Φάρμακα και διαγνωστικές εξετάσεις μετ’ εμποδίων για τους ανασφάλιστους πολίτες, αλλά άφθονο δημόσιο χρήμα για τους κλινικάρχες, τα διαγνωστικά κέντρα και τους ημέτερους επιχειρηματίες.
«Να κάνουμε τη ζωή τους δύσκολη»
Στα υπερφορτωμένα νοσοκομεία (εν μέσω πανδημίας) θα συνωστίζονται πλέον οι ανασφάλιστοι πολίτες, για συνταγογράφηση φαρμάκων και διαγνωστικών εξετάσεων, καθώς από την ερχόμενη Τρίτη τίθεται σε εφαρμογή η τροπολογία του Θάνου Πλεύρη, σύμφωνα με την οποία καταργείται η δυνατότητα συνταγογράφησης φαρμάκων και εξετάσεων για ανασφάλιστους σε ιδιωτικά ιατρεία.
Η εφαρμογή του νέου καθεστώτος προβλεπόταν από την αρχή του χρόνου, αλλά με απόφαση του υπουργού Υγείας μεταφέρθηκε για ένα μήνα αργότερα, ώστε να πέσει στα μαλακά(!) και σε ασφαλή απόσταση από την τραγική διαχείριση της πανδημίας, με το πρόστιμο του 100άρικου στους μη εμβολιασμένους ηλικιωμένους, και το ψέμα Μητσοτάκη πως τάχα «δεν υπάρχει μελέτη που να δείχνει μεγαλύτερη θνησιμότητα εκτός ΜΕΘ».
Οι εμπνευστές της τροπολογίας είναι φανερό ότι, εκτός των άλλων, διακατέχονται από το μισάνθρωπο σύνδρομο- «να κάνουμε τη ζωή τους δύσκολη»- προς τους οικονομικά αδύναμους, ανασφάλιστους πολίτες.
…Κι όποιος αντέξει
Έτσι, από την ερχόμενη εβδομάδα η κυβέρνηση των αρίστων στέλνει τους ανασφάλιστους στους διαδρόμους των δημόσιων νοσοκομείων, που κατακλύζονται από ασθενείς με κορονοϊό, για να γράψουν τα φάρμακά τους, ή να πάρουν παραπεμπτικό διαγνωστικών εξετάσεων από μία απλή ακτινογραφία θώρακος, μέχρι αιματολογικές εξετάσεις, κλπ. και μάλιστα κατόπιν ραντεβού!
Όταν στις «καλές» (προ πανδημίας) εποχές τα ραντεβού με γιατρό ειδικότητας κλείνονταν τουλάχιστον για ένα τρίμηνο αργότερα, σήμερα πόσο θα πρέπει να περιμένει άραγε ο ανασφάλιστος; Μήπως μέχρι να… αποδημήσει είς κύριον; Είναι σίγουρο πάντως, ότι πολλοί θα αποφύγουν να πάνε στα νοσοκομεία.
Ουσιαστικά, τώρα η κυβέρνηση αναγκάζει τους ανασφάλιστους να αγοράσουν φάρμακα χωρίς συνταγή και να κάνουν εξετάσεις χωρίς παραπεμπτικό, δηλαδή πληρώνοντας από την τσέπη τους! Ή ακόμα χειρότερα, να μην αγοράσουν καθόλου φάρμακα και να μην κάνουν καθόλου εξετάσεις. Και έτσι, να προκύψει ο πολυπόθητος «εξορθολογισμός» της δαπάνης, η εξοικονόμηση πόρων!
Σύμφωνα με το προηγούμενο καθεστώς οι ανασφάλιστοι είχαν τη δυνατότητα συνταγογράφησης παραπεμπτικών και όχι τη δυνατότητα εκτέλεσής τους σε ιδιωτικά εργαστήρια. Οι εργαστηριακοί έλεγχοι διενεργούνται ούτως ή άλλως μόνο σε δημόσιες δομές, δωρεάν. Για έναν ανασφάλιστο όμως η διευκόλυνση να μπορεί να επισκεφτεί έναν ιδιώτη γιατρό, συντόμευε σημαντικά τα ραντεβού για την αναγραφή παραπεμπτικών, άρα και τον χρόνο που μεσολαβεί μέχρι να γίνουν οι εξετάσεις.
Κάτι παρόμοιο ίσχυε και για τα φάρμακα. Η διευκόλυνση από την επίσκεψη σε ιδιωτικό ιατρείο, αφορούσε στη συντόμευση του χρόνου συνταγογράφησης, ώστε να γίνεται έγκαιρα η λήψη της φαρμακευτικής αγωγής.
Για το χατίρι της Φαρμακοβιομηχανίας
Η κυβέρνηση των αρίστων, όμως, σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση της τροπολογίας θεωρεί ότι έπρεπε να καταργήσει το προηγούμενο καθεστώς για να συγκρατήσει τις δαπάνες και να εξοικονομήσει πόρους!! Το ωραίο όμως είναι, ότι ο κ. Πλεύρης δεν παρουσίασε οικονομικά στοιχεία που να τεκμηριώνουν την εξοικονόμηση πόρων ή τον εξορθολογισμό κάποιας δαπάνης. Ούτε καν διέθετε στοιχεία για το πόσοι ανασφάλιστοι έκαναν χρήση του δικαιώματος επίσκεψης στα ιδιωτικά ιατρεία μέχρι τώρα.
Εξέφρασε απλώς μια αόριστη «προσδοκία» ότι θα υπάρξει εξοικονόμηση από το ύψος της δαπάνης των δωρεάν φαρμάκων προς τους ανασφάλιστους. Δηλαδή τα 300 εκ. για τα οποία δυσανασχετεί εδώ και χρόνια η Φαρμακοβιομηχανία! Είναι τυχαία άραγε η ταύτιση των κριτηρίων Πλεύρη και της Φαρμακοβιομηχανίας ως προς το τι είναι ορθολογικό ή μη σε μια κοινωνική δαπάνη;
Με τέτοια «κόλπα» η κυβέρνηση οριστικοποιεί το διαζύγιο με τις ανάγκες της κοινωνίας, τιμωρώντας μία ακόμη αδύναμη αλλά ευάριθμη κοινωνική ομάδα, η οποία όμως δημιουργήθηκε εξαιτίας της μνημονιακής λαίλαπας και όχι από τη διαβόητη ατομική ευθύνη.
Οι αδύναμοι στον Καιάδα
Βέβαια, ο κυνισμός και η απροκάλυπτη αναλγησία της κυβέρνησης των αρίστων απέναντι στους αδύναμους πολίτες επιχειρείται να κρυφτεί πίσω από κενές ρητορείες περί εξορθολογισμού των δημόσιων δαπανών, και υποκριτικές φιέστες σαν αυτή της συνάντησης του κ. Μητσοτάκη με άστεγους στο λιμάνι του Πειραιά. Μόνο που αποκαλύφθηκε και σ΄ αυτή την περίπτωση η μισάνθρωπη πολιτική των διαχωρισμών που έχει επιβάλει στο θέμα του εμβολιασμού.
Οι ανεμβολίαστοι άστεγοι δεν έχουν ψυχή κύριε Μητσοτάκη;
Κι ενώ εφαρμόζει πολιτική συγκράτησης των δαπανών σε βάρος της υγείας και της ποιότητας ζωής των ανασφάλιστων, δίνει απλόχερα εκατοντάδες εκατομμύρια δημόσιο χρήμα σε ιδιωτικές αεροπορικές εταιρείες επειδή μειώθηκαν τα κέρδη τους, εξαιτίας της πανδημίας, καθώς επίσης και μερικές δεκάδες εκατομμύρια σε εταιρείες αυτοκινητοδρόμων γιατί είχαν κι αυτές χασούρα. Χρυσοπληρώνει επίσης τους ιδιώτες κλινικάρχες για να βάλουν πλάτη στην αντιμετώπιση της πανδημίας, αλλά αυτοί κρατούν μακριά τον ιό από τις κλινικές τους!
Αν προσθέσουμε και την παταγώδη αποτυχία του «επιτελικού κράτους» μπροστά σε κάθε φυσική καταστροφή, ε τότε… «Eίμαστε μια… ωραία ατμόσφαιρα».