Τα έργα και τις ημέρες της Νέας Δημοκρατίας έφερε στην επιφάνεια ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργος Σταθάκης.
Σύμφωνα με τα πρακτικά της επιτροπής της βουλής, ο υπουργός Περιβάλλοντος σημείωσε ανάμεσα στα άλλα:
«Θα προσπαθήσω να θυμίσω μερικές από τις πρακτικές του παρελθόντος, που βασικό χαρακτηριστικό είχαν την κακοδιαχείριση της ΛΑΡΚΟ και την άσκηση πολιτικής στη βάση της ψηφοθηρίας και του βολέματος ημετέρων. Ελπίζω αυτά που θα προκύψουν να βοηθήσουν τους συναδέλφους της Δημοκρατικής Συμπαράταξης σε ένα γόνιμο αναστοχασμό της στρατηγικής συνεργασίας που επιδιώκουν με τη Ν.Δ..
Ως προς τη σημασία της ΛΑΡΚΟ, είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι η ΛΑΡΚΟ αποτελεί εθνικό κεφάλαιο και δημόσια περιουσία, καθώς αποτελεί το μοναδικό παραγωγό νικελίου στην Ε.Ε.. «Η Ελλάδα δεν χρειάζεται πετρελαιοπηγές, έχει κάτι καλύτερο, το νικέλιο», συνήθιζε να λέει ο μακαρίτης Μποδοσάκης, όταν αναφερόταν στην πάλαι ποτέ η ναυαρχίδα του ομίλου του, τη ΛΑΡΚΟ, της οποίας ήταν ιδρυτής. Η αλήθεια είναι ότι για μεγάλο χρονικό διάστημα η ΛΑΡΚΟ και το νικέλιο των δεκαετιών του 1960 και 19770 θεωρούνταν πυλώνες της ελληνικής βιομηχανίας.
Ο μπαμπάς Σκρέκας, με μισθό €9.000 και η κυρία Σκρέκα με μισθό €4.219
Σήμερα συνεχίζει να είναι μια 100% εξωστρεφής εταιρία. Εξάγει το σύνολο της παραγωγής της και συγκαταλέγεται μεταξύ των πλέον αξιόπιστων παραγωγών στη διεθνή αγορά νικελίου. Μεταξύ των πελατών συγκαταλέγονται, φυσικά, οι μεγαλύτερες εταιρείες παραγωγής ανοξείδωτου χάλυβα στη δυτική Ευρώπη. Συνεπώς, πιστεύουμε ότι οι αναπτυξιακές δυνατότητες της ΛΑΡΚΟ είναι υπαρκτές, ιδιαίτερα λόγω της υψηλής τεχνογνωσίας που κατέχει, των υποδομών της, του λιμανιού της, των βεβαιωμένων αποθεμάτων της χώρας και, κυρίως, λόγω της τεράστιας εμπειρίας του ανθρώπινου δυναμικού της».
ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ:
Σταθάκης «Ο κύριος Σκρέκας, τοποθετείται πρόεδρος του ΔΣ της ΛΑΡΚΟ στις 22/2/2008 με αμοιβή 7.000 ευρώ μηνιαίως η οποία αναπροσαρμόστηκε αμέσως μετά στα 9.000 ευρώ με αναδρομική ισχύ».
«Ένα μήνα αργότερα στις 2/6/2008, προσλαμβάνει τη νύφη του- δηλαδή τη γυναίκα του κυρίου Σκρέκα, η κυρία Ειρήνη Kαραγκούνη-Σκρέκα. Η κυρία Σκρέκα προσλήφθηκε αμέσως ως υποδιευθύντρια παρακάμπτοντας την ιεραρχία με τακτικές υποδοχές ύψους 4.219,35 ευρώ, ξεπερνώντας τους παλαιότερους διπλωματούχους μηχανικούς.
Επιπλέον ο κύριος Σκρέκας, στις 13/3/2008 προσέλαβε και τον συμπέθερο του, τον πατέρα της κυρίας Καραγκούνη-Σκρέκα ως διευθυντή ασφαλείας στο εργοστάσιο της Λάρυμνας με μισθό 2.700 ευρώ, ο οποίος ήταν απόστρατος ταξίαρχος της Χωροφυλακής.
Την ίδια περίοδο προσλαμβάνεται και η κόρη του υφυπουργού Τουρισμού κυρίου Λιάσκου Βουλευτή Ευβοίας, με σκοπό τη συγγραφή της ιστορίας της ΛΑΡΚΟ η οποία και δεν γράφτηκε ποτέ. Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η εταιρεία επαναλαμβάνω καταγράφει μεγάλες ζημιές της τάξης των 100.000.000 το χρόνο»
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ:
Ο ένας διόριζε τον άλλο, από συγγενή μέχρι φίλο
Ο κ. Σταθάκης φτάνοντας στο «ψητό» και στην ουσία του τι γινόταν στην εταιρεία τα προηγούμενα χρόνια τόνισε όπως προκύπτει από τα πρακτικά: «Επιτρέψτε μου να ανατρέξω λίγο στο ιστορικό και να αναφέρω μερικά χρήσιμα παραδείγματα, κάνοντας σαφές ότι οι ευθύνες βρίσκονται πρωτίστως με τη Ν.Δ.. Θα ξεκινήσω δέκα χρόνια πριν, όταν πρόεδρος της ΛΑΡΚΟ ήταν ο Τσίπρας, όχι ο Αλέξης Τσίπρας. Προφανώς, πρόκειται για συνωνυμία με τον σημερινό Πρωθυπουργό του πρώην πολιτευτή Ευρυτανίας της Ν.Δ., ο οποίος έμεινε στην ιστορία της εταιρίας για την θρυλική συμφωνία με τους Κινέζους επενδυτές, που όλο έρχονταν αλλά ποτέ δεν εμφανίστηκαν.
Θα σταθώ στην περίοδο που είχαμε τις συμφωνίες hedging. Είμαστε στην εποχή όπου Διευθύνων Σύμβουλος είναι ο κύριος Θανάσουλας, ο οποίος αποφάσισε να προχωρήσει στην προπώληση των ποσοτήτων νικελίου που θα παρήγαγε η εταιρία τα επόμενα χρόνια, υπογράφοντας και τα σχετικά συμβόλαια αντιστάθμισης κινδύνου, το λεγόμενο hedging.
Με τον τρόπο αυτό εκχώρησε τα δικαιώματα πώλησης του νικελίου για το άμεσο μέλλον στην GOLDMAN SACHS εισπράττοντας σταθερό αντίτιμο. Δυστυχώς, αυτή η συμφωνία αποδείχτηκε μη ικανή να κάνει τις σωστές προβλέπεις για τη τιμή του νικελίου, με αποτέλεσμα να κινείται μέσα στη συμφωνία η τιμή στα 15.000-30.000 δολάρια ενώ το 2006 είχε πλησιάσει τα 50.000 δολάρια και το 2007 παρέμεινε πάνω από τα 30.000 μια ατυχή συμφωνία, η οποία δημιούργησε τεράστιες ζημιές αφήνοντας αναξιοποίητο τη δυναμική του νικελίου εκείνα τα χρόνια.
Είναι κατανοητό ότι βρισκόμαστε στην περίοδο της χρηματοπιστωτικής φούσκας στην ιδέα ότι όλα τα assets οποιασδήποτε μορφής μπορούν να μετατραπούν σε χρηματοπιστωτικά προϊόντα. Η μεγάλη αυτή ζημιά, οδήγησε στην απομάκρυνση της διοίκησης στις αρχές του 2008.
Νέος Πρόεδρος ανέλαβε ο κύριος Θεόδωρος Σκρέκας,μόνο που αυτή τη φορά δεν πρόκειται για απλή συνωνυμία αλλά για τον επί σειρά ετών στέλεχος της ΝΔ, Γενικός Γραμματέας Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας 1990-1993, υποψήφιος Νομάρχης Τρικάλων 1994 και από το 1996 εκλεγόταν Βουλευτής Μαγνησίας μέχρι τις εκλογές του 2007, καθώς τότε δεν εξελέγη αξιοποιήθηκε στη διοίκηση της ΛΑΡΚΟ, επανήλθε στη Βουλή το 2009 για να αποχωρήσει το 2012 όπου τον διαδέχτηκε ως Βουλευτής Τρικάλων ο γιος του ο σημερινός σκιώδης Υπουργός στον δικό μου τομέα και φίλος ο κύριος Κωνσταντίνος Σκρέκας.
Διευθύνων Σύμβουλος του κύριου Σκρέκα ήταν ο κύριος Τσουκαλάς, η εταιρεία βρισκόταν σε δύσκολη οικονομική θέση έχοντας διαθέσιμα μόλις 1.000.000 ευρώ και αδυνατώντας να πάρει πιστώσεις από τράπεζες, επειδή δεν διέθετε-το υπογραμμίζω- στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης. Για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα ρευστότητας, η διοίκηση έσπασε τα συμβόλαια αντιστάθμισης κινδύνων. Ήταν ένα ακόμα μοιραίο λάθος καθώς ήδη αρχίσει η κατρακύλα της διεθνούς τιμής. Σύντομα, η ΛΑΡΚΟ υπό την διοίκηση Σκρέκα-Τσουκαλά, βρέθηκε να παράγει με κόστος- το υπογραμμίζω-20-22.000 δολάρια ανά τόνο και να πουλά σε τιμές κάτω των 10.000 δολαρίων.
Μέσα σε λίγα χρόνια δηλαδή, οι διορισμένες από τις κυβερνήσεις της ΝΔ διοικήσεις με άμεσα πολιτικούς, κατάφεραν να χαθούν εκατοντάδες εκατομμύρια κέρδη και η ΛΑΡΚΟ να καταγράφει ετήσιες ζημιές της τάξης των 100.000.000 ευρώ. Τότε εμφανίζεται το ζήτημα των κρατικών ενισχύσεων. Που ακόμα και σήμερα δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στη ΛΑΡΚΟ. Η διοίκηση προχωράει το 2009 σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου 45.000.000 ευρώ. Και συνεχίζει με μια σειρά κρατικών εγγυήσεων, στη περίοδο 2010-2014. Ως αποτέλεσμα, η εταιρεία βρέθηκε κατηγορούμενη από τη Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ε.Ε. τη digee com η οποία ζητά την επιστροφή 135.000.000 ευρώ.
Ως αποτέλεσμα η εταιρεία αδυνατεί σήμερα όχι μόνο να δανειστεί αλλά και να χρηματοδοτήσει και επενδύσεις της από ευρωπαϊκούς πόρους μιας και η κατηγορία αυτή, αίρει το δικαίωμα της εταιρείας να συμμετέχει στα ΕΣΠΑ ή σε οποιαδήποτε άλλη μορφή ευρωπαϊκών πόρων. Παράλληλα με την κακοδιαχείριση έχουμε κατηγορίες για εξυπηρετήσεις ημετέρων. Ο κύριος Σκρέκας, τοποθετείται Πρόεδρος του ΔΣ της ΛΑΡΚΟ στις 22/2/2008 με αμοιβή 7.000 ευρώ μηνιαίως η οποία αναπροσαρμόστηκε αμέσως μετά στα 9.000 ευρώ με αναδρομική ισχύ.
Ένα μήνα αργότερα στις 2/6/2008, προσλαμβάνει τη νύφη του- δηλαδή τη γυναίκα του κυρίου Σκρέκα-κυρία Ειρήνη Kαραγκούνη-Σκρέκα. Η κυρία Σκρέκα προσλήφθηκε αμέσως ως Yποδιευθύντρια παρακάμπτοντας την ιεραρχία με τακτικές υποδοχές ύψους 4.219,35 ευρώ, ξεπερνώντας τους παλαιότερους διπλωματούχους μηχανικούς. Επιπλέον ο κύριος Σκρέκας, στις 13/3/2008 προσλαμβάνει και τον συμπέθερο του, τον πατέρα της κυρίας Καραγκούνη-Σκρέκα ως Διευθυντή Aσφαλείας στο εργοστάσιο της Λάρυμνας με μισθό 2.700 ευρώ, ο οποίος ήταν απόστρατος ταξίαρχος της Χωροφυλακής.
Την ίδια περίοδο προσλαμβάνεται και η κόρη του Υφυπουργού Τουρισμού κυρίου Λιάσκου Βουλευτή Ευβοίας, με σκοπό τη συγγραφή της ιστορίας της ΛΑΡΚΟ η οποία και δεν γράφτηκε ποτέ. Όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η εταιρεία επαναλαμβάνω καταγράφει μεγάλες ζημιές της τάξης των 100.000.000 το χρόνο. Πριν από την κρίση και την εποχή των Μνημονίων.
Η εποχή των μνημονίων αρχίζει το 2010 και μαζί της, είχαν πλήθος νόμοι, με διακηρυγμένο στόχο να μπει τάξη στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ανάμεσά τους ήταν και ο περίφημος νόμος για το Ενιαίο Μισθολόγιο, το Νοέμβριο του 2011. Οι νέες διοικήσεις της εταιρείας αρνήθηκαν να εφαρμόσουν τον νόμο, υποστηρίζοντας ότι δεν αφορά την εταιρία, ως αποτέλεσμα, σήμερα, εκκρεμεί έρευνα για απιστία σε βαθμό κακουργήματος για 15 στελέχη των τότε διοικήσεων, προκειμένου στο ευαίσθητο αυτό θέμα να υπάρξει μια διευκρίνιση και οριστική απόφαση.
Ως να μην έφταναν, όμως, αυτά, δεν σταμάτησαν οι πελατειακές εξυπηρετήσεις, καθώς την περίοδο 2013 – 2014, όταν ο Αναπληρωτής Υπουργός Οικονομικών ήταν ο κ. Σταϊκούρας, – ο οποίος είναι παρών, σήμερα, εδώ και ο οποίος εκλέγεται στη Φθιώτιδα -, 132 εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ παίρνουν προαγωγή, -επαναλαμβάνω, στα τέλη του 2013 – 2014- και γίνονται και 252 προσλήψεις, -το επαναλαμβάνω, 252 προσλήψεις. Στη διάθεση των πρακτικών, είναι οι σχετικοί κατάλογοι.
Όλες αυτές οι πρακτικές, σε συνδυασμό με την παρατεταμένη υποχώρηση των διεθνών τιμών σίδηρο-νικελίου, οδήγησαν στο σημερινό αδιέξοδο. Δεν είναι μόνον αυτά που έκαναν οι προηγούμενες διοικήσεις, αλλά και εκείνα που παρέλειψαν, δηλαδή, να διαμορφώσουν ένα στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης της εταιρίας».
Ο Κώστας Σκρέκας επιβεβαίωσε στην Ευαγγελία Σωτηρίου ,στη Ραδιο ΛΕΣΧΗ 97,6, σχετικά με την Λάρκο και τις προσλήψεις συγγενικών του προσώπων, που έδωσε στη δημοσιότητα το καλοκαίρι, ο Υπουργός κ. Σταθάκης
Κ. Σκρέκας: Ο πατέρας μου ήταν ένα πολιτικό στέλεχος που πριν είχε μια μεγάλη καριέρα στον ιδιωτικό τομέα και κάποια στιγμή επιλέχθηκε για 15 μήνες στη διοίκηση μιας εταιρείας. Εγώ δεν έχω λόγο να υπερασπιστώ ή να κρίνω το τι έκανε ο πατέρας μου, πέντε χρόνια πριν εκλεγώ εγώ βουλευτής. Είχαν παραιτηθεί όλοι τους 5 χρόνια πριν μπω εγώ στην πολιτική, και είχαν καθίσει 15 μήνες. Δεν έχω να πω επ’ αυτού κάτι άλλο. Ξέρω ότι αυτό ήταν μια κίνηση του κ. Σταθάκη, γιατί είχα παρουσιάσει κάποια σοβαρά στοιχεία για Οργανισμούς που είναι κάτω από την εποπτεία του και δεν θέλω να πω περισσότερες λεπτομέρειες γιατί έχω κάνει επ’ αυτού συγκεκριμένες ερωτήσεις στη Βουλή. Δεν έγινε κάτι που ήταν παράνομο, ο πατέρας μου ήταν για 15-18 μήνες, παραιτήθηκε κι αυτός και οι υπόλοιποι, τελείωσε η ιστορία, εγώ αποφάσισα να μπω 5 χρόνια μετά από εκείνη την περίοδο στην πολιτική. Προφανώς θα είχε κρίνει ότι έχουν τα κατάλληλα εφόδια και για αυτό το έκανε ο άνθρωπος (να τους προσλάβει δηλαδή στη ΛΑΡΚΟ). Εν πάση περιπτώσει έγινε, εκρίθησαν, και δεν έγινε κάτι παράνομο, ούτε κάτι μόνιμο. Προσπάθησε να βοηθήσει μια εταιρεία τότε που είχε πολλά προβλήματα, και ‘γω πιστεύω ότι η συνεισφορά του πατέρα μου ήταν θετική ώστε ακόμα να υπάρχει η εταιρεία. Ο πατέρας μου κρίθηκε, εγώ θα κριθώ για αυτά τα οποία θα κάνω.