Του Κώστα Βαξεβάνη
Ας μην ανακαλύψουμε γελοιωδώς την Αμερική. Τα κόμματα είναι σχηματισμοί που έχουν πολιτικές θέσεις και στόχους. Μπορούν να έχουν και αντιθέσεις (με άλλα κόμματα), να κάνουν και επιθέσεις αλλά πρώτα και κύρια να έχουν θέσεις. Δεν είναι υπεύθυνο κόμμα όποιο ετεροπροσδιορίζεται από τον αντίπαλό του και δεν μπορεί να επιλύσει προβλήματα επειδή κάνει το αυτονόητο, δηλαδή να τάσσεται κατά των προβλημάτων. Θέση λοιπόν είναι το βασικό που προσδιορίζει ένα πολιτικό κόμμα. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για σημαντικά θέματα σαν αυτά που ονομάζουμε εθνικά.
Βρισκόμαστε μπροστά στην επίλυση (κατά τη αισιόδοξη ανάλυση) του λεγόμενου «Μακεδονικού». Πρόκειται για ένα θέμα που προέκυψε με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και φέρουν γι’ αυτό ευθύνη τα κόμματα που το διαχειρίστηκαν κυρίως ως κυβερνήσεις.
Η σημερινή κυβέρνηση καλείται για πρώτη φορά σε διαπραγματεύσεις για την ονομασία της γειτονικής χώρα και πρέπει να κάνει δύο πράγματα: 1. Να διατυπώσει τις θέσεις της και 2. Να λάβει υπόψη της τις εθνικές θέσεις όπως διατυπώθηκαν ως σήμερα. Φυσικά θα κριθεί γι αυτά.
Την ίδια ώρα, τα κόμματα της Αντιπολίτευσης, ως κόμματα αρχών και θέσεων, πρέπει να κάνουν το ίδιο πράγμα. Να πουν με σαφήνεια ποιες είναι οι απόψεις τους με βάση τις οποίες θα πρέπει ίσως να διαμορφωθεί και μια εθνική στρατηγική.
Μετά το 2008 και τη σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, όπου ο Κώστας Καραμανλής έθεσε βέτο στην είσοδο της ΠΓΔΜ στον Ατλαντικό Σύμφωνο λόγω εκκρεμοτήτων με την ονομασία, διατυπώθηκε μετά από πολλά χρόνια εθνικών ακροβασιών και πατριωτικής ομφαλοσκόπησης μια σχετικά ενιαία στάση στο θέμα της ονομασίας. Επί κυβερνήσεως του παλιού Μακεδονομάχου Αντώνη Σαμαρά, ο Υπουργός Εξωτερικών διατύπωσε την εθνική θέση για το «Μακεδονικό» λέγοντας στις 30 Ιανουαρίου 2014 στη Βουλή: «η Ελλάδα είναι έτοιμη να δεχθεί μια σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό στον όρο “Μακεδονία” που θα διαφοροποιεί σαφέστατα το κράτος αυτό από την ελληνική Μακεδονία».
Αν λοιπόν ο υπουργός της κυβέρνησης Σαμαρά διατυπώνει αυτή τη θέση στη Βουλή χωρίς να διαψευστεί από τον πρωθυπουργό του, συνάγεται το συμπέρασμα πως αυτή ήταν η θέση και του Σαμαρά και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο οποίο ο Βενιζέλος ανήκε.
Ποιά είναι η θέση της ΝΔ σήμερα; Έλα μου ντε; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ούτε διατυπώνει δημόσια θέση, ούτε θεωρεί τον εαυτό του υποχρεωμένο να παραβλέψει την κακή του πρόθεση απέναντι στην κυβέρνηση και να επιδείξει υπευθυνότητα. Δεν τολμά ούτε καν να επαναδιατυπώσει τη θέση της ΝΔ όπως αυτή υπάρχει μετά το 2008. Συνεπώς ο Μητσοτάκης είτε επειδή θέλει να κάνει κλεφτοπόλεμο στην κυβέρνηση χρησιμοποιώντας μάλιστα ένα εθνικό θέμα, είτε επειδή δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος της αντιπαράθεσης με τους Μακεδονομάχους βουλευτές και το ακροδεξιό ακροατήριό του, κάνει σαν να γεννήθηκε από παρθενογένεση. Όπως μάλιστα δημοσιεύτηκε στον Τύπο, ο Μητσοτάκης κάλεσε τους βουλευτές τους να κάνουν ό,τι θέλουν μέχρι την επίσημη θέση της ΝΔ.
Σύμφωνα με τις διαρροές από την Πειραιώς: «δεν υπήρξε καμία απολύτως απαγόρευση ή εντολή σε κανένα στέλεχος μας είτε να εκφράσει την άποψή του, είτε να πάει σε κάποιο συλλαλητήριο». Αρκεί, συμπληρώνει όποιος καταλαβαίνει, να δημιουργεί πρόβλημα στην κυβέρνηση.
Εν ολίγοις ο Μητσοτάκης μετατρέπει τη ΝΔ, την εποχή αντιμετώπισης ενός εθνικού θέματος, σε παρέα εν μέσω μπατσελορ πάρτυ. Πριν το μοιραίο του γάμου, η παρέα μπορεί να κάνει ό,τι τις καπνίσει. Να πάει σε ξενυχτάδικα, να το ρίξει έξω, να πέσει μεθυσμένη στην αγκαλιά των ακροτήτων της Χρυσής Αυγής, να απλώσει το χέρι στη γοητεία της ακροδεξιάς, να πει και καμιά κουβέντα παραπάνω, να σαλιαρίσει και αφού τα κάνει λίμπα στα συλλαλητήρια που δεν θα συμφωνούν καν με την επίσημη θέση, να επανέλθει στη σοβαρότητα του γάμου με την υπευθυνότητα. Μετά λέτε γιατί ο Άδωνης κυριαρχεί. Γιατί είναι αυτός που κερνά για να μεθύσουν.
http://www.koutipandoras.gr
http://www.koutipandoras.gr