Σας έχω υποσχεθεί ότι θα γράφω πάντοτε από αυτήν εδώ τη θέση την αλήθεια, ανεξαρτήτως συμπαθειών και αντιπαθειών προς πολιτικά πρόσωπα.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Το αυτό θα πράξω και σήμερα, με αφορμή τον ανόητο θόρυβο που προκάλεσε ο ΣΥΡΙΖΑ για την αξιοποίηση του βασιλικού κτήματος Τατοΐου, οι μελέτες του οποίου είχαν αρχίσει επί των ημερών του. Τα θέματα που ετέθησαν από την Αριστερά ήταν τρία.
Το πρώτο: Έχει δικαίωμα σήμερα ο ελληνικός λαός να μάθει την ιστορία ενός πολιτειακού θεσμού που θεσμοθετήθηκε με το πρώτο Σύνταγμα και είχε άδοξο τέλος εξαιτίας της ανοχής του στο στρατιωτικό πραξικόπημα κατά της δημοκρατίας το 1967;
Το δεύτερο: Συνιστά η αξιοποίηση και εκμετάλλευση του Τατοΐου πολιτικό άνοιγμα στους… βασιλόφρονες και στην… Ακροδεξιά;
Και τέλος: Τι κρύβεται πίσω από τις φωτιές του Αυγούστου του 2021 στη Βαρυμπόμπη;
Μήπως δεν ήταν αθώες και αποτέλεσαν προϊόν εμπρησμού, προκειμένου να γίνουν αλλαγές στη χρήση γης και να διευκολυνθεί έτσι η επένδυση ξενοδοχείων, σπα, ρεστοράν και μουσείων στα βασιλικά κτήματα; Την τελευταία θεωρία συνωμοσίας ανέπτυξε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ χθες στον Real FΜ. Ξεκινώ από το τελευταίο, γιατί με είχε απασχολήσει και εμένα, και το διερεύνησα, στο μέτρο του δυνατού, πέρυσι το φθινόπωρο, με βάση τα στοιχεία στα οποία απέκτησα πρόσβαση.
Υποψίες
Πράγματι, αρχικώς είχαν δημιουργηθεί υποψίες ότι κάτι τρέχει, καθώς ο Σύλλογος Φίλων του Τατοΐου είχε εκφράσει ανησυχίες για την αλλαγή στη χάραξη ιστορικών μονοπατιών που αλλοιώθηκαν μετά τη φωτιά. Μίλησα τότε με όλους όσοι έπρεπε να μιλήσω. Το γεγονός ότι η μελέτη για την αναδάσωση είχε χρηματοδοτηθεί από συγκεκριμένους επιχειρηματίες, οι οποίοι δραστηριοποιούνται στον χώρο του τουρισμού, προκαλούσε αίσθηση.
Με την έρευνα, όμως, κατέληξα, με βάση στοιχεία εκείνης της εποχής, στο αντίθετο συμπέρασμα: Η φωτιά καθυστέρησε την αξιοποίηση των βασιλικών τμημάτων και την παράδοσή τους στον λαό. Γιατί το κυβερνητικό σχέδιο για την ανάπλαση της περιοχής είχε εκπονηθεί και ανακοινωθεί πολύ πριν από τη φωτιά. Πολλούς μήνες νωρίτερα, παραπάνω από χρόνο, κορυφαίος αξιωματούχος του Μεγάρου Μαξίμου περιηγήθηκε στην περιοχή μαζί με κορυφαίο υπουργό, και εκεί έπεσε για πρώτη φορά η ιδέα για την αξιοποίηση. Την οποία ανέλαβε να φέρει εις πέρας η έμπιστη υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη.
Όταν ξέσπασε η φωτιά, η υπουργός Πολιτισμού έσωσε την τελευταία στιγμή, με τη βοήθεια του πρίγκιπα Νικολάου, τις ιστορικές στολές με τις οποίες ηγήθηκαν οι βασιλείς μας στους εθνικούς αγώνες, με κορυφαία τη στολή που φορούσε ο βασιλεύς Κωνσταντίνος όταν απελευθέρωνε τη Θεσσαλονίκη το 1912! Τόσο οργανωμένος ήταν ο… εμπρησμός! Ο δε πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης επισκέφθηκε χωρίς κάμερες, στις 6 το πρωί, όλη την περιοχή, και ειδικώς τα βασιλικά κτήματα, για να λάβει γνώση της έκτασης της ζημιάς. Ηταν σκασμένος.
Αρχικώς, μάλιστα, είχε λάβει την απόφαση -ελεγμένο- να απομακρύνει οριστικώς από την κυβέρνηση τον τότε υφυπουργό Πολιτικής Προστασίας Νίκο Χαρδαλιά, επειδή δεν κατάφερε να τηρήσει την εντολή του: να αποφευχθεί πάση θυσία η αναζωπύρωση της φωτιάς στη Βαρυμπόμπη. Να αποφευχθεί, γιατί η καταστροφή θα καθυστερούσε, όπως και συνέβη, την ανάπλαση και αξιοποίηση των βασιλικών κτημάτων. Αυτή είναι η αλήθεια για τη φωτιά με βάση όσα γνωρίζω έως σήμερα. Δεν υπάρχει περιθώριο για θεωρία συνωμοσίας. Πάμε τώρα στο ιδεολογικό και το πολιτικό θέμα. Πρέπει να γνωρίζει ένας λαός την πολιτειακή και συνταγματική Ιστορία του; Την απάντηση κατ’ αρχάς την είχε δώσει ο ίδιος ο λαός, πριν τη δώσουμε εμείς. Πλήθος κόσμου επισκεπτόταν την περασμένη δεκαετία το έρημο Τατόι και τους βασιλικούς τάφους κάθε Σαββατοκύριακο, παραβιάζοντας τα συρματοπλέγματα!
Πραγματοποιούνταν οργανωμένες εκδρομές. Η βασιλεία ως θεσμός στην πατρίδα μας δεν πρέπει να αποτιμάται μόνο με βάση τα εγκληματικά λάθη μελών της οικογένειάς της, τα οποία επιχείρησε να διορθώσει -με τραγική καθυστέρηση, ανεπιτυχώς- ο Κωνσταντίνος τον Δεκέμβριο του 1967 με το αντι-πραξικόπημα. Η αποτίμησή της ως θεσμού πρέπει να είναι συνολική. Υπήρξε ο πολιτειακός καταλύτης σε ανώμαλες περιόδους της Ιστορίας μας και με τις παρεμβάσεις της έδωσε λύσεις σε πολιτικά και συνταγματικά αδιέξοδα, όπως αυτό που προέκυψε με τον θάνατο του πρωθυπουργού, στρατάρχη Αλέξανδρου Παπάγου, το οποίο χειρίστηκε σοφά ο βασιλιάς Παύλος. Δεν θα είχε γνωρίσει η Ελλάδα τη χρυσή οκταετία ανάπτυξης με πρωθυπουργό τον «σωλήνα» Στεφανόπουλο.
Η βασιλεία συνέδεσε την ιστορία της επίσης με ιστορικές στιγμές του έθνους μας. Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι ήταν οι μόνοι που κερδίσαμε στην πραγματικότητα κατά τη διάρκεια του 20ού αιώνα. Ο βασιλιάς ανέμισε την ελληνική σημαία και παρέλαβε τη Θεσσαλονίκη μας από τον Ταχσίν Πασά το 1912. Η βασιλεία χάρισε χρυσά μετάλλια Ολυμπιακών Αγώνων στην πατρίδα. Ο Κωνσταντίνος, ως διάδοχος, μετείχε μαζί με τους Εσκιτζόγλου και Ζαΐμη στους αγώνες ιστοπλοΐας της Ρώμης το 1960 και ανέβηκε στην κορυφή του βάθρου, νικώντας στην κατηγορία «Ντράγκον». Ξέρουμε κανέναν άλλον γόνο, υποψήφιο αρχηγό κράτους, που να ρισκάρισε με τον εξευτελισμό της ήττας για να ανέβει στο πιο ψηλό σκαλί του βάθρου και να ακούσει τον εθνικό ύμνο της πατρίδας του;
Ο επιμελής αναγνώστης της αλληλογραφίας της βασίλισσας Αμαλίας (δίτομο έργο, εκδόσεις Εστία – παρουσιάστηκε και ως θεατρική παράσταση στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά προ μηνός), του ημερολογίου του πρίγκιπα Νικολάου (εκδόσεις Φερενίκη), του ημερολογίου της κυρίας επί των τιμών της Φρειδερίκης (δίτομο, εκδόσεις Καπόν), αλλά και της τρίτομης βιογραφίας του βασιλιά Κωνσταντίνου (στον Γιώργο Μαλούχο) θα ανακαλύψει πολλές οδυνηρές αλήθειες.
Και για την πορεία του έθνους μας και για την προσφορά, αλλά και για τα μεγάλα λάθη της βασιλικής οικογένειας. Η εθνική αυτογνωσία πρέπει να αποτελεί μείζονα στόχο κάθε κυβέρνησης και κάθε λαού. Η μήτρα πολλών άρθρων που συναντώνται στο Σύνταγμά μας ή και καθιερωμένων συνταγματικών εθίμων, όπως το συμβούλιο πολιτικών αρχηγών, ευρίσκεται στο Σύνταγμα του 1952 (με τη μορφή του Συμβουλίου του Στέμματος).
Τέλος, ετέθη από την Αριστερά και το ζήτημα του πολιτικού ανοίγματος που φέρεται πως έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στους… βασιλόφρονες με το Τατόι και τη συνάντηση με τον Κάρολο. Αστεία πράγματα! Η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων αυτών ψηφίζει σταθερά Ν.Δ. από το 1974, παρά το δημοψήφισμα για το Πολιτειακό.
Σύγκρουση
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έλαβε 54% πριν από το δημοψήφισμα, μολονότι «αυτοεξορίστηκε» ύστερα από σοβαρή σύγκρουση με το στέμμα το 1963 (δολοφονία Λαμπράκη, υπόθεση Αμπατιέλου).
Ποιους να πείσει ο Κυριάκος με το ραντεβού με τον Κάρολο; Τους πεπεισμένους; Πιο πολύ κινδυνεύει πολιτικά η Ν.Δ., από ιδιωτικά συμφέροντα, στην αγωνία τους να κερδοσκοπήσουν από την επένδυση που αλλοιώσουν την ιστορικότητα του χώρου στα βασιλικά κτήματα, παρά από τα… ανοίγματα. Αλλά πού να τα καταλάβει όλα αυτά η αδαής Αριστερά; Είχαμε την ελπίδα ότι με όσα έπραξε κατά τη διακυβέρνησή της -και ο Τσίπρας συνάντησε τον Κάρολο- αντελήφθη πώς είναι να κερδίζεις συμμάχους από εκεί που δεν το περιμένεις, αλλά δυστυχώς διαψευστήκαμε οικτρά. Πρώτη φορά είναι, όμως;