ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ:Εγκλημα κατά της Πατρίδας -Διαβάστε το πόρισμα-σοκ που ψηφίστηκε και έμεινε στα συρτάρια!!!

Όλο και λιγότερα παιδιά σε όλο και μεγαλύτερη ηλικία γεννούν οι γυναίκες όπως αποτυπώνεται στο πόρισμα της Διακομματικής Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για το δημογραφικό που συζητείται στην Ολομέλεια της Βουλής.

Η ανάλυση της γονιμότητας των γενεών δείχνει ότι η ατεκνία μεταξύ των Ελληνίδων δεν φαίνεται να αποτελεί συνειδητή επιλογή, όπως συμβαίνει σε άλλες ανεπτυγμένες χώρες, όπως π.χ. η Γερμανία ή η Ιαπωνία. Αντίθετα, είναι μάλλον το αποτέλεσμα καταστάσεων και συνθηκών που επιβάλλονται από το ευρύτερο κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον και δυσκολεύουν την απόφαση για τεκνοποίηση, η δε πρόσφατη κρίση επιδείνωσε έτι περαιτέρω το περιβάλλον αυτό.

Ταυτόχρονα η συνεχής αύξηση της μέσης ηλικίας στην τεκνογονία θα συμβάλλει και αυτή στην αύξηση του ποσοστού της ατεκνίας.

Στοιχεία της Eurostat για τη μέση ηλικία στην γέννηση, δείχνουν ότι ενώ στην Ελλάδα μια γυναίκα γεννούσε το 1960, κατά μέσο όρο στα 28,7 έτη της ηλικίας της, το 2015 γεννούσε στα 31,3 έτη.

Την ίδια ώρα νέες προσεγγίσεις για τη διαμόρφωση της δημογραφικής πολιτικής στα χρόνια που έρχονται απαιτούν τα νέα οικογενειακά πρότυπα. Ο αριθμός των μονογονεϊκών οικογενειών έχει αυξηθεί, κυρίως ως αποτέλεσμα της αύξησης των διαζυγίων και, δευτερευόντως, λόγω της αύξησης των εκτός γάμου γεννήσεων. Το φαινόμενο αφορά κυρίως τις γυναίκες. Ο αριθμός αυτών που μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους είναι πενταπλάσιος του αριθμού των πατέρων. Οι εκτός γάμου γεννήσεις αν και παραμένουν σε ένα χαμηλό για τα ευρωπαϊκά δεδομένα επίπεδο, έχουν σχεδόν τριπλασιαστεί ως απόλυτο μέγεθος τα τελευταία 25 χρόνια. Έτσι ενώ το ποσοστό των εκτός γάμου γεννήσεων ήταν 2% το 1990, το 2017 εγγίζει το 9%.

Ταυτόχρονα το μέσο μέγεθος της οικογένειας μειώνεται, ενώ παράλληλα αυξάνεται ο αριθμός των οικογενειών χωρίς παιδιά. Σύμφωνα με τα στοιχεία της απογραφής του 2001, οι συζυγικές οικογένειες είχαν στην πλειονότητά τους δύο παιδιά. Το 2011, άνω του 65% των ζευγαριών (παντρεμένων και συμβιούντων) έχουν το πολύ ένα παιδί, το 27% έχουν δύο παιδιά και μόλις το 7% έχουν τρία ή περισσότερα παιδιά. Το 37% των παντρεμένων ζευγαριών και το 85% των ζευγαριών που συμβιώνουν, χωρίς να έχουν παντρευτεί, δεν έχουν παιδιά.

Ενώ οι πολιτικοί μας γνώριζαν εδώ και 30 χρόνια το πρόβλημα,εν τούτης δεν έπραξαν τίποτα ουσιαστικό.

Διαβάστε όλο το πόρισμα παρακάτω:

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ

Στη συνεδρίαση της 5.4.2019 της Ολομέλειας της Βουλής συζητήθηκε η έκθεση της διακομματικής επιτροπής για το δημογραφικό πρόβλημα. Η επιτροπή αυτή λειτούργησε επί πάνω από ενάμιση χρόνο και αφού έλαβε υπόψη (α) την αναλυτική και εμπεριστατωμένη έκθεση της επιστημονικής επιτροπής και τις προτάσεις της για το δημογραφικό, η οποία εκτείνεται σε 110 σελίδες και (β) τις απόψεις και προτάσεις που κατέθεσαν σ’ αυτήν αρμόδιοι φορείς, ιατροί, δημογράφοι και άλλοι ειδικοί, κατέληξε στις εκτιμήσεις, τα συμπεράσματα και τις προτάσεις της οι οποίες περιλαμβάνονται στις 17 τελευταίες σελίδες της έκθεσης. Στο παράρτημα παρατίθενται οι προτάσεις της μειοψηφίας, δηλαδή του ΚΚΕ και της Χρυσής Αυγής.

Η νέα αυτή έκθεση για το δημογραφικό έρχεται μετά το ομόφωνο πόρισμα της πρώτης διακομματικής επιτροπής του 1993 στο οποίο περιλαμβάνονταν συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Οι προτάσεις εκείνες, στην πλειονότητά τους, αγνοήθηκαν από όλες τις κυβερνήσεις της περιόδου 1993-2009. Λόγω, δε, των μέτρων των τριών μνημονίων, το δημογραφικό πρόβλημα επιδεινώθηκε (βλέπε σχετικά στη συνέχεια).

Οι προτάσεις που περιλαμβάνονται στη νέα έκθεση της επιτροπής επαναλαμβάνουν εκείνες του πορίσματος του 1993 και προσθέτουν πολλές νέες που λαμβάνουν υπόψη τα προβλήματα που ανέκυψαν στο μεσοδιάστημα 1993-2017. Οι προτάσεις της νέας έκθεσης αναφέρονται στους τομείς της απασχόλησης, των υποδομών φροντίδας παιδιών, των φορολογικών κινήτρων, της εκπαιδευτικής και σεξουαλικής αγωγής, των πολιτικών γήρανσης, της οδικής ασφάλειας και της κοινωνικής ένταξης των μεταναστών. Σε καθέναν από αυτούς τους τομείς παρατίθενται λεπτομερείς προτάσεις.

Στη συζήτηση της Βουλής τα κόμματα που κυβέρνησαν και κυβερνούν τη χώρα επανέλαβαν τα όσα είχαν λεχθεί τον Φεβρουάριο του 1993 στη συζήτηση του πορίσματος της διακομματικής επιτροπής καθώς και τις δικές τους προτάσεις που είναι παρόμοιες με εκείνες που περιλαμβάνονται στη νέα έκθεση. Το δημογραφικό, όμως, είναι το μέγιστο εθνικό μας πρόβλημα και απαιτείται η εφαρμογή μιας συγκροτημένης δημογραφικής πολιτικής η οποία, όπως αναφέρεται στην έκθεση της διακομματική επιτροπής, «συμβαδίζει με τη συνολικότερη αναπτυξιακή, οικονομική και κοινωνική πολιτική». Μια τέτοια πολιτική δεν εφαρμόστηκε ποτέ στη χώρα μας.

Ηδη από το 1983 σε μια έρευνα της διευθύντριας του ΕΚΚΕ Χάρ. Συμεωνίδου είχε διαπιστωθεί ότι ο αριθμός των παιδιών που θα ήθελε να αποκτήσει ένα ζευγάρι εξαρτάται βασικά από την επάρκεια του εισοδήματός του. Η επάρκεια αυτή εξασφαλίζεται από την πλήρη απασχόληση των συζύγων με ικανοποιητικές αποδοχές. Τέτοια απασχόληση απαιτεί τους ανάλογους ρυθμούς ανάπτυξης.

Η στενή σχέση των βασικών διαστάσεων του δημογραφικού προβλήματος (γεννήσεων, θανάτων και μεταναστευτικών ρευμάτων) με την ανάπτυξη και την απασχόληση αναδείχτηκε «ανάγλυφα» από μια ανάλυση των σχετικών στοιχείων της Ελλάδας και της Σουηδίας (με πληθυσμό 10.741.165 και 10.120.242, αντίστοιχα) την περίοδο 2002-2017 (τα στοιχεία είναι από τη βάση δεδομένων της Eurostat).

Πιο συγκεκριμένα την οκταετία των μνημονίων 2010-2017 (δεύτερη οκταετία) σε σχέση με την πριν από τα μνημόνια οκταετία 2002-2009 (πρώτη οκταετία):

● Στην Ελλάδα μειώθηκε το κατά κεφαλή ΑΕΠ σε σταθερές τιμές κατά 16,5% και η απασχόληση κατά 15,5%, οι γεννήσεις μειώθηκαν, οι θάνατοι αυξήθηκαν και ενώ την πρώτη οκταετία οι γεννήσεις ήταν κατά 30.249 περισσότερες από τους θανάτους, τη δεύτερη οι θάνατοι ξεπέρασαν τις γεννήσεις κατά 146.000. Επιπλέον την πρώτη οκταετία σημειώθηκε καθαρή εισροή πληθυσμού 201.000, ενώ τη δεύτερη καθαρή εκροή 232.000. Εξαιτίας των εξελίξεων αυτών, ο πληθυσμός της χώρας αυξήθηκε την πρώτη οκταετία κατά 231.000, ενώ τη δεύτερη μειώθηκε κατά 378.000, για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αντίθετα

● Στη Σουηδία αυξήθηκε το κατά κεφαλή ΑΕΠ σε σταθερές τιμές κατά 8,1% και η απασχόληση κατά 7,4%, οι γεννήσεις αυξήθηκαν, οι θάνατοι μειώθηκαν με αποτέλεσμα οι γεννήσεις να ξεπεράσουν τους θανάτους τη δεύτερη οκταετία κατά 191.000, ενώ την πρώτη τούς είχαν ξεπεράσει κατά 97.000. Επιπλέον τη δεύτερη οκταετία σημειώθηκε καθαρή εισροή πληθυσμού 588.000 έναντι 335.000 την πρώτη με αποτέλεσμα αύξηση του πληθυσμού κατά 780.000 τη δεύτερη οκταετία έναντι 432.000 την πρώτη.

Οπως αναφερόταν στο πόρισμα του 1993 και αναφέρεται και στην έκθεση του 2018, υπάρχουν και άλλοι παράγοντες που επηρεάζουν την εξέλιξη του δημογραφικού προβλήματος (πολιτική για την εργαζόμενη μητέρα, βρεφονηπιακοί σταθμοί, φορολογική και επιδοματική πολιτική για τις οικογένειες με παιδιά κ.λπ.). Οι παράγοντες αυτοί εξαρτώνται από την εφαρμοζόμενη κοινωνική πολιτική στην οποία, διαχρονικά, η Σουηδία πρωτοπορεί, ενώ η Ελλάδα υστερούσε και τώρα υστερεί περισσότερο. Για κάλυψη των δαπανών μιας τέτοιας πολιτικής απαιτείται η επίτευξη ικανοποιητικών ρυθμών ανάπτυξης.

Το Πόρισμα –Ορόσημο για την επίλυση των μεγαλυτέρων προβλημάτων της Χώρας, ξεχασμένο από 1993, που αποκαλύπτει «τα κρύφια των καρδιών» πολλών πολιτικών μας, που δρουν μέχρι και σήμερα, και τα ονόματά τους αναφέρονται στο πόρισμα .

Το Πόρισμα αυτό της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής του 1993 περιέχει θέσεις εκπληκτικά αληθινές για το Δημογραφικό, τους λαθρομετανάστες, τις εκτρώσεις, την ενίσχυση του εθνικού και θρησκευτικού φρονήματος του λαού και άλλα καίρια θέματα, (ειδικά μετά την σελίδα 14) που έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι γράφηκαν τότε με ειλικρινή πρόθεση .

Μέσα σε 10 χρόνια περίπου όλες αυτές οι θέσεις της εφαρμοσμένης πολιτικής έχουν μεταστραφεί προς την τελείως αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή προς τη χοάνη της παγκοσμιοποίησης και της βαθμιαίας εξαφάνισης της ελληνικής αυτοσυνειδησίας μας.

ΤΟ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΠΟΡΙΣΜΑ -ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΓΙΑ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΑΙ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ : οι ορθές απόψεις που είχαν το 1993 οι πολιτικοί μας. Συγκρίνετε τη διαστροφή τους σήμερα !

Διαβάζοντας το δημιουργούνται τα αδυσώπητα ερωτήματα :

Ποιοι ήταν οι παράγοντες που άλλαξαν σε λίγα χρόνια τις βασικές εθνικές επιδιώξεις των πολιτικών μας ; Ποιος τους πίεσε να αλλάξουν ;
Αν μας απαντήσουν με το στερεότυπο «τώρα άλλαξαν οι συνθήκες, ζούμε σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες» θα επανέλθουμε και θα τους ρωτήσουμε :
Οι συνθήκες άλλαξαν προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο ;
Η αλλαγή τους δικαιολογεί την ματαίωση των μέτρων που προτείνατε το 1993 ή την ενίσχυσή τους ;
Σήμερα δεν έχει γίνει πολύ χειρότερο το ζήτημα του δημογραφικού ; Γιατί φθάσαμε να προσμετρούμε και μετανάστες για τη συντήρηση πλασματικών δημογραφικών δεικτών ;
Σήμερα δεν έχει γίνει πολύ οξύτερο το λαθρομεταναστευτικό πρόβλημα ; Δεν εξελίχθηκε όπως προβλέφθηκε το 1993 ; Επομένως τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν πρέπει να είναι εντονότερα ή χαλαρότερα σε σχέση με αυτά που προβλέπει το Πόρισμα του 1993 ;
Τα άλλα προβλήματα λύθηκαν ή αυξήθηκαν ; Δηλαδή :Εκτρώσεις, ανεργία ημεδαπών, ερήμωση υπαίθρου , αστυφιλία , κατάπτωση του φρονήματος κλπ; Επομένως τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν πρέπει να είναι εντονότερα ή χαλαρότερα σε σχέση με αυτά που προβλέπει το Πόρισμα του 1993 ;
Επομένως αν κάποιος από τους υπογράψαντες ή τα κόμματά τους μας πει για υπεκφυγή : «τώρα άλλαξαν οι συνθήκες, ζούμε σε πολυπολιτισμικές κοινωνίες» ποιον θα προσπαθήσει να κοροϊδέψει ;