Οι λόγοι για τους οποίους αναγκάζονται χιλιάδες Έλληνες να ασχοληθούν ενεργά με την πολιτική είναι 3: η πλειοψηφία των πολιτών είναι σε οικονομική δυσπραγία, υπάρχει μεγάλη ανισότητα και δεν υπάρχει δημοκρατία.
Για πρώτη φορά στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας είναι ανέφικτο να προκόψει κάποιος που δεν έχει ήδη μεγάλη περιουσία από το πλιάτσικο της Μεταπολίτευσης. Δεν υπάρχει αστικό μέλλον.
Αυτό είναι ακριβώς το πολιτικό αδιέξοδο που έχει οδηγήσει σε όλες τις επαναστάσεις της ανθρώπινης ιστορίας.
Ποιοί ευθύνονται για αυτό το αδιέξοδο;
Πώς μπορεί να βγει η Ελλάδα αναίμακτα από αυτό το αδιέξοδο;
Από το 1967 μέχρι σήμερα στην Ελλάδα κανένας δεν απέκτησε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ λόγω της επιστημονικής εφεύρεσής του, ούτε λόγω της δεινής επιχειρηματικότητάς του. Όλοι όσοι έκαναν αμύθητες περιουσίες εκμεταλλεύτηκαν το κράτος, είτε με ακίνητα από την Εκκλησία, είτε με αναθέσεις από την κυβέρνηση, είτε με τραπεζικά δάνεια μέσω μπροστινών, είτε μέσω άλλων σοσιαλιστικών κόλπων της Στάζι.
Επιχειρηματίες της τότε εποχής, όπως ο Πάπας και ο Ανδρεάδης, δέχθηκαν επίθεση από σοσιαλιστές καθεστωτικούς πολιτικούς (Παπανδρέου, Καραμανλής) και οι επιχειρήσεις τους ισοπεδώθηκαν. Αντιθέτως, κομμουνιστές της Αυγής στηρίχθηκαν από το καθεστωτικό πολιτικό προσωπικό για να χτίσουν αυτοκρατορίες δίχως να βάλουν ούτε μια δραχμή.
Πώς έγινε αυτή η σοσιαλιστική ανατροπή;
Μέσω της ΕΕ.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί σχέδιο του υπουργού οικονομικών της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης του γερμανικού λαού, του (εθνικο)σοσιαλιστή Χίτλερ (bilderberg.org).
Η Ελλάδα εντάχθηκε στην ΕΟΚ/ΕΕ χωρίς δημοψήφισμα, με απόφαση του ανθρώπου που έδωσε χάρη στους εγκληματίες αυτής της δημοκρατικά εκλεγμένης ναζιστικής κυβέρνησης (Το κεφάλι του γαϊδάρου).
Το μόνο επιχείρημα για την ένταξη της Ελλάδας στο κλαμπ του εχθρού της στον Β’ΠΠ (αλλά φίλου των Καραμανλή, Σημίτη και λοιπών υποστηρικτών) ήταν η σύγκλιση της ελληνικής οικονομίας με την οικονομία της ΕΕ, με πρώτο και κύριο δείκτη απόδειξης του εγχειρήματος τη σύγκλιση του κατά κεφαλή ΑΕΠ της Ελλάδας με αυτό της ΕΕ.
Για να αποδειχθεί η σκοπιμότητα του εγχειρήματος εισόδου της Ελλάδας στην ΕΕ, αρκεί να εξετάσουμε 3 οικονομικά σύνολα: την Ελλάδα ως χώρα, τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών και τη μειοψηφία του πολιτικοοικονομικού καθεστώτος.
Όταν η Ελλάδα εισήλθε στην ΕΕ:
1. Το άθροισμα δημόσιου και ιδιωτικού χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ ήταν απειροελάχιστο.
2. Το κατά κεφαλή ΑΕΠ ήταν στο 76% του μέσου όρου της ΕΕ.
3. Το πολιτικοοικονομικό καθεστώς μόλις και μετά βίας είχε μια αλλαξιά σωβρακοφανέλες.
Σήμερα:
1. Το άθροισμα δημόσιου και ιδιωτικού χρέους είναι 600δις ευρώ και το ΑΕΠ 170δις ευρώ.
2. Το κατά κεφαλή ΑΕΠ είναι στο 47% της ευρωζώνης.
3. Το πολιτικοοικονομικό καθεστώς έχει αμύθητες περιουσίες.
Αυτό δεν είναι σύγκλιση.
Αυτό είναι πλιάτσικο.
Το πλιάτσικο αυτό έχει ονοματεπώνυμα.
Εκατομμύρια Έλληνες προσπάθησαν να χτίσουν ένα αστικό προφίλ εκμεταλλευόμενοι κονδύλια της ΕΕ και δανεικά λόγω ευρώ. Άλλοι πέτυχαν, άλλοι απέτυχαν. Οι περισσότεροι από αυτούς το έκαναν καλοπροαίρετα, για να έχουν τα παιδιά τους ένα καλύτερο μέλλον. Έκαναν κραιπάλες, σπατάλες, λειτούργησαν ασύδοτα, αλλά κατά βάση ήθελαν κάτι καλύτερο για τους ίδιους, όχι εις βάρος των υπολοίπων.
Προφανώς και το πλιάτσικο δεν έγινε από αυτούς, όσο και αν ο κάθε Πάγκαλος προσπάθησε να περάσει το βρώμικο «μαζί τα φάγαμε».
Το πλιάτσικο έγινε από μερικές εκατοντάδες οικογένειες, τις φατρίες του πολιτικού προσωπικού, τους νεόκοπους ολιγάρχες και τις αυλές τους.
Από την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΕ και το ευρώ κέρδισαν μόνο οι Γερμανοί και οι εγχώριοι συνεργάτες τους. Όταν έλεγαν «ψηφίστε ΝΑΙ στο δημοψήφισμα γιατί θα καταστραφούμε» εννοούσαν ότι ΑΥΤΟΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ θα καταστραφούν. Μια χούφτα άνθρωποι, εξόριστοι της αστακομακαρονάδας όταν η Ελλάδα ήταν εκτός ΕΕ, χρίστηκαν από τη Γερμανία πολιτικό προσωπικό και ολιγάρχες όταν η Ελλάδα υποδουλώθηκε -από αυτούς, με το έτσι θέλω, χωρίς να ερωτηθεί- στην ΕΕ.
Με όχημα την ΕΕ, ορισμένοι πούλησαν την Κύπρο στην Τουρκία και εκχώρησαν ελληνική εθνική κυριαρχία στην αντίπαλο και ηττημένη του Β’ΠΠ Γερμανία με σκοπό να πάρουν ως προσωπικό αντάλλαγμα το ρόλο του εκκαθαριστή της εταιρίας «Ελληνική Δημοκρατία».
Είναι λοιπόν σαφές ποιοί ευθύνονται για τη δεινή κατάσταση της ελληνικής οικογένειας σήμερα. Με ονοματεπώνυμα.
Για να προλάβω προβοκατόρικους αφορισμούς των κατσαπλιάδων σοσιαλιστών του τύπου «εκτός ΕΕ μια χώρα σαν την Ελλάδα θα είχε καταστραφεί», θα αναφέρω ένα σαφές και ξεκάθαρο παράδειγμα.
Η Νορβηγία είναι στην Ευρώπη.
Δεν είναι κράτος-μέλος της ΕΕ, είναι ανεξάρτητη.
Δεν έχει ευρώ, έχει δικό της νόμισμα.
Έχει τον μισό πληθυσμό της Ελλάδας, αλλά το διπλάσιο κατά κεφαλή ΑΕΠ.
Δεν ευνοείται γεωπολιτικά συγκριτικά με την Ελλάδα, ούτε πλουτοπαραγωγικά ή με οποιοδήποτε άλλο αντικειμενικό μέτρο σύγκρισης. Για ήλιο ούτε λόγος.
Ποιός ευημερεί περισσότερο, ο εξαρτημένος από την ΕΕ Έλληνας ή ο ανεξάρτητος, αυτόνομος Νορβηγός;
Αρκετά με τα στημένα παραμύθια κατατρομοκράτησης.
Έκαναν αυτό που τους εξυπηρετεί προσωπικά, εις βάρος της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων.
Όσο και να προσπάθησαν να μας χωρίσουν σε δικά τους στρατόπεδα, είναι πλέον τόσο ξεκάθαρος ο ρόλος τους, που δεν μπορούν να πλησιάσουν. Είναι μακρυά μας, είναι απέναντί μας.
Ξέρουμε λοιπόν όλοι ότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού είναι μαζί μας και η ισχνή αριθμητικά μειοψηφία τους είναι απέναντί μας.
Οι 150,000 υπογραφές εντός Ελλάδας ήταν μόνο η αρχή.
Το πανηγύρι θα ξεκινήσει από αυτούς που αναγκάστηκαν να αφήσουν την πατρίδα τους για να επιβιώσουν, αυτούς που ανάγκασε αυτή η ισχνή μειοψηφία να φύγουν. Ήρθαν τα άγρια να διώξουν τα ήμερα. Τώρα τα ήμερα αγρίεψαν.
ΥΓ. Από τούδε και στο εξής, τα κείμενα που αναφέρονται στο γνωσιακό υπόβαθρο δημιουργίας πολιτικού φορέα δεν είναι δικά μου, αλλά έχω λάβει άδεια χρήσης τους από τον ιδιοκτήτη των πνευματικών δικαιωμάτων τους.