ΤΙ ΑΛΛΟ ΛΟΙΠΟΝ αποτελεί εκείνο το (εκ τού μη όντως;) veto τού Γάλλου Προέδρου, για την είσοδο τής, περί τα Σκόπια, χώρας, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά ό,τι παλαιόθεν συνόδευσε το ελληνικό φαινόμενο τής ιστορίας σωστικά: Ο «από μηχανής Θεός»;
Ένας όντως από μηχανής Θεός, που στο παραπαίον έθνος προσφέρει δυνατότητα εξόδου, από το αδιέξοδο στο οποίο το οδήγησε η λιμναία εκείνη φάρσα Τσίπρα-Κοτζιά, που προικοδότησε την χώρα εκείνη, με το πλαστικό όνομα «Βόρεια Μακεδονία»!
Όντως από μηχανής δε Θεός, διότι έχοντας πια απαλλαγεί η χώρα από το δίδυμο εκείνο, και κυρίως από την ανεκδιήγητη Βουλή τών ιδεολόγων τής ανυποληψίας, μπορεί τώρα χρησιμοποιώντας, ως σωστική ευκαιρία, το veto τού Μακρόν, να εξέλθει από την, που την μαστίζει, έσχατη εθνική πια ανυποληψία.
Με εφόδιο δε, (που είναι και το μέγα) ό,τι ακριβώς κόμισε στην ιστορία το ελληνικό φαινόμενο πολιτισμού: Εκείνο δηλ. που δυο τέκνα αυτού τού πολιτισμού, Μεθόδιος και Κύριλλος, ως «φωτισμό», πρόσφεραν στα σλαβικά φύλα παλαιόθεν.
Ο,ΤΙ ΛΟΙΠΟΝ πρόσφεραν οι δυο εκείνοι «ιεραπόστολοι», είναι ο γραπτός συμβολισμός τής πρωτόγονης γλώσσας τους ως Σλάβων: Με την «κυριλλική» γραφή που επινόησαν, οργάνωσαν και την ηχητική τών λέξεών της, έτσι ώστε να εκφράζεται και νόημα, σε ό,τι συμβολίζεται με την κάθε λέξη της. Ό,τι δηλ. ανεβάζει τους πρωτόγονους στον πολιτισμό! Αυτή λοιπόν η ηχητική τών σλαβικών λέξεων στην Κυριλλική γραφή, είναι, λέει ο γράφων, και η μοναδική εναπομένουσα ελληνική διέξοδος, ώστε να σωθεί η Μακεδονία, από το αδιέξοδο όπου την οδήγησε η λιμναία συμφωνία Τσίπρα-Κοτζιά. Και μάλιστα σωτηρία «εκ τών ένδον», που έλεγε (στη «Σιδηρά Διαθήκη» του) και ο Πολ Αρκάς: Με όπλα δηλ. εκείνα τού αντίπαλου!
ΚΑΤ’ ΑΡΧΑΣ, σημειώνει ο γράφων, (κι ας μη ξενίσει αυτό τον αναγνώστη) εάν οι κατοικούντες περί τα Σκόπια θαμπώθηκαν από το όνομα «Μακεδονία», μάλλον περηφάνια θα έπρεπε να προκαλεί το γεγονός στους Έλληνες! Που μπόρεσαν και κόμισαν στην ιστορία μεγάλα ονόματα ελληνικών φύλων: Αχαιούς, Λακεδαιμόνιους, Ίωνες, Μακεδόνες, εκθαμβωτικά για τους «νεοφώτιστους»! Αν λοιπόν οι συγκεκριμένοι πλάνητες, θαμπωμένοι από το όνομα «Μακεδονία», επιθυμούν και να το περιχυθούν, («αυτοπροσδιοριζόμενοι» κατά την τρέχουσα ορολογία…) γιατί να τους το στερήσομε; Εμείς ειδικά, οι παλαιόθεν «φωτιστές» τους… Υπό μίαν όμως μοναδική και απαράβατη, (γλωσσική όπως θα φανεί) προϋπόθεση εννοείται.
Εξηγούμαι:
ΣΤΗ ΒΟΥΛΓΑΡΟΣΛΑΒΙΚΗ διάλεκτό τους, η λέξη Μακεδονία αποδίδεται στην Κυριλλική γραφή. Με ελληνικούς δε χαρακτήρες, η λέξη γράφεται Μακεντόνιγια. Τούτο σηματοδοτεί και την ειδοποιό διαφορά: Η ηχητική τής λέξης «Μακεντόνιγια», είναι προφανές, ότι καμιά σχέση δεν έχει με την ηχητική τής λέξης «Μακεδονία». Μεταφορά της δε στο Λατινικό αλφάβητο, που είναι (για τον ΟΗΕ) και το ουσιώδες, είναι Makedonya, (όχι βέβαια Macedonia).
Περαιτέρω δε, η προφορά και αυτού, τού λατινικού, είναι το πολύ, Μακεντόνγια. Άλλωστε στα σλάβικα ο κάτοικος τής Μακεδονίας λέγεται ήδη (πάντα στη λατινική γραφή) Makedonyali, και όχι Macedonian, (Μακεδόνας). Εφόσον λοιπόν στη γλώσσα τους η χώρα λέγεται Μακεντόνιγια, οι κάτοικοί της Μακεντονιγιάλιοι ή Μακεντονιγιέζοι (πάντως όχι Μακεδόνες) και η γλώσσα τους συνεπώς θα λέγεται Μακεντονιγιάλικη ή καλύτερα Μακεντονιγιέζικη, και όχι βεβαίως Μακεδονική.
ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΗΛ. ΕΙΝΑΙ:
Η χώρα να λέγεται Μακεντόνιγια. Οι κάτοικοί της Μακεντονιγιέζοι (όπως Μαλτέζοι, Φιλιππινέζοι, Κινέζοι). Κατ’ ακολουθίαν και η γλώσσα Μακεντονιγιέζικη, (όπως Μαλτέζικη, Φιλιππινέζικη, Κινέζικη). Στη δε λατινική γραφή: Makedonya (όχι Macedonia) η χώρα, και Makedonyans, (όχι Macedonians) οι κάτοικοι. Είναι δε αυτό ουσιώδες και για τον εξής λόγο: Βάσει συγκεκριμένων αποφάσεων (resolutions) τού ΟΗΕ, «περί παγκόσμιας τυποποίησης τών ονομάτων», ως νέα χώρα που είναι πια, υποχρεούται να διατυπώσει, στη λατινική γραφή, το όνομά της, σύμφωνα με το πώς ηχητικά προφέρεται στη δική της γλώσσα, και όχι στην ηχητική κάποιας ξένης, (ποθητής ενδεχομένως) τρίτης όμως χώρας!
ΚΑΤΟΠΙΝ ΤΩΝ ΠΙΟ πάνω, δεν θα έχει πια ανάγκη το άγχος, για το πώς θα σώσει τη Μακεδονία της η Ελλάδα. Αφού ειδοποιήσει πρώτα τον ΟΗΕ για την υποχρέωση «τυποποίησης τού ονόματος τής νέας χώρας», (και χωρίς εννοείται να αναμένει καν, οποιαδήποτε απάντηση από τον Οργανισμό εκείνο τών διαφόρων Νίμιτς) θα ενημερώσει μετά τούς συμμάχους της στο ΝΑΤΟ, ρητά και αμετάκλητα, ότι καθόλου δεν ενίσταται σε είσοδο στη συμμαχία χώρας με όνομα Makentonya, και συνεπώς δεν χρειάζεται να αγωνιούν αναζητώντας γεωγραφικούς ή άλλους προσδιορισμούς…
Προσθέτοντας βεβαίως πως, αν εντούτοις επιμένουν οι σύμμαχοι στην παντομίμα τού Macedonia, (προσθέτοντας μάλιστα την πονηριά τού Northern) τότε η Ελλάδα, και ως πρώτο της μέτρο, θα χρησιμοποιήσει τη δυνατότητα που συμμαχικά έχει, να κάνει τον «βίο τής συμμαχίας αβίωτο»! Με ό,τι αυτό σημαίνει, εννοείται… Επόμενος δε ανάλογος στόχος, και ευκολότερος πια, μετά και τον Μακρόν, θα είναι η ΕΕ βεβαίως, τής κυρίας Μέρκελ.
ΚΙ ΑΣ ΤΟΤΕ Η ΜΑΚΕΝΤΟΝΙΓΙΑ φτιάξει δικό της (μακεντονιγιέζικο πάντως) χαλβά. Ουδέν έχει πια να φοβηθεί ο «Μακεδονικός χαλβάς».
Χάρης Φεραίος
Διδάκτωρ του ΕΑΠ