Η εισαγγελική πρόταση-βόμβα τεκμηριώνει πλήρως το πολιτικό σκάνδαλο Novartis
Από τη Μαρία Παναγιώτου
Χάσκει πλέον σαν κακοστημένη φάρσα το σενάριο της πολιτικής σκευωρίας στο σκάνδαλο Novartis, μετά και τη δημοσιοποίηση της πρότασης της εισαγγελέως Πρωτοδικών Ελένης Μιχαλοπούλου προς το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών Αθηνών, με την οποία όχι μόνο ζητεί τη δίωξη του Κωνσταντίνου Φρουζή, αλλά και αναγνωρίζει ότι ο πάλαι ποτέ ισχυρός άνδρας της ελβετικής φαρμακοβιομηχανίας δωροδοκούσε πολιτικά πρόσωπα και, φυσικά, γιατρούς.
Μάλιστα, σύμφωνα με την εισαγγελική πρόταση, το παραπάνω αποδεικνύεται όχι μόνο από τις καταθέσεις των προστατευόμενων μαρτύρων, αλλά και από πληθώρα εγγράφων, τα οποία είναι από μόνα τους αρκετά για τη στοιχειοθέτηση κατηγοριών.
Αξίζει, μάλιστα, να αναφέρουμε πως η κυρία Μιχαλοπούλου υπήρξε στο παρελθόν επίκουρος εισαγγελέας στην Οικονομική Εισαγγελία, την περίοδο που επικεφαλής ήταν ο Παναγιώτης Αθανασίου, η κατάθεση του οποίου στην Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής οδήγησε στη διεύρυνση του κατηγορητηρίου, προκειμένου να ανακηρυχθεί και η έρευνα για τη «λίστα Λαγκάρντ» πολιτική σκευωρία.
Μάλιστα, ακόμη και εφημερίδα που απηχεί τις απόψεις του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά έπλεκε το εγκώμιο της κυρίας Μιχαλοπούλου εκείνη την περίοδο για την ακεραιότητα και τις ικανότητές της, χαρακτηρίζοντάς την «κυρία της dream team της Οικονομικής Εισαγγελίας», γεγονός που δίνει ακόμη μεγαλύτερη βαρύτητα στην πρότασή της. Αναλυτικά στην πρότασή της, την οποία δημοσίευσε η εφημερίδα «Documento», η κυρία Μιχαλοπούλου προτείνει την παραπομπή του Κωνσταντίνου Φρουζή σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για ξέπλυμα «μαύρου» χρήματος.
Η κυρία εισαγγελέας αποδέχεται πως διάφορα ποσά «καταχωρίζονταν στα λογιστικά βιβλία της εταιρίας Novartis ΕΛΛΑΣ Α.Ε. ως πληρωμές προς άλλες εταιρίες και ειδικότερα ως έξοδα διαφήμισης και προώθησης». Και πως στη συνέχεια τα ποσά αυτά «διοχετεύονταν αρχικά προς τις εν λόγω παρένθετες εταιρίες και εν συνεχεία περιέρχονταν στον κατηγορούμενο, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟ ΦΡΟΥΖΗ, που επιμελούνταν της λήψης τους από τους τελικούς αποδέκτες τους και πολιτικά πρόσωπα και άλλους, ήτοι και γιατρούς».
Η κυρία Μιχαλοπούλου αναγνωρίζει πως η παραπάνω διαδικασία χρηματισμού ακολουθήθηκε, για παράδειγμα, στην περίπτωση του φαρμακευτικού σκευάσματος Lucentis, για το οποίο έχει ασκηθεί δίωξη στον υποψήφιο πρόεδρο του ΚΙΝ.ΑΛ. Ανδρέα Λοβέρδο.
Επιπλέον, η εμπλοκή του Ανδρέα Λοβέρδου φαίνεται πως αποδεικνύεται με βάση την εισαγγελική πρόταση όχι μόνο από τις καταθέσεις των προστατευόμενων μαρτύρων, αλλά και από ιδιόχειρα σημειώματα που βρέθηκαν στην οικία του Εμμανουήλ Βουλκίδη, ο οποίος μέσω της εταιρίας του Νέες Ιατρικές Εξελίξεις βοηθούσε τον Φρουζή να ξεπλένει ποσά. Στα σημειώματα αυτά ο Βουλκίδης ανέφερε χρηματικά ποσά και ημερομηνίες που ταυτίζονται με την κατάθεση του προστατευόμενου μάρτυρα «Μάξιμου Σαράφη», ο οποίος είχε αποκαλύψει πως ο καθηγητής Νίκος Μανιαδάκης είχε πάρει από τη Novartis 58.000 και 90.000, αντίστοιχα, τα οποία είχε δώσει στον Ανδρέα Λοβέρδο, αφού προηγουμένως είχε κρατήσει ένα ποσοστό για τον εαυτό του.
Να υπενθυμίσουμε, εξάλλου, πως ακόμη και στο απαλλακτικό βούλευμα για τον Νίκο Μανιαδάκη, στο οποίο έχει ασκήσει πάντως έφεση η Εισαγγελία Εφετών Αθηνών, γινόταν αποδεκτό και πάλι, έτσι κι αλλιώς, πως ο καθηγητής είχε την παραπάνω συναλλαγή με τη Novartis και τον Ανδρέα Λοβέρδο, όπως και το γεγονός ότι είχε συναλλαγή και με τον υπουργό Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη.
Ειδικά για την πιθανή εμπλοκή του Άδωνη Γεωργιάδη η κυρία Μιχαλοπούλου μοιάζει να φωτίζει επίσης την εμπλοκή του, αφού αποδέχεται ότι οι παράνομες πρακτικές της Novartis εφαρμόστηκαν και για ογκολογικά φάρμακα. Σε αυτά τα φάρμακα, όμως, όπως αποδέχεται και το απαλλακτικό βούλευμα Μανιαδάκη, η μεσολάβηση Μανιαδάκη προς τον τότε υπουργό Υγείας Άδωνι Γεωργιάδη αποτελεί σαφή ένδειξη. Συγκλονιστική είναι η εισαγγελική πρόταση και για τους προστατευόμενους μάρτυρες, καθώς αναγνωρίζεται πως ορθά δεν έχει αποκαλυφθεί η ταυτότητά τους.
Η εισαγγελική πρόταση σηματοδοτεί την κατάρρευση του κατηγορητηρίου της Προανακριτικής για τη Novartis, που στηρίχθηκε πάνω στο κακογραμμένο σενάριο της σκευωρίας. Παράλληλα, όμως, φωτίζει και την ύποπτη επιστράτευση του Ελληνοϊσραηλινού επιχειρηματία Σάμπυ Μιωνή, που κλήθηκε να υποστηρίξει πως… σκευωρία ήταν και η διερεύνηση της «λίστας Λαγκάρντ». Είναι προφανές πως, όταν ένα κατηγορητήριο δεν στέκει, κατασκευάζουμε ακόμη ένα που δεν στέκει, μήπως ο πολλαπλασιασμός του θορύβου σκεπάσει κάθε αλήθεια.
