Το νησί έμεινε έξω από τη συμφωνία εσκεμμένα ώστε να ενταχθεί σε μεταγενέστερη διαπραγμάτευση «πακέτο» με το Καστελόριζο
Παρασκήνιο και διαπραγματεύσεις συνεχίζονται, παρά το γεγονός ότι έχουν στεγνώσει οι υπογραφές στη συμφωνία για τη μερική οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου από τους υπουργούς Εξωτερικών των δύο χωρών, τον Νίκο Δένδια και τον Σάμεχ Σούκρι. Η οριοθέτηση αυτή είναι τμηματική, δηλαδή αποτελεί τμήμα συνολικής μεταγενέστερης οριοθέτησης μεταξύ των δύο χωρών, σύμφωνα με το ΥΠΕΞ, για τη συμφωνία οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών με την Αίγυπτο και αφορά το δυτικό τμήμα των ΑΟΖ Ελλάδας – Αιγύπτου. Βάσει αυτού, προκύπτουν αρκετά ζητήματα που γεννούν αντιδράσεις. Στον χάρτη αποτυπώνεται το γεγονός ότι η ελληνο-αιγυπτιακή συμφωνία αφήνει εκτός το Καστελόριζο.
Η συμφωνία όμως δεν περιλαμβάνει ούτε καν ολόκληρη τη Ρόδο, την οποία τέμνει ο 28ος μεσημβρινός, προκειμένου να μη δυσαρεστηθεί η Τουρκία, η οποία τον θεωρεί απαράβατο δυτικό όριο κυριαρχίας. Οριοθετώντας μια λειψή ζώνη δυτικά του 28ου μεσημβρινού, η Ελλάδα μοιάζει να αναγνωρίζει δικαιώματα της Τουρκίας στην ανατολική πλευρά του. Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, αυτό έγινε εσκεμμένα από την ελληνική πλευρά και για συγκεκριμένους λόγους, οι οποίοι θα μας βοηθήσουν στη διαπραγμάτευση για τη μεταγενέστερη οριοθέτηση. Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πηγές, το κομμάτι της Ρόδου που έμεινε έξω από τη συμφωνία που υπεγράφη την Πέμπτη είναι μια εσκεμμένη κίνηση της ελληνικής διπλωματίας, ώστε να ενταχθεί στη μεταγενέστερη διαπραγμάτευση «πακέτο» με το Καστελόριζο. Αυτό έγινε ούτως ώστε -όπως είπαν διπλωματικές πηγές στη «δημοκρατία»- να ενισχυθεί η διαπραγματευτική μας δυνατότητα και να καταφέρουμε μεγαλύτερη επήρεια του Καστελόριζου.
Πάντως, είναι ιδιαιτέρως σημαντικό και πρέπει να αναφερθεί το γεγονός ότι η Ελλάδα εγκατέλειψε ουσιαστικά την αρχή της μέσης γραμμής, η οποία αποτελούσε πάγια ελληνική θέση, και παραχωρεί θαλάσσιες εκτάσεις στην Αίγυπτο το εύρος των οποίων μένει να αποσαφηνιστεί. Πώς θα χρησιμοποιηθεί αυτή η υποχώρηση της Ελλάδας από τις πάγιες θέσεις της και πώς θα το εκμεταλλευτεί είτε η Αίγυπτος είτε η Τουρκία μένει να το δούμε στο μέλλον. Στο τέλος, όμως, μένει το δεδομένο ότι η Ελλάδα στις όποιες μεταγενέστερες διαπραγματεύσεις θα αρχίσει με το μεγαλύτερο νησί της, την Κρήτη, η οποία έχει μειωμένη επήρεια. Εκεί θα αποδειχθεί και το πόσο σωστή ήταν η κίνηση της ελληνικής διπλωματίας να μείνει ένα κομμάτι της Ρόδου για την επόμενη οριοθέτηση μαζί με το Καστελόριζο.
Σύμφωνα με τις ίδιες διπλωματικές πηγές, η συμφωνία είναι θετική, γιατί ακυρώνει το ψευδεπίγραφο τουρκο-λιβυκό σύμφωνο και γιατί η χώρα μας αυξάνει σημαντικά το κυριαρχικό της αποτύπωμα και κατοχυρώνει τα κυριαρχικά της δικαιώματα και τη δικαιοδοσία της. Επίσης, η Ελλάδα υλοποιεί μια στρατηγική εθνικής ολοκλήρωσης, κατοχυρώνοντας τον απόλυτο σεβασμό του διεθνούς δικαίου και της ειρηνικής επίλυσης των διαφορών στην ανατολική Μεσόγειο. Οι ίδιες πηγές, όμως, δίνουν και μια άλλη πτυχή που αποδεικνύει την επιτυχία -όπως λένε- της ελληνικής διπλωματίας, κι αυτή δεν είναι άλλη από τη λυσσώδη αντίδραση της Τουρκίας μετά την υπογραφή. Θεωρούν ότι η έξαλλη αντίδραση της Αγκυρας δεν εστιάζεται μόνο στην ακύρωση του συμφώνου με τους Λίβυους, αλλά και σε ένα ακόμα γεγονός, το οποίο δεν έχει αναδειχθεί στην Ελλάδα.
Διπλωματικές πηγές τόνισαν στη «δημοκρατία» ότι, παρά το γεγονός ότι η Αίγυπτος έχει τεράστια ακτογραμμή, εμείς με την υπογραφή καταφέραμε να φτάσουμε στα 100 μίλια νότια της Κρήτης. Αν κάναμε αντίστοιχη οριοθέτηση με την Τουρκία, θα έπρεπε να μπούμε στο τουρκικό έδαφος.
«δημοκρατία»