Να γιατί δεν γίνεται κέντρο μεταναστών στο ακριτικό νησί.
Πρέπει να θεωρήσουμε ιδιαιτέρως ανησυχητικό το γεγονός ότι η νήσος Λέβιθα εξαιρείται του σχεδιασμού της δημιουργίας «κλειστών κέντρων» φιλοξενίας μεταναστών. Το ζήτημα έχει εθνικές διαστάσεις, τις οποίες φυσικά αγνοούν οι διάφοροι αριστεροί που σήκωσαν θόρυβο υποστηρίζοντας ότι οι μετανάστες «στέλνονται εξορία στα ξερονήσια».
Στην πραγματικότητα, με αυτούς τους ισχυρισμούς έπαιζαν το το παιχνίδι της Τουρκίας. Θέλουμε να πιστεύουμε αθελήτως. Μας ανησυχεί όμως πολύ περισσότερο η διστακτικότις την οποία επιδεικνύει η Κυβέρνηση στο συγκεκριμένο θέμα.
Οι πληροφορίες της «Εστίας» αναφέρουν ότι η Ελλάς ανακρούει πρύμναν όσον αφορά το συγκεκριμένο νησί, μόνο και μόνο για να μην προκληθούν τριβές με την Τουρκία, η οποία θεωρεί την εκεί θαλάσσια περιοχή «γκρίζα ζώνη». Πράγματι η Λέβιθα βρίσκεται ανατολικά της νησίδος Κίναρος για την οποία η Άγκυρα δημιούργησε ζήτημα όταν άρχισε επιχείρηση έρευνας για τους πιλότους του Πολεμικού Ναυτικού που έπεσαν εκεί κατά τη διάρκεια άσκησης. Το γεγονός ότι η περιοχή αυτή κείται δυτικά της Καλύμνου και της Λέρου, δεν σημαίνει τίποτα για τους Τούρκους. Την διεκδικούν ευθέως. Και εμείς υποχωρούμε. Σε κάποιες άλλες εποχές αυτή η τακτική ονομάσθηκε υποτιμητικώς «άψογος στάσις».
Οι πληροφορίες επιμένουν ότι αυτήν την «άψογο στάση» την εισηγήθηκαν εκπρόσωποι κορυφαίου Υπουργείου κατά την ευρεία κυβερνητική σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε, προκειμένου να αποφασισθούν τα βήματα που θα αναληφθούν, προκειμένου να τεθεί σε εφαρμογή το σχέδιο για τα προαναχωρησιακά κέντρα. Τα επιχειρήματα απλά όσο και φοβικά. «Η Τουρκία θα αντιδράσει!»
Αν πρόκειται να υποχωρούμε κάθε φορά που η Τουρκία αντιδρά, τότε για τίνος είδους εθνική κυριαρχία ομιλούμε;
Είναι γνωστό άλλωστε ότι η Τουρκία διεκδικεί τις θαλάσσιες περιοχές του Αιγαίου ανατολικώς του 25ου μεσημβρινού. Του μεσημβρινού ο οποίος «κόβει» στα δύο το νησί της Άνδρου, για να δώσουμε ένα χαρακτηριστικό γεωγραφικό ορόσημο. Θα υποχωρούμε κάθε φορά που ενοχλείται η Τουρκία επειδή γίνεται ένα έργο ή δημιουργείται κάποια εθνική υποδομή;
Θα μπορούσε να ισχυρισθεί κάποιος ότι ίσως γινόμεθα υπερβολικοί. Ότι δεν χάθηκε ο κόσμος αν αλλάξει ένας σχεδιασμός που αφορά την εγκατάσταση των μεταναστών. Προφανώς και δεν είναι έτσι. Η μια υποχώρηση μπορεί να φέρει πολλές ακόμη. Άλλωστε, η φράση «δεν διεκδικούμε» που ορίζει την πολιτική μας, τις τελευταίες δεκαετίες, συνεχίζεται και με την «δεν παραχωρούμε». Και αποφάσεις όπως αυτή για την Λέβιθα συνιστά υπό μια έννοιαν παραχώρηση.
Θεωρούμε εξάλλου, δεδομένο ότι οι επιλογές των έξι σημείων για την δημιουργία των «κέντρων» δεν έγιναν τυχαίως. Προηγήθηκε μελέτη, προεργασία και έγιναν εισηγήσεις υπηρεσιακών παραγόντων που έλαβαν υπόψην τους την πληθώρα των σχετικών παραμέτρων. Η εξαίρεση της Λέβιθας δηλαδή ανατρέπει έναν ολόκληρο σχεδιασμό και αναιρεί την όλη λογική του κυβερνητικού σχεδίου.
Τα φερέφωνα της αριστεράς κατηγορούν την Κυβέρνηση ότι τηρεί «σιγή ιχθύος». Όμως δεν αναφέρονται στην ουσία του προβλήματος, αλλά στις ιδεοληψίες τους, τις οποίες περιβάλλουν με το ένδυμα του «ανθρωπισμού». Ενός ψευδεπιγράφου ανθρωπισμού βεβαίως.
Πηγή: Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ