Αεροσκάφη τύπου C130 και ένα τρένο με τέσσερα ειδικά διαμορφωμένα βαγόνια είναι σε ετοιμότητα προκειμένου να μεταφέρουν ασθενείς από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα ή σε άλλα νοσοκομεία της περιφέρειας.
Πόλεμος; Κάτι χειρότερο. Μια ήδη χαμένη μάχη. Η επίταξη δύο ιδιωτικών κλινικών, που καταγγέλλουν ότι δεν έχουν ειδικευμένο προσωπικό για να αντιμετωπίσουν περιστατικά Covid, είναι η πιο χαρακτηριστική απόδειξη του πανικού της κυβέρνησης για τη μετατροπή της Θεσσαλονίκης σε Μπέργκαμο.
Το ΑΠΘ είχε προειδοποιήσει από τις αρχές Οκτωβρίου για την εκρηκτική αύξηση του ιικού φορτίου στα λύματα της πόλης. Στη γιορτή του Αγίου Δημητρίου είδαμε σε ζωντανή σύνδεση το “κορονο-πάρτυ” (που λέει και το κυβερνητικό κλισέ για τις δήθεν συναθροίσεις νέων), με τον συνωστισμό ιερέων χωρίς μάσκα και πιστών μέσα και έξω από τον ναό.
Εκπρόσωποι του υγειoνομικού προσωπικού μιλούν εδώ και καιρό για την ανάγκη μόνιμων προσλήψεων, ενίσχυσης του ιατροτεχνικού εξοπλισμού, συνταγογράφησης μαζικών τεστ, επίταξης ΜΕΘ από όλες τις ιδιωτικές κλινικές, δημιουργία ενιαίου συντονιστικού κέντρου.
Ακόμη και η ευρωβουλευτής της ΝΔ Μαρία Σπυράκη προσπάθησε να στείλει σήμα κινδύνου (βέβαια μετά “κατέβασε’ το επίμαχο tweet γιατί υπερίσχυσε ο κομματικός πατριωτισμός), ενώ αυτοδιοικητικοί παράγοντες της πόλης έκαναν συνεχώς εκκλήσεις για πρωτοβουλίες και βοήθεια.
Aλλά η κυβέρνηση δεν ανταποκρίθηκε και η επιτροπή των επιστημόνων δεν προειδοποίησε δημόσια για τον ακραίο κίνδυνο δημόσιας υγείας που θα προέκυπτε για τη Θεσσαλονίκη.
Ο πρωθυπουργός μίλησε με τις εθελόντριες νοσηλεύτριες, που πήγαν εκεί για να δώσουν τη μάχη στην πρώτη γραμμή, αναζητώντας πολιτικά κέρδη στη συγκίνηση που έχουν προκαλέσει στην ελληνική κοινωνία με την προσφορά τους. Δήλωσε “βαθιά υποχρεωμένος” και εξήρε την απόφασή τους σαν η ενίσχυση του ΕΣΥ να είναι κι αυτή ζήτημα ατομικής ευθύνης, όπως, σύμφωνα με την κυβερνητική προπαγάνδα, και η προστασία από τον φονικό ιό.
Με την ευκαιρία, ο Κ. Μητσοτάκης θύμισε πόσο δοκιμάζονται τα συστήματα υγείας σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και διεκτραγώδησε την κακή μας τύχη που έχουμε να ζήσουμε κάτι τέτοιο από το 1919.
Το συμπέρασμα είναι προφανές: Δεν υπάρχει πολιτική ευθύνη και δεν φταίει η κυβέρνηση σε τίποτα. Κάτι 20άρηδες φταίνε που το γλεντούσαν όλοι μαζί και η θερμοκρασία.
Στο μεταξύ οι ΜΕΘ στη Θεσσαλονίκη έχουν γεμίσει και στην Αθήνα πλησιάζουν στην πληρότητα. Στην ερώτηση αν είναι πιο επικίνδυνη η κυβερνητική ανικανότητα από την κυβερνητική αναλγησία, η απάντηση θέλει σκέψη.