Σε διπλό ταμπλό επιχειρεί η Τουρκία να παίξει το χαρτί της έντασης και του «σκληρού πόκερ» με αμφισβητήσεις Ελληνικού εδάφους, όχι μόνο στα νησιά, αλλά και τον Έβρο καθώς επιχειρείται το «γκριζάρισμα» και στον ακριτικό Νομό.
Αυτός είναι και ο λόγος που οι δυνάμεις του Στρατού Ξηράς και της ΕΛ.ΑΣ βρίσκονται σε πλήρη επιφυλακή στον Έβρο, μετά τις τελευταίες εξελίξεις και την προκλητική ενέργεια, οι Τούρκοι στρατοχωροφύλακες να βρίσκονται σε σημείο που αμφισβητούν την Ελληνικότητά του στην περιοχή του Μελισσοκομείου.
Η Τουρκία έχει καταλάβει για τα καλά ότι η μεγαλύτερη εμπλοκή στη μεθοριακή γραμμή του Στρατού Ξηράς φέρνει μεγάλες αλλαγές, αν όχι τα πάνω κάτω σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Η επικείμενη ύψωση του νέου φράχτη, που θα φτάνει σε μήκος πάνω από 40 χλμ, με ορισμένες πηγές μάλιστα να διπλασιάζουν την αρχική πρόταση, έχει φέρει το νέο ξέσπασμα των γειτόνων και κατά τ’ άλλα συμμάχων μας στο ΝΑΤΟ.
Όλες οι προετοιμασίες για τον φράχτη έχουν γίνει από τη Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού αλλά και μέσω της πρωτοβουλίας Χρυσοχοϊδη με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου που δεν απαιτείται καμία άλλη άδεια από Ελληνική δημόσια αρχή (δασαρχεία, πολεοδομίες κτλ) για την κατασκευή του φράχτη.
Μετά το Μελισσοκομείο θα το κάνουν κι αλλού
Η Άγκυρα παρακολουθεί, ίσως και με αγωνία, τις κινήσεις που γίνονται από την Ελληνική πλευρά, διότι οι αυτοψίες και οι επί τόπου μελέτες των αρμοδίων προχωρούν με ιδιαίτερα ταχείς ρυθμούς.
Όπως στα νησιά αξιώνουν οι Τούρκοι την αποστρατιωτικοποίηση (επειδή θέλουν ν’ απειλούν χωρίς να δέχονται το δικαίωμα της νόμιμης άμυνας) ή την Ελληνικότητα κατοικημένων νησιών ή ακατοίκητων νησίδων, τώρα στον Έβρο δεν θέλουν να υψωθεί ο φράχτης, γνωρίζοντας ότι αποτελεί ένα σοβαρότατο έργο αποτροπής κατά της μόνιμης ασύμμετρης απειλής του μεταναστευτικού.
Ανώτατοι Αξιωματικοί από την ΕΛ.ΑΣ κι από τον Στρατό Ξηράς σημείωναν ότι ο νέος φράχτης (σ.σ. μπορεί να ορισμένα σημεία να γίνει και με τσιμέντο) ξεκινά το ταχύτερο δυνατό και δεν αποκλείεται η Τουρκία να επιχειρήσει και σε άλλα σημεία να πράξει ό,τι κάνει αυτό το διάστημα στην περιοχή του νοτίου Έβρου, στην θέση Μελισσοκομείο.
Ήδη λαμβάνονται επιπλέον μέτρα, προληπτικά για οποιαδήποτε ενέργεια επιχειρήσει να κάνει η γείτονα, επιδιώκοντας την ένταση ή ακόμη και μια προβοκάτσια.
Η παρουσία των στελεχών της Γεωγραφική υπηρεσίας Στρατού και η χάραξη των σημείων στα οποία θα υψωθεί ο νέος φράχτης στο Μελισσοκομείο, ήταν η αφορμή για την Τουρκία να προβάλει και στον Έβρο αξιώσεις και αμφισβητήσεις.
Οι Τούρκοι αμφισβητούν ότι εκεί που είναι η παλιά κοίτη του Έβρου, στο σημείο ακριβώς που ενώνεται με τη νέα κοίτη του ποταμού είναι Ελληνική γη. Η παρουσία των στρατοχωροφυλάκων και στρατού δείχνουν και τις προθέσεις της Τουρκίας να τεντώσει κι άλλο το σχοινί των ήδη τεταμένων σχέσεων με την Ελλάδα.
Το διδακτικό παρελθόν για τον Έβρο
Τέτοιου είδους υποθέσεις πολλές φορές είχαν ανακύψει και στο παρελθόν, με τη μόνη διαφορά πως τότε αυτές οι «ενστάσεις» λύνονταν από τις αρμόδιες επιτροπές παραμεθορίου των αρμόδιων υπουργείων και δεν έφταναν στο σημείο ένστολοι και ένοπλοι με την παρουσία τους να δηλώνουν την επίσημη γραμμή του Τουρκικού κράτους.
Η Αθήνα από την πρώτη στιγμή δήλωσε ότι μηχανικοί από τις δυο πλευρές με τους χάρτες του 1923 μπορούν πολύ εύκολα να βρουν την αλήθεια, αλλά μάλλον κάτι τέτοιο έως τώρα δεν φαίνεται η Τουρκία να το θέλει. Μπορεί τις επόμενες ημέρες, μετά και το Ελληνικό διάβημα να το πράξει, αλλά έως τώρα διατηρεί την στρατιωτική γραμμή με την παρουσία ενόπλων στο Μελισσοκομείο.
Με την τροπή που παίρνει η υπόθεση αυτή, σε διαφορετικές στρατιωτικές πηγές έρχονται ποιοτικά στοιχεία και της περίπτωσης του αφοπλισμού και αιχμαλωσίας των δυο Ελλήνων στρατιωτικών στην περιοχή των Καστανιών.
Και τότε η Τουρκία είχε δείξει τη διαφορετικότητα του προσώπου της, αναδεικνύοντας τον κανονικό εαυτό της. Παρόμοιες υποθέσεις στρατιωτών να περνούν από λάθος τους στη μια ή την άλλη πλευρά πάντοτε υπήρχαν. Λύνονταν όμως από το επίπεδο αρχιφυλάκων, υπεύθυνων των φυλακίων της περιοχής ή αν ξέφευγε από αυτούς ανεβαίνοντας τη στρατιωτική ηγεσία, το πολύ που θα έφτανε είναι σε επίπεδο Μεράρχων, δηλαδή των στρατηγών που είναι υπεύθυνοι της περιοχής.
Όμως στην περίπτωση Μητρετώδη- Κούκλατζη ούτε οι Μέραρχοι είχαν λόγο, ούτε καν οι Αρχηγοί των Ενόπλων Δυνάμεων, αλλά ούτε καν ο Τούρκος υπουργός Άμυνας. Οι πάντες στην Τουρκία δήλωναν αναρμόδιοι, δείχνοντας με τρόπο ότι η υπόθεση ανέβαινε τα σκαλοπάτια της πολιτικής ηγεσίας του Τουρκικού κράτους.
Την αιχμαλωσία των δυο στελεχών του Στρατού Ξηράς χειρίζονταν από την Τουρκική πλευρά ο σκληρός πυρήνας της στρατοχωροφυλακής, το γραφείο του Τούρκου προέδρου και οι μυστικές υπηρεσίες της Άγκυρας.
Στην περίπτωση της περιοχής του Μελισσοκομείου, με τη νέα αμφισβήτηση της Τουρκίας για το Ελληνικό έδαφος έχουμε απ’ ό,τι φαίνεται να κάνουμε ξανά με το βαθύ κράτος της γείτονος που βρήκε την ευκαιρία για μια ακόμη έκνομη ενέργεια, όσο στο εσωτερικό της όπως λένε οι πληροφορίες, ετοιμάζονται για την επόμενη φάση με ακόμη μεγαλύτερη οργάνωση της ασύμμετρης απειλής στα βορειοανατολικά σύνορα μας.
Πηγή: hellasjournal.com