Γεώργιος Αθανασίου
Χιλιάδες χρόνια η μετακίνηση πληθυσμών είναι κάτι που απασχολεί τα κράτη.
Αυτός είναι και ο λόγος που δημιουργήθηκαν κανόνες και νόμοι με διεθνής αναγνώριση για την προστασία κρατών που θα δεχθούν μεγάλης κλίμακας παράνομων μεταναστών.
Για φανταστείτε σε μια χώρα όπως η Ελλάδα να δέχονταν ξαφνικά 2,3,4,5 εκατομμύρια παράνομων μεταναστών.
Τι θα συνέβαινε; Νομίζω ότι είναι κατανοητό τι θα συνέβαινε σε όλους ανεξαιρέτως τους τομείς της ζωής μας!!!
Από το 1991 και εντεύθεν παρατηρούμε μια άνευ προηγουμένου μετανάστευση πληθυσμών στην Ελλάδα, η οποία ξεκίνησε κυρίως από την Αλβανία. Ακολούθως είδαμε πλήθη ανθρώπων να καταφθάνουν στην Ελλάδα από χώρες όπως το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, η Συρία και ένα πλήθος αφρικανικών χωρών.
Μεταναστευτικές ροές οι οποίες τα τελευταία χρόνια αυξάνονται με μορφή χιονοστιβάδας. Κοινή συνισταμένη τους, σε συντριπτικό ποσοστό είναι η παραβίαση νόμων, δηλαδή η παράνομη είσοδος στην χώρα.
Ακόμη και η είσοδος Σύριων προσφύγων ελέγχεται ως παράνομη, διότι στην Συνθήκη της Γενεύης έχει καθοριστεί πλήρως και επακριβώς για το ποιος και πότε δικαιούται τον τίτλο του πρόσφυγα.
Πως αντιμετώπισε το Ελληνικό κράτος διαχρονικά αυτό το θέμα; Τελείως χλιαρά…
Δεν σταμάτησε όμως εκεί, διότι προχώρησε και ένα βήμα πιο πέρα αποδίδοντας άδειες εργασίας, ελληνική ιθαγένεια και άσυλο σε ανθρώπους που δεν το δικαιούνταν.
Και αυτό διότι όποιος παραβαίνει το νόμο και εισέρχεται παράνομα στην χώρα, υπό συνθήκες ορθής λειτουργίας του κράτους, δεν είναι λογικό και νόμιμο να χρησιμοποιεί υπέρ του τους νόμους του κράτους.
Ας το καταλάβουν επιτέλους ορισμένοι που εύκολα σπεύδουν να κατηγορούν κάποιους όταν κι ίδιοι έχουν λειτουργήσει με τον ίδιο απαθή τρόπο απέναντι στο μεταναστευτικό.
Μπορεί να μην αρέσει κάποιους ,εγώ οφείλω να το πω δημόσια,ότι και το ίδιο κράτος παρανομούσε και παρανομεί όσο και οι παράνομοι μετανάστες (ή λαθρομετανάστες για όσους βολεύονται καλύτερα).
Ποιά ή ποιές μπορεί να θεωρούνται λύσεις;
Το πρώτο και κύριο η φύλαξη των συνόρων. Είτε έχεις χερσαία,είτε θαλάσσια σύνορα οφείλεις να κάνεις το αυτονόητο ως κράτος δλδ «με κάθε μέσο και τρόπο αποτροπή παραβίασης των συνόρων» είτε πολιτικά (συνεργασία με Ευρωπαϊκή Ένωση, όμορα κράτη κ.λπ.), είτε στρατιωτικά.
Άμεση αλλαγή του νόμου για την απόδοση Ελληνικής ιθαγένειας και αδειών εργασίας. Προτείνεται αυστηροποίηση των κριτηρίων ως μέσο αποτροπής των παρανόμων μεταναστευτικών ροών.
Για το Άσυλο υπάρχει η Συνθήκη της Γενεύης την οποία το ελληνικό κράτος έχει υπογράψει και οφείλει να τηρεί όσο είναι σε ισχύ.
Άμεση απέλαση όλων των παρανόμων μεταναστών που βρίσκονται σε ελληνικό έδαφος.
Βέβαια η κάθε λύση που αναφέρεται παραπάνω απαιτεί πολιτική απόφαση.
Αλήθεια, τόσα χρόνια είδε κανείς κάτι τέτοιο;
Η δαιμονοποίηση των πάντων και η ευκολία που ο πολίτης εκφράζει την άποψη του,ανάλογα με τη γωνία που βλέπει το θέμα είναι ένα τραγικό γεγονός.
Η υιοθέτηση βολικών παραδειγμάτων όπως για παράδειγμα τα μέτρα που ασκεί η Αυστραλία είναι μια συζήτηση που προκαλεί γέλια γιατί ως ήπειρο στα μέσα ενός ωκεανού δεν μπορεί να συγκριθεί με τα παράλια της Τουρκίας και τα Ελληνικά νησιά.
Η στάση του ”πατριώτη” Ορμπάν που εκ του ασφαλούς μιλάει για την παράνομη μετανάστευση, δεν μπορεί να συγκριθεί με τα θαλάσσια σύνορα της χώρας μας που εκ φύσεως έχουν ιδιαιτερότητες στη Φύλαξης τους.
Θα μπορούσα να αναφερθώ και σε πολλά ακόμα παραδείγματα,αλλά μένω σε αυτό που τελικά θέλω να περάσω.
Υπαίτιοι όλου αυτού του προβλήματος είναι όλες οι κυβερνήσεις που πέρασαν σε τούτη την χώρα,απλά μερικοί έχουν ασθενή μνήμη να δουν τι έγινε διαχρονικά.
Με αυτό το άρθρο δίνω το έναυσμα για μια πολύ ρεαλιστική και εφαρμόσιμη πολιτική θέση, η οποία θα εξεταστεί από νομικούς και θα αποτελέσει την αιχμή μια Εθνικής πολιτικής ως προς το ζήτημα.