Η πρόσφατη καταστροφική και πολύνεκρη έκρηξη των 2750 τόνων νιτρικής αμμωνίας στις αποθήκες του λιμανιού της Βηρυτού η οποία προκλήθηκε σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις από φωτιά που ξέσπασε πλησίον του χώρου επανέφερε στην επικαιρότητα το τεράστιο ζήτημα της ασφάλειας και προστασίας των υποδομών υψηλής επικινδυνότητας και σημασίας.
Μερικές εβδομάδες νωρίτερα ακόμη ένα τραγικό περιστατικό έλαβε χώρα αυτή την φορά στην Αθήνα. Ένας 20χρονος που προσπαθούσε να κάνει γκράφιτι σε τρένα του ΗΣΑΠ που ήταν σταθμευμένα στο σταθμό Αττικής σκοτώθηκε όταν επιχείρησε να περάσει τις γραμμές του ηλεκτρικού.
Και στα δύο περιστατικά τα συμβάντα έγιναν σε χώρους που θεωρητικά θα έπρεπε να φυλάσσονται αφού πρόκειται για στόχους υψηλής σημασίας όπως χαρακτηρίζονται στην διεθνή ορολογία. Στην πρώτη περίπτωση πρόκειται για αποθήκη στην οποία είχαν αποθηκευτεί υλικά υψηλής εκρηκτικότητας σε τεράστιες ποσότητες χωρίς τα κατάλληλα μέτρα αποθήκευσης για πολλά χρόνια κάτι που ήταν γνωστό σε όλους.
Στην δεύτερη περίπτωση ο άτυχος νεαρός κατάφερε να παρεισφρήσει σε ένα θεωρητικώς φυλασσόμενου χώρο όπου σταθμεύουν τροχαία μέσα που μεταφέρουν καθημερινά δεκάδες χιλιάδες επιβάτες με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για την ασφάλειά τους.
Και αυτό διότι όπως αποδείχτηκε η εταιρεία και πιο συγκεκριμένα το σύστημα φύλαξης του χώρου στάθμευσης των τρένων δεν λειτούργησε με αποτέλεσμα ο άτυχος νεαρός να καταφέρει να εισέλθει στον θεωρητικά προστατευόμενο χώρο.
Εάν στη θέση του άτυχου νεαρού ήταν ένα άλλο άτομο με δόλιο σκοπό και υπονόμευε είτε με δολιοφθορά είτε με την τοποθέτηση εκρηκτικού μηχανισμού σε κάποιο από τα τρένα, έχουμε αναρωτηθεί ποιες θα ήταν οι συνέπειες για την ζωή των επιβαινόντων εν μέσω καλοκαιρινής τουριστικής περιόδου.
Και στα δύο περιστατικά το ζήτημα της φύλαξης αυτών των χώρων είναι μια σοβαρή υπόθεση και δεν μπορεί να βασιστεί στην προστασία των εγκαταστάσεων αυτών μόνο από ανθρώπινο προσωπικό.
Η λύση που γενικώς προτείνεται σε ολόκληρο τον ανεπτυγμένο κόσμο είναι η συνδυασμένη φύλαξη των εγκαταστάσεων αυτών από ανθρώπους και ολοκληρωμένα συστήματα επιτήρησης, τα οποία όμως δεν περιορίζονται μόνο σε κάμερες αλλά ενσωματώνουν και ειδικά ραντάρ που προσδίδουν σημαντικές δυνατότητες.
Τα παραπάνω συστήματα ολοκληρώνονται σε ένα κινητό κέντρο Διοίκησης και Ελέγχου το οποίο αξιοποιεί τις πληροφορίες που λαμβάνονται από τις κάμερες και τα ραντάρ. Κατόπιν τα άτομα που επανδρώνουν το κέντρο μπορούν να επικοινωνήσουν και να ενημερώσουν για την κατάσταση τα στελέχη της ομάδας φύλαξης των εγκαταστάσεων και να τα καθοδηγήσουν για την πραγματοποίηση των κατάλληλων ενεργειών.
Όσον και αν φαίνεται περίεργο η ελληνική αμυντική βιομηχανία έχει αναπτύξει τα υποσυστήματα που θα μπορούσαν να προσφέρουν επαρκέστατη φύλαξη σε εγκαταστάσεις υψηλής αξίας και σημασίας όπως αποθήκες κρίσιμου υλικού, διυλιστήρια, λιμάνια, αεροδρόμια αποθήκες καυσίμων σταθμούς μέσων μαζικής μεταφοράς και χώρους στάθμευσης μέσων μαζικής μεταφοράς.
Πιο συγκεκριμένα μέσα στους επόμενους μήνες η ΕΑΒ θα έχει στη διάθεσή της τα πρώτα προβιομηχανικά ραντάρ τύπου ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ τα οποία έχουν σχεδιαστεί και αναπτυχθεί για την επιτήρηση χώρων εντός κατοικημένων και δομημένων περιοχών. Το ελληνικό ραντάρ, εκπέμπει με 500 mw EIRP, γεγονός που το καθιστά μη εντοπίσιμο και δεν χρειάζεται άδεια εκπομπής.
Το εν λόγω ραντάρ επιτρέπει στο ΤΗΛΕΜΑΧΟ όχι απλά να εντοπίζει mini drones σε αποστάσεις πάνω από 600 μέτρα και ύψος πτήσης κάτω των 30 ποδιών (περίπου 7 μέτρα), αλλά και την κίνηση ανθρώπων εντός βεβαρημένου, και οικοδομημένου περιβάλλοντος.
Μάλιστα οι μηχανικοί της ΕΑΒ έχουν δοκιμάσει την απόδοση του ραντάρ σε κατοικημένους χώρους και έχουν αποκαλύψει την κίνηση ανθρώπων ακόμα και όταν αυτοί περπατούσαν υπο κάλυψη, κάτω από αντικείμενα, εντός απαιτητικού οικοδομημένου περιβάλλοντος.
Το συγκεκριμένο ραντάρ σε συνδυασμό με αριθμό ηλεκτροπτικών αισθητήρων ημέρας/νύκτας ελληνικής κατασκευής, με δυνατότητες αυτόματου εντοπισμού, παρακολούθησης πολλαπλών και αναγνώρισης στόχων, προσδίδουν στους χειριστές των κέντρων Διοίκησης και Ελέγχου επίσης ελληνικής κατασκευής, τη δυνατότητα να επιτηρούν μια περιοχή ημέρα νύκτα υπο οποιεσδήποτε συνθήκες.
Ένα τέτοιο σύστημα μπορεί να κατασκευαστεί μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα μετά την ολοκλήρωση της πιστοποίησης του ελληνικού ραντάρ, αφού τα υπόλοιπα υποσυστήματα, ραντάρ και κέντρο Διοίκησης και Ελέγχου είναι άμεσα διαθέσιμα.
Προτάσεις για την ανάπτυξη ενός τέτοιου συστήματος έχουν γίνει στο πρόσφατο παρελθόν, χωρίς όμως να υπάρχει ενδιαφέρον από τους αρμόδιους ελληνικούς κρατικούς φορείς, αφού πάντοτε κάποιο “αόρατο χέρι” σταματά αυτού του είδους ελληνικές προσπάθειες, προς όφελος συνήθως “έτοιμων και δοκιμασμένων” άρα και “ακριβών” λύσεων… 99% εισαγομένων.
Ευελπιστούμε κάποια στιγμή στο άμεσο μέλλον η ΓΔΑΕΕ να δείξει ενδιαφέρον για την ανάπτυξη και απόκτηση ενός τέτοιου συστήματος ελληνικής κατασκευής όχι μόνο για την φύλαξη κρίσιμων υποδομών αλλά μικρονήσων.
Οι μηχανικοί της ΕΑΒ έχουν αναπτύξει δύο τύπους κεραιών, μία για κλειστούς οικοδομημένους χώρους για χρήση σε κατοικημένες περιοχές και μία με μεγαλύτερη ισχύ και μεγαλύτερη εμβέλεια που φτάνει τα 10χλμ και μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ανοικτούς χώρους.
Οι λύσεις υπάρχουν, τα υποσυστήματα υπάρχουν, οι μελέτες έχουν γίνει, τα κονδύλια που απαιτούνται δεν είναι πολλά, μόνο η απόφαση απομένει που συνήθως δεν ευνοεί τις ελληνικές προτάσεις αλλά συνήθως τις αλλοδαπές, πολύ απλά τα εισαγόμενα προϊόντα…