Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μια από τις χειρότερες χρονιές των τελευταίων δεκαετιών το 2018. Δεν ήταν οι πολιτικοί και οικονομικοί τριγμοί ή η διάψευση των προσδοκιών ότι η χώρα βγαίνει από την κρίση κι επιστρέφει σε μια κανονικότητα.
Ηταν η τραγωδία στο Μάτι που σκέπασε τα πάντα. Ηταν οι 100 νεκροί και οι δεκάδες τραυματίες, ήταν η καταστροφή μιας ολόκληρης περιοχής. Ηταν πράγματι μια εθνική τραγωδία που ανέδειξε και τα διαχρονικά προβλήματα του ελληνικού κράτους. Την αδυναμία διαχείρισης βασικών προβλημάτων, τη διάλυση του κρατικού μηχανισμού, την πολιτική εξαπάτηση σε όλο της το μεγαλείο.
Ναι, το Μάτι ήταν το κορυφαίο γεγονός για το 2018, αλλά υπάρχουν κι άλλα. Όπως οι διαδικασίες για την επίλυση του προβλήματος με τα Σκόπια και η συμφωνία των Πρεσπών. Αλλά και η ημερολογιακή έξοδος από τα μνημόνια που, όμως, σε καμιά περίπτωση δεν σήμανε το τέλος της οικονομικής κρίσης.
Είναι επίσης, τα τρομοκρατικά χτυπήματα των τελευταίων ημερών που ήρθαν να υπενθυμίσουν ότι το πρόβλημα είναι εδώ και δεν έχει εξαλειφθεί.
Είναι μια σειρά από συγκλονιστικές, καθημερινές ιστορίες, αστυνομικά θέματα, κοινωνικά ζητήματα που τάραξαν τη χώρα μέσα στη χρονιά που πέρασε.Η συμφωνία των Πρεσπών
Η χρονιά ξεκίνησε με τον Νίκο Κοτζιά να «φουλάρει» τις μηχανές για την επίλυση του «Μακεδονικού». Κανεις δεν πίστευε στις αρχές του 2018 ότι η κυβέρνηση θα μπορούσε να βρει λύση στο θέμα που ταλανίζει την Ελλάδα και την ΠΓΔΜ επί 30 χρόνια. Επειτα από πολύμηνες διαπραγματεύσεις, οι δύο πλευρές έφτασαν σε ένα επιθυμητό αποτέλεσμα. Η συμφωνία των Πρεσπών ήρθε να επικυρώσει τη βούληση των δύο πλευρών για λύση με τη χρήση του ονόματος «Βόρεια Μακεδονία».
Και τότε άρχισαν τα δύσκολα. Η συμφωνία δείχνει να «μπάζει» από παντού, το πρόβλημα της γλώσσας και της εθνότητας αλλά και της μειονότητας δημιουργεί αλυτρωτισμούς και δείχνει ότι είναι ετεροβαρής για την Ελλάδα. Η συμφωνία βρίσκεται στην τελική ευθεία για την κύρωσή της από τη βουλή της ΠΓΔΜ και θα είναι αυτή που ενδεχομένως να καθορίσει τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα.
Ανεξαρτήτως αν συμφωνεί κανείς ή όχι με τη λύση, οι Πρέσπες ανέδειξαν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο τη συμπαιγνία Τσίπρα – Καμμένου και τον τραγέλαφο στους Ανεξάρτητους Ελληνες. Είτε περάσει είτε όχι η συμφωνία αποτελεί από μόνη της την αρχή για το πολιτικό τέλος ενός συνονθυλεύματος που έγινε κόμμα βασιζόμενο στο λαϊκισμό, το ψέμα, την εξαπάτηση.
Λεπτομέρεια; Ο αρχιτέκτονας της συμφωνίας Ν. Κοτζιάς είναι… σπίτι του και ο δήθεν πολέμιος της συμφωνίας Πάνος Καμμένος ακόμη φοράει τα στρατιωτικά και κάνει παρελάσεις.Κρίση με Τουρκία
Από την αρχή του χρόνου η κατάσταση «μύριζε μπαρούτι». Λίγο πριν το τέλος του 2017 η επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα γέννησε προσδοκίες για μια εξομάλυνση των σχέσεων, αλλά αποδείχθηκε στο μεγαλύτερο διπλωματικό Βατερλώ του Τσίπρα. Αρχές Μαρτίου και δύο Ελληνες στρατιωτικοί, οι Μητρετώδης και Κούκλατζης συλλαμβάνονται στα σύνορα του Εβρου και κλείνονται στις τουρκικές φυλακές. Ο Ερντογάν ζητά ανταλλαγή με τους 8 τούρκους πραξικοπηματίες, η κρίση έχει χτυπήσει κόκκινο και μόνο χάρη στην παρέμβαση των Αμερικανών, οι οποίοι ήθελαν την απελευθέρωση του πάστορα Μπράνσον, απελευθερώθηκαν και οι δύο Ελληνες.
Όμως, η τουρκική προκλητικότητα δεν σταμάτησε ποτέ. Οι γεωτρήσεις στα κυπριακά οικόπεδα, αναζωπύρωσαν τις έριδες, η Αγκυρα θέλει να έχει ρόλο στην περιοχή, οι παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου είναι σύνηθες φαινόμενο. Μέχρι και πυροβολισμοί έπεσαν σε βάρος τουρκικού ελικοπτέρου, μέχρι και προσπάθεια βύθισης ελληνικού πλοίου από τουρκικό καταγράφηκε. Η χρονιά που πέρασε είναι από τις χειρότερες στις σχέσεις των δύο χωρών και όπως παραδέχονται διπλωμάτες, Ελλάδα και Τουρκία έφτασαν ξανά ένα βήμα πριν από πολεμικό επεισόδιο. Κι όπως φαίνεται και το 2019 έτσι θα συνεχιστεί, ίσως και χειρότερα…Το έγκλημα στο Μάτι
Είναι 23 Ιουλίου, οι Ελληνες κάνουν τα μπάνια τους, η κυβέρνηση ετοιμάζεται για φιέστες εξόδου από τα μνημόνια. Ο καιρός και ο κρατικός μηχανισμός, όμως, έχουν άλλη γνώμη. Είναι μεσημέρι μιας ημέρας όπου ο συναγερμός έχει χτυπήσει κόκκινο για τους ανέμους και τον κίνδυνο πυρκαγιάς. Η Κινέτα καίγεται, η Πυροσβεστική στέλνει όλες τις δυνάμεις της εκεί, στο Νέο Βουτζά μια σπίθα είναι αρκετή για να φέρει την καταστροφή. Πέντε παρά τέταρτο το απόγευμα και η φωτιά στην Ανατολική Αττική ανάβει και δείχνει ανεξέλεγκτη. Ο άνεμος λυσσομανά, η Πυροσβεστική είναι… αλλού, η Πολιτική Προστασία είναι στον κόσμο της.
Η φωτιά μέσα σε 1,5 ώρα περνά τη Λ. Μαραθώνος και φτάνει στο Μάτι. Η ώρα της καταστροφής έχει σημάνει και τίποτε δεν μπορεί να την σταματήσει. Οσο περνά η ώρα το δράμα δείχνει να μην έχει τέλος. Πτώματα βρίσκονται παντού, εκατοντάδες άνθρωποι πέφτουν στη θάλασσα για να σωθούν, το σκοτάδι καλύπτει τις εικόνες Αποκάλυψης.
Που είναι το κράτος; Απών. Ο πρωθυπουργός κόβει βόλτες στο εξωτερικό με τον Ζ. Ζάεφ πανηγυρίζοντας για τη συμφωνία των Πρεσπών και μόλις τον ειδοποιούν ότι η κατάσταση είναι δραματική, αποφασίζει να επιστρέψει και να κάνει το μεγαλύτερο λάθος της καριέρας του.
Η σύσκεψη με ανοικτές κάμερες στο Κέντρο Επιχειρήσεων δείχνει ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός. Ενας πρωθυπουργός και το μισό υπουργικό συμβούλιο με τους επικεφαλής της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής παίζουν ένα κακόγουστο θεατρικό έργο την ώρα που δεκάδες άνθρωποι καίγονται στο Μάτι.
Οι επόμενες ημέρες είναι τραγικές και μόνο όποιος έχει δει τι ακριβώς έγινε στο Μάτι αντιλαμβάνεται ότι η τραγωδία αυτή δε μπορεί να ξεχαστεί και δεν πρέπει.
100 νεκροί, δεκάδες εγκαυματίες, χιλιάδες σπίτια κατεστραμμένα, κανείς υπεύθυνος. Ο ένας ρίχνει το μπαλάκι στον άλλον, η κυβέρνηση κατηγορεί τους… νεκρούς που έχτισαν αυθαίρετα, ο Καμμένος κουνάει το δάκτυλο στους χαροκαμένους, ο Τσίπρας κάνει υπουργικό συμβούλιο εκτόνωση και στη συνέχεια διώχνει τον Τόσκα και τους αρχηγούς της Αστυνομίας και της Πυροσβεστικής όπως και της Πολιτικής Προστασίας.
Αλλά δεν κάνει το αυτονόητο: Δεν ζητά συγγνώμη και πηγαίνει στο Μάτι σαν τον κλέφτη.
Πέρασαν πέντε μήνες και η περιοχή είναι… ίδια. Το κράτος απουσιάζει, αφού εξάντλησε το χρέος της στα πεντοχίλιαρα που μοίρασε. Μόνο χάρη στις συγκινητικές εθελοντικές ομάδες της περιοχής, στην ευαισθησία των πολιτών, στη Συντονιστική για το Μάτι, απαλύνεται λίγο ο πόνος.
Η περίπτωση του Ματιού ανέδειξε τη σκληρή πλευρά μιας ανίκανης κυβέρνησης.
Εξοδος από τα μνημόνια
Το πένθος για την Ελλάδα είναι βαρύ και η κυβέρνηση δεν τολμά να σκεφτεί ότι θα στήσει φιέστες για να πανηγυρίσει στις 21 Αυγούστου την… έξοδο από τα μνημόνια. Είχε προηγηθεί (πριν από το Μάτι) το καραγκιοζιλίκι με τις γραβάτες του Τσίπρα στο Ζάππειο, τώρα δεν μπορούσε να ξαναστηθεί το ίδιο.
Επιλέγεται η Ιθάκη για να μας ανακοινώσει ο πρωθυπουργός ότι η χώρα έφτασε στον προορισμό της σαν άλλος Οδυσσέας. «Σήμερα είναι μια μέρα λύτρωσης, είναι όμως και η αφετηρία μιας νέας εποχής. Με σύνεση και ευθύνη να μη ξαναγυρίσουμε πίσω στην Ελλάδα των ελλειμμάτων και της χρεοκοπίας. Αλλά και με τόλμη για την αναγέννηση της Ελλάδας. Για μια πατρίδα ισότητας, δημοκρατίας και κοινωνικής δικαιοσύνης».
Αυτά είπε ο Τσίπρας με φόντο την Ιθάκη σε μια ακόμη επικοινωνιακή φιέστα που δεν είχε κανένα νόημα. Η χώρα αποκλεισμένη από τις αγορές, με υπερπλεονάσματα που βασίζονται στην υπερφορολόγηση και με μια κυβέρνηση που ενδιαφέρεται για το φαίνεσθαι κι όχι για το είναι.
Τέσσερις μήνες μετά την Ιθάκη και κανείς δεν πιστεύει ότι η Ελλάδα εξήλθε από την κρίση. Και δυστυχώς δεν είναι λίγοι όσοι πιστεύουν ότι το 2019 θα είναι «μαύρο» για τη χώρα από οικονομικής πλευράς διότι οι εξελίξεις στο εξωτερικό προκαλούν μεγάλη ανησυχία.
Η χρονιά τελειώνει με μπαράζ παροχών και με υποσχέσεις για χιλιάδες προσλήψεις, στην τελευταία προσπάθεια της κυβέρνησης να γυρίσει το κακό γι’ αυτήν κλίμα. Οι έρευνες γνώμης δείχνουν ότι ο κόσμος έχει πάψει να πιστεύει τους… περιφερόμενους μάγους.
Η ιστορία της καθαρίστριας
Μια καθαρίστρια παραποιεί το απολυτήριο Δημοτικού για να διοριστεί καθαρίστρια. Μετά από πολλά χρόνια την «πιάνουν στα πράσα» και το δικαστήριο την καταδικάζει σε 10 χρόνια φυλακή.
Μόλις γίνεται γνωστή η ιστορία της… εγκληματία που έκανε ένα τέτοιο έγκλημα δημιουργείται κύμα συμπαράστασης. Η καθαρίστρια που συγκλόνισε την Ελλάδα απελευθερώνεται στα τέλη Νοεμβρίου. «Ντρέπομαι αλλά ήθελα τα παιδιά μου να έχουν μια καλύτερη ζωή από τη δική μου. Έτρεμε η ψυχή μου μη μεγαλώσουν σε ίδρυμα όπως εγώ», δήλωσε βγαίνοντας από τη φυλακή.
Η δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου
Στις 21 Σεπτεμβρίου ο ακτιβιστής της κοινότητα ΛΟΑΤΚΙ, Ζακ Κωστόπουλος εισβάλλει σε κοσμηματοπωλείο στην οδό Γλάδστωνος, κοντά στην πλατεία Κάνιγγος. Μέσα από βίντεο που δόθηκαν στη δημοσιότητα, ο Ζακ Κωστόπουλος φαίνεται ότι εγκλωβίστηκε μέσα και πήρε έναν πυροσβεστήρα για να σπάσει τη τζαμαρία και να βγει εκτός του καταστήματος. Κατά τη προσπάθειά του να συρθεί ανάμεσα στα γυαλιά, ο ιδιοκτήτης του καταστήματος και ένας φίλος του τού επιτέθηκαν, ενώ αυτός ήταν πεσμένος στο πάτωμα. Ο άνδρας κατάφερε να βγει, τον παρέλαβαν άνδρες της αστυνομίας και στη συνέχεια έλαβε τις πρώτες βοήθειες από το ΕΚΑΒ.
Στα βίντεο φαίνεται επίσης ότι τουλάχιστον 8 αστυνομικοί τον χτυπούν βάναυσα και ο Ζακ πεθαίνει στο δρόμο προς το νοσοκομείο. Η χώρα διχάζεται το ποια είναι η αλήθεια. Λίγες ημέρες πριν το τέλος της χρονιάς αποκαλύπτεται ότι ο Ζακ δεν είχε πάρει ναρκωτικά, δεν ήθελε να σκοτώσει κανέναν. Οι αστυνομικοί που τον χτύπησαν απειλούνται με απόλυση και απόταξη, ο κοσμηματοπώλης και ο φίλος του με βαριές κατηγορίες. Ο θάνατος του Ζακ έγινε σε δημόσια θέα, ο εθισμός στη βία είναι το χειρότερο απ’ όλα.
Ο θάνατος του Νικόλα
Το βράδυ του Δεκαπενταύγουστου ο Νίκος Μουστάκας, ένας φοιτητής από τη Γλασκόβη που έχει έρθει για διακοπές στη χώρα του, βρίσκεται στο Λόφο Φιλοπάππου μαζί με μία φίλη του. Αλλοδαποί δράστες προσπαθούν να τους ληστέψουν και σπρώχνουν τον άτυχο Νίκο στο κενό, με αποτέλεσμα το θανάσιμο τραυματισμό του.
Σχεδόν δέκα μέρες αργότερα η Αστυνομία συλλαμβάνει τρεις Πακιστανούς και Ιρακινούς για τη δολοφονία του άτυχου φοιτητή.
Ο ένας από τους δράστες, όπως προέκυψε, είχε συλληφθεί στις αρχές του χρόνου για ληστεία, ωστόσο δεν είχε προφυλακιστεί. Η μητέρα του έστειλε επιστολές στον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα ζητώντας να μάθει το γιατί. Ο πρωθυπουργός της αριστερής κυβέρνησης δεν απαντά ποτέ.
Δολοφονία στη Ρόδο
Η άγρια δολοφονία της 21χρονης φοιτήτριας στη Ρόδο, έχει συγκλονίσει το πανελλήνιο τους τελευταίους μήνες.
20χρονα παιδιά σκοτώνουν την Ελένη Τοπαλούδη. Μοναδικό κίνητρο της άγριας δολοφονίας της, η άρνησή της. Τη βασάνισαν, τη βίασαν και τελικά αποφάσισαν «να ξεμπερδέψουν» μαζί της πετώντας την στη θάλασσα. Η φρίκη δεν έχει όρια, οι νεαροί συνελήφθησαν και είναι στη φυλακή ρίχνοντας ο ένας το φταίξιμο στον άλλον.
Τρομοκράτες εν έτει 2018
Μια βόμβα έξω από το κτίριο του Σκάι στο Φάληρο κι ένας εκρηκτικός μηχανισμός έξω από την εκκλησία του Αγίου Διονυσίου στο Κολωνάκι που σκάει χωρίς να υπάρξει προειδοποιητικό τηλεφώνημα, υπενθυμίζουν σε όλους ότι η πολιτική τρομοκρατία είναι εδώ.
Δεν είναι απλά τα εβδομαδιαία επεισόδια στα Εξάρχεια και το σκηνικό πολέμου που στήνουν συχνά οι κουκουλοφόροι με τις μολότοφ. Είναι το αίσθημα του τρόμου που αυξάνεται όσο υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που βάζουν βόμβες οι οποίες μπορούν να σκοτώσουν αθώους ανθρώπους.
Αυτοκτονία λόγω… bullying
Μια νέα υπόθεση αυτοκτονίας λόγω παρενόχλησης στο σχολικό περιβάλλον συγκλονίζει την Ελλάδα το 2018. Ο 15χρονος Νικόλας αυτοκτονεί γράφοντας: «Αυτοί με κατέστρεψαν, καταστρέψτε τους», κατονομάζοντας συγκεκριμένους συμμαθητές από το σχολείο του. Στις ίδιες σημειώσεις του ο 15χρονος ζητούσε συγγνώμη από τους γονείς του για αυτό που τους έκανε.
Ο πατέρας του 15χρονου, με αφορμή την έναρξη της σχολικής χρονιάς τον Σεπτέμβριο, έγραψε ένα συγκλονιστικό κείμενο το οποίο αποτέλεσε αντικείμενο προβληματισμού για όλη την κοινωνία. Λέγοντας «Μιλήστε» και απευθυνόμενος σε γονείς, εκπαιδευτικούς, παιδιά, πολιτικούς, δικαστές, δημοσιογράφους, έστειλε ένα ισχυρό μήνυμα κατά του bullying.
Λίγες εβδομάδες μετά αποκαλύπτεται μια νέα υπόθεση απόπειρας αυτοκτονίας στο σχολείο του Νικόλα.
Ο πόλεμος της μαφίας
Η μάχη για την επικράτηση στη νύχτα καλά κρατεί στην Ελλάδα. Τα θύματα μέσα στο 2018 είναι πολλά. 10 νεκροί σε 1,5 χρόνο άλλωστε, είναι κάτι που δείχνει πολλά.
Στις 17 Ιανουαρίου του 2018 ο Βασίλης Στεφανάκος, ο πιο ισχυρός άνδρας της νύχτας, εκτελείται με 26 σφαίρες καλάσνικοφ έξω από επιχείρησή του στο Χαϊδάρι.
Στις 19 Σεπτεμβρίου 2018 εκτελείται η Bella Mafia, όπως ήταν το διαδικτυακό όνομα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, της 33χρονης Κατερίνας. Είχε στενές επαφές με ποινικούς
Ένα μήνα μετά, στην Ακτή Κονδύλη, άγνωστοι επιχειρούν να δολοφονήσουν τον 38χρονο Ε.Ζ.. Μετά από αυτή την απόπειρα, οι αστυνομικοί πιθανολογούν πως η δολοφονία της 33χρονης Κατερίνας Αναγνωστάκη, τον περασμένο Σεπτέμβριο στην Κηφισιά, ήταν ένα «μήνυμα» για τον 38χρονο Ε.Ζ., ο οποίος διατηρούσε σχέσεις μαζί της στο παρελθόν. Ο 38χρονος τραυματίστηκε στο χέρι και την κοιλιακή χώρα, αλλά σώθηκε.
Τρεiς μήνες μετά τη δολοφονία του Βασίλη Στεφανάκου, το βράδυ της 20ης Απριλίου ο Γιώργος Λίτσας.
Στα τέλη Ιουνίου 2018 πέφτει νεκρός από σφαίρες ο «Καράφλας», όπως ήταν γνωστός, την ώρα που έμπαινε στο αυτοκίνητό του στο Παλαιό Φάληρο.
Στις 30 Απριλίου δολοφονείται στην Παλλήνη ο πρώην αστυνομικός Σπύρος Παπασπύρου ενώ εκτελείται εν ψυχρώ ο Γ.Π. τον Φεβρουάριο του 2018 λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι του στο Περιστέρι.
Εν ψυχρώ εκτέλεση ενός 51χρονου έξω από το νεκροταφείο της Αγίας Παρασκευής το βράδυ της 10ης Σεπτεμβρίου του 2018 ενώ στις 13 Δεκεμβρίου 2018, δολοφονήθηκε στο Μοσχάτο, ένας 48χρονος Έλληνας, υπάλληλος εταιρίας σεκιούριτι και πατέρας δύο παιδιών.
Και φυσικά ποιος ξεχνά τη δολοφονία μπροστά στο σπίτι του, του ελληνοαυστραλού Γιάννη Μακρή, συζύγου του μοντέλου, Β. Καρύδα.
Απώλειες στον πολιτισμό
Μεγάλες απώλειες μετρά ο πνευματικός και καλλιτεχνικός κόσμος της χώρας το 2018. Στις 22 Ιουλίου, ο στιχουργός, ποιητής, και συγγραφέας Μάνος Ελευθερίου έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 80 ετών. Στις 24 Απριλίου πεθαίνει ο διευθυντής του Μουσείου Μπενάκη, ΄Αγγελος Δεληβορριάς.
Στα 64 μόλις χρόνια του, στις 13 Ιανουαρίου, ο Τζίμης Πανούσης έφυγε από τη ζωή, αφού υπέστη ανακοπή καρδιάς.
Στις 21 Μαΐου, ο δημοφιλής κωμικός και σατιρικός ηθοποιός Βασίλης Τριανταφυλλίδης, ευρύτερα γνωστός με το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο Χάρρυ Κλυνν, έφυγε από τη ζωή.
Το 2018 επίσης έφυγαν από τη ζωή, μεταξύ άλλων, οι ηθοποιοί Χρύσα Σπηλιώτη, Χρήστος Σιμαρδάνης, Τζέσυ Παπουτσή, Ερρίκος Μπριόλας, Γιώργος Μοσχίδης, Γιώργος Παπαζήσης, ο σκηνοθέτης και συγγραφέας, Γιώργος Μιχαηλίδης, ο συγγραφέας Γιώργος Σκούρτης, ο συνθέτης Θεόδωρος Αντωνίου, ο μαέστρος Αντώνης Κοντογεωργίου, ο κινηματογραφιστής, Δήμος Θέος, ο σκηνογράφος, Γιώργος Πάτσας, ο βαρύτονος, Βασίλης Γιαννουλάκος και πολλοί ακόμα.