Τις προάλλες ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, παρουσίασε το νέο φράχτη του Έβρου, ένα έργο 27 χιλιομέτρων στα σύνορα με την Τουρκία.
Στη διαπραγματευτική διαδικασία του έργου κλήθηκαν πέντε εταιρείες και τελικά προσήλθαν με κοινή προσφορά ως κοινοπραξία οι τέσσερις από αυτές.
Ο προϋπολογισμός του έργου έφτασε τα 70.000.000 ευρώ με ΦΠΑ και τελικά η διαπραγμάτευση με την κοινοπραξία οδήγησε σε έκπτωση 10,03% με την τελική αξία του έργου θα φτάνει τα 62.980.941 ευρώ με ΦΠΑ.
Την Κοινοπραξία αποτελούν οι εταιρείες Avax, Intrakat, Terna, Mytilineos, οι οποίες ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της κυβέρνησης, δείχνοντας ότι είναι στο πλευρό της. Σύμφωνα με άλλους δε, οι τέσσερις κατασκευαστικές εταιρείες ανταποκρινόμενες στο κάλεσμα της κυβέρνησης έδειξαν έμπρακτα ότι βρίσκονται στο πλευρό της χώρας σε μία κρίσιμη συγκυρία σε όλα τα μέτωπα. Είναι εύκολο να διαπιστώσει κανείς ποιος λείπει από την… γιορτή. Όλοι οι εργολάβοι βρέθηκαν στο πλευρό της κυβέρνησης εκτός από τον «Εθνικό Εργολάβο», ο οποίος δεν καταφέρνει στην προκειμένη περίπτωση να δικαιολογήσει τον επιθετικό χαρακτηρισμό που του αποδίδουν εδώ και πολλά χρόνια, δηλαδή τον χαρακτηρισμό «Εθνικός».
Και το ερώτημα είναι ένα: Γιατί λείπει ο Άκτωρ από το έργο; Γιατί δεν ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της κυβέρνησης και της χώρας; Που είναι σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία ο «Εθνικός Εργολάβος» την ώρα που η κυβέρνηση ζήτησε από τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες να βάλουν πλάτη στην «Εθνική» προσπάθεια; Δεν θέλει ή δεν μπορεί να είναι παρών; Οι βαθυγνώστες του κλάδου απαντούν «και τα δύο». Εξάλλου είναι γνωστό ότι η συγκυρία δεν είναι η καλύτερη για τον άλλοτε κραταιό όμιλο, η «πτώση» του οποίου και των προσώπων που ηγούνται θα προκαλέσει – λένε – μεγάλο θόρυβο. Κάποιοι άλλοι προχωρούν ένα βήμα παραπέρα λέγοντας τα εξής: « Οι “Εθνικοί Εργολάβοι” ελπίζουν πως η κυβέρνηση με κάποιον μαγικό τρόπο θα τους σώσει από την θορυβώδη πτώση, αλλά οι ίδιοι δεν είναι εκεί όταν τους χρειάζεται. Ο Εθνικός Εργολάβος εκλαμβάνει την έννοια του “εθνικού” ως μοναχοφάης. Θέλει την πίτα ολόκληρη. Μόνο που οι καιροί άλλαξαν».
Πράγματι – θα συμπληρώσουμε εμείς – δύσκολοι οι καιροί για εθνικούς εργολάβους.