογκρέσου.
Θάρρος που απαιτεί ευθύτητα, παρρησία, σαφή προσανατολισμό χωρίς αμφιταλαντεύσεις και, προπάντων, ελεύθερο φρόνημα και αποβολή της ραγιαδίστικης, ”κατευναστικής” νοοτροπίας που ακολουθούμε έναντι της Αμερικής και της Τουρκίας.
Όλα αυτά, αναμφίβολα, αποτελούν πρόκληση για τον πρωθυπουργό ο οποίος δεν παύει — σε κάθε αφορμή — να παρουσιάζει στους ξένους την Ελλάδα ως ”χώρα υπερήφανη και ισχυρή”, κάτι που δεν αποδεικνύει όμως στην πράξη.
Και δεν το αποδεικνύει στην πράξη όσο επιτρέπει στους Αμερικανούς να μας έχουν για δεδομένους και να θεωρούν δίκαια τα αιτήματα της Τουρκίας (που έφτασε να αμφισβητεί την ελληνική κυριαρχία στα Δωδεκάνησα, με αφορμή το δικαίωμα των ελληνικών αρχών να διεξάγουν ελέγχους, όπως αυτός σε τουρκικό τουριστικό καταμαράν της γραμμής Μαρμαρίς-Ρόδος, βλ. denizcilik dergisi.com) αποδίδοντας στην Ελλάδα τον ρόλο του βαλκάνιου καρπαζοεισπράκτορα.
Του καρπαζοεισπράκτορα που ανέχεται να τον εκφοβίζουν (ήδη δρομολογείται η έξοδος στην Μεσόγειο απ’ το λιμάνι της Μερσίνας του 4ου τουρκικού γεωτρύπανου [πρώην Cobalt Explorer και νυν Αλπαρσλάν], κατά την ημέρα της επετείου της Γενοκτονίας των Ποντίων, στις 19 Μαΐου).
Του καρπαζοεισπράκτορα που ανέχεται σιωπηλός τις προκλήσεις των Τούρκων, όπως αυτή των ”πεμπτοφαλαγγιτών” του Ερντογάν στα Δωδεκάνησα, οι οποίοι — πέρα από την αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών — διεκδικούν περιουσίες και ταυτότητα (βλ. Συνέδριο ”τουρκικής” μειονότητας Δωδεκανήσων).
Όπως η πρόκληση του συμβούλου του Τούρκου Προέδρου Mesut Hakkı Caşın, ο οποίος μας απείλησε απροκάλυπτα πρόσφατα λέγοντας:
– ”Εάν ελληνικός πύραυλος χτυπήσει μαχητικό μας, εμείς θα κάψουμε την Ελλάδα”.
Με δεδομένα αυτά εκτιμώ ότι η ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στο Κογκρέσο θα είναι δώρον άδωρον για την Ελλάδα, αν έχει μονοσήμαντη στόχευση: την επιβράβευσή του, δηλαδή, για την επίδειξη αντιρωσισμού που επέδειξε με το βλέμμα στις ΗΠΑ.
Στάση, σε κάθε περίπτωση, πρόσκαιρου εντυπωσιασμού και καθόλου διορατική, η οποία — με αντάλλαγμα τη ”θωπεία” των ΗΠΑ — διαμορφώνει αρνητικές εκπλήξεις στο Κυπριακό και επιτείνει το τέλμα στο οποίο βρίσκεται η ”κατευναστική” Εξωτερική πολιτική μας στο θέμα υπεράσπισης των εθνικών δικαίων στο Αιγαίο και την Κύπρο.
Την Κύπρο που είναι μάρτυρας αυτήν τη στιγμή της περαιτέρω στρατιωτικοποίησης των Κατεχομένων. Μάρτυρας του νέου εποικισμού και των τουρκικών κινήσεων εδραίωσης της κατοχής στο βόρειο τμήμα της με έργα υποδομής (βλ. δημιουργία βάσης-ραντάρ στην κατεχόμενη Καρπασία — αναβάθμιση του αεροδρομίου στο Λευκόνοικο [ορμητήριο για τα τουρκικά drones] και κατασκευή ναυτικής βάσης στο Μπογάζι της Αμμοχώστου).
Με δεδομένα αυτά η διαιωνιζόμενη απ’ το 1996 κατευναστική Εξωτερική πολιτική (Σημίτη) έναντι της Τουρκίας αποδεικνύεται συνώνυμη της πολιτικής αβουλίας και απραξίας μας. Και γι’ αυτό
φοβάμαι ότι θα αποδειχθεί δώρον άδωρον η φιλόδοξη κάλυψη των εξοπλιστικών αδυναμιών των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, αν δεν αλλάξει η Εξωτερική πολιτική μας.
Μια πολιτική απραξίας, μόνιμης υποχωρητικότητας και μη αντίδρασης στις προκλήσεις των Τούρκων οι οποίοι διεκδικούν κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και απειλούν την εδαφική της ακεραιότητα. Γεγονός που επιβεβαιώθηκε κι από την ομιλία του ΥΠΕΣ της Τουρκίας Σουλεϊμάν Σοϊλού, ο οποίος — απευθυνόμενος στην παραστρατιωτική Köy Korucuları (οργάνωση υπό την προστασία του Τούρκου Προέδρου) — έδωσε, μεταξύ άλλων, το περίγραμμα των σχεδίων της τουρκικής ηγεσίας (”Δεν μπορούμε να περιοριστούμε στα σημερινά σύνορα…).
Τα σχέδια αυτά σε όλη τους τη δραματική έκταση καλό είναι να τα υπενθυμίσει εμφατικά ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατά την ομιλία του στο Κογκρέσο, ώστε να αποτρέψει — αν είναι δυνατόν — την αποστολή 40 μαχητικών αεροσκαφών F16 Block 70/72 από τις ΗΠΑ στην Τουρκία.
Να την αποτρέψει και όχι να προβεί σε νέες κινήσεις υποχωρητικότητας, όπως μας ζητούν να κάνουμε οι Αμερικανοί διαμορφώνοντας κατάλληλες συνθήκες για την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών μας.
Γι’ αυτούς, προφανώς, η αποστολή από την Ελλάδα στην Ουκρανία πολεμικού υλικού (ρουκετών RM-70, MANPADS Stinger και αντιαρματικών RPG-18) δεν ήταν αρκετή ως απόδειξη αντιρωσισμού και γι’ αυτό μας ζητούν να στείλουμε επιπλέον ενισχύσεις. Να στείλουμε τα τεθωρακισμένα ρωσικά οχήματα μάχης ΤΟΜΑ ΒMP-1 τα οποία θωρακίζουν αμυντικά τα νησιά μας.
Κάτι που είναι βούτυρο στο ψωμί των μεγαλοϊδεατικών, αναθεωρητικών σχεδίων της γείτονος. Ο άνεμος του τουρκικού αναθεωρητισμού έγινε ήδη ισχυρότατος γεωπολιτικός τυφώνας, καθώς το εθνικιστικό, πανισλαμιστικό τέρας εξ Ανατολών ξέρει να παίζει θαυμάσια τον ρόλο του μεσάζοντα, για να έχει στο χέρι τους ”Μεγάλους” της Δύσης σε βάρος των ελληνικών και κυπριακών συμφερόντων…