Μετά τη ρωσική απόφαση για απελάσεις σχεδόν όλων των Ελλήνων διπλωματών από την πρεσβεία και το προξενείο στη Μόσχα, τώρα η ίδια η Αθήνα φέρεται να απομακρύνει και το τμήμα των εμπορικών ακολούθων. Στο μεταξύ, μεγάλα ελληνικά εφοπλιστικά και επιχειρηματικά συμφέροντα αντιδρούν στις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας, αναζητώντας στην κυβέρνηση πολιτικούς για να τα «εκφράσουν»
Υπό «διάλυση» βρίσκεται η ελληνική πρεσβεία στη ρωσική πρωτεύουσα. Μετά την απομάκρυνση οκτώ Ελλήνων διπλωματών από την πρεσβεία και το ελληνικό προξενείο στη Μόσχα, ουσιαστικά δηλαδή το «ξήλωμα» όλου του διπλωματικού σώματος της αντιπροσωπείας, ως «ισοδύναμη απάντηση» στο επίσης ολοκληρωτικό «ξήλωμα» όλης της διπλωματικής ηγεσίας της ρωσικής πρεσβείας στην Αθήνα και του προξενείου στη Θεσσαλονίκη, τώρα διαλύεται και το εμπορικό τμήμα της πρεσβείας.
Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, κατόπιν σχετικών αποφάσεων του υπουργείου Εξωτερικών, θα αποχωρήσουν και τα τρία στελέχη και μέλη της εμπορικής αντιπροσωπείας στη Μόσχα. Πρόκειται για το τμήμα, το οποίο δραστηριοποιείται στον τομέα των εμπορικών – οικονομικών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών και συνδράμει Έλληνες επιχειρηματίες που είτε δραστηριοποιούνται είτε επιθυμούν να αναπτύξουν επιχειρηματικές δραστηριότητες στη Ρωσία.
Εάν γίνει και αυτό, τότε πρακτικά η ελληνική διπλωματική αντιπροσωπεία στη ρωσική πρωτεύουσα ουσιαστικά έχει βάλει λουκέτο.
Οι επιχειρηματίες
Όλα αυτά εκδηλώνονται, τη στιγμή που σε μερίδα ελληνικών Μέσων Ενημέρωσης έχουν δει το φως της δημοσιότητας πληροφορίες, σύμφωνα με τις οποίες η ουκρανική πλευρά «πιέζει» την Αθήνα αφενός να διακόψουν οι εναπομείναντες Έλληνες επιχειρηματίες τις δραστηριότητές τους στη Ρωσία, αφετέρου να πάψουν οι Έλληνες εφοπλιστές να μεταφέρουν ρωσικό πετρέλαιο και άλλα ρωσικά προϊόντα.
Ως γνωστόν, οι Έλληνες εφοπλιστές κατέχουν το μεγαλύτερο μερίδιο παγκοσμίως στις μεταφορές ρωσικών ενεργειακών πόρων. Εκτιμάται ότι στην αρχή του πολέμου ήταν 40% και τώρα έχει αυξηθεί στο 60%.
Πάντως, σήμερα στη Ρωσία οι Έλληνες επιχειρηματίες που υπάρχουν, δραστηριοποιούνται κυρίως στον τομέα των πωλήσεων ελληνικών τυποποιημένων προϊόντων (κυρίως ελιάς, ελαιολάδου, κ.α.), στον τουρισμό, σε μικρό ποσοστό σε τεχνικά έργα (βιομηχανία ασανσέρ), στον διατροφικό τομέα, καθώς βέβαια στον τομέα της μεταφοράς ρωσικών ενεργειακών πόρων και εισαγωγής τους στην Ελλάδα.
«Μαύρη λίστα»
Στο μεταξύ, η Ελλάδα περιελήφθη στη ρωσική «μαύρη λίστα» με τις «μη φιλικές χώρες». Κάτι που, εκτός των άλλων, σημαίνει περαιτέρω περιορισμούς στις διπλωματικές σχέσεις Ελλάδας – Ρωσίας. Από την αρχή του πολέμου έως σήμερα, στη λίστα αυτή έχουν περιληφθεί σχεδόν όλες οι χώρες της Ευρώπης με λίγες εξαιρέσεις.
Ρωσία: Στη λίστα με τις “μη φιλικές χώρες” προστέθηκε η Ελλάδα
Μεταξύ των άλλων, προβλέπεται «οροφή» στην πρόσληψη ντόπιου προσωπικού (Ρώσων) για την πρεσβεία στα 34 άτομα. Κάτι, πάντως, που δεν αποτελεί ιδιαίτερο πλήγμα για τις ελληνικές διπλωματικές Αρχές. Εξάλλου, το μείζον πλήγμα ήταν η απομάκρυνση σχεδόν σύσσωμου του διπλωματικού δυναμικού της πρεσβείας, με εξαίρεση την πρέσβη, και του προξενείου, με αποτέλεσμα σήμερα να είναι ουσιαστικά ακέφαλα.
Ψύχρανση Αθήνας – Κιέβου;
Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά, η εφημερίδα το «Βήμα», ιδιοκτήτης της οποίας είναι ο εφοπλιστής, Βαγγέλης Μαρινάκης, έκανε λόγο πρόσφατα για «Ψύχρανση στις σχέσεις Αθήνας και Κιέβου – Περιπλοκές στις ελληνο-ουκρανικές σχέσεις από τα ακραία αιτήματα του Κιέβου», για «απειλή κυρώσεων» εκ μέρους του Κιέβου και για «αντίδραση της Αθήνας».
Ψύχρανση στις σχέσεις Αθήνας και Κίεβου
Σημειώνεται, δε, ότι το Κίεβο εγείρει «υπερβολικά» και «παράλογα» αιτήματα, ενώ έχει απειλήσει την Αθήνα με επιβολή κυρώσεων (!). Μάλιστα, φέρεται να εκλήθη στο ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών ο Ουκρανός πρέσβης, στον οποίο διατυπώθηκαν διαμαρτυρίες.
Κατά το ίδιο δημοσίευμα, μεταξύ των άλλων, η ουκρανική πλευρά «απαιτούσε» να σταματήσουν τις δραστηριότητές τους οι Έλληνες επιχειρηματίες στη Ρωσία και να πάψουν οι Έλληνες εφοπλιστές να μεταφέρουν ρωσικούς ενεργειακούς πόρους.
Οι εφοπλιστές
Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που το Κίεβο ζητάει κάτι τέτοιο. Το ίδιο, άλλωστε, ζητάει και από πολλές άλλες χώρες. Ιδιαίτερα να σταματήσουν τις δραστηριότητές τους οι Δυτικές εταιρείες στη Ρωσία. Κάτι που έχουν κάνει πολλές και χωρίς να το έχει ζητήσει το Κίεβο.
Τις ίδιες «απαιτήσεις», εξάλλου, είχε εγείρει ο Ουκρανός πρόεδρος, Βολοντιμίρ Ζελένσκι, εδώ και πολλές εβδομάδες έναντι της Ελλάδας. Ειδικά, μάλιστα, όσον αφορά τις μεταφορές ρωσικού πετρελαίου από Έλληνες εφοπλιστές.
Ως εκ τούτου, είναι απορίας άξιον γιατί τώρα, αίφνης «αφυπνίστηκε» η ελληνική κυβέρνηση, και, όπως υποστηρίζει το δημοσίευμα του «Βήματος», εμφανίζεται «ενοχλημένη». Να σημειωθεί ότι οι εφοπλιστές, μεταξύ των οποίων και ο Β.Μαρινάκης, επανειλημμένως έχουν εκφράσει -έστω με «κομψό» τρόπο- την ενόχλησή τους στις ευρω-κυρώσεις έναντι της Ρωσίας. Είναι προφανές ότι τα οικονομικά συμφέροντά τους είναι τεράστια και φοβούνται το πλήγμα που, ενδεχομένως, θα υποστούν.
Κατά τους ισχυρισμούς του «Βήματος» του Β.Μαρινάκη, πάντως, «αποκορύφωμα», που οδήγησε στην «ενόχληση» της Αθήνας «φέρεται να ήταν η απειλή του Κιέβου ότι θα επιβάλλει κυρώσεις στην Αθήνα λόγω… της δραστηριοποίησης ελληνικών εταιρειών στη Ρωσία. Στον καταιγισμό των ουκρανικών αιτημάτων περιλαμβάνεται η επιπλέον οικονομική και εξοπλιστική ενίσχυση. (…) Παράλληλα, υπάρχουν διαμαρτυρίες, τόσο άμεσα όσο και έμμεσα για τη μεταφορά του ρωσικού πετρελαίου σε τρίτες χώρες από πλοία ελληνικών συμφερόντων».
Γι’ αυτό, κατά το δημοσίευμα, εκλήθη «ο Ουκρανός πρεσβευτής στην Αθήνα, Σεργκέι Σουτένκο, στο υπουργείο Εξωτερικών, όπου του έγιναν του παρά πολύ έντονες παρατηρήσεις». Ταυτόχρονα, δε, «ανώτεροι διπλωματικοί αξιωματούχοι υπογράμμιζαν ότι μια σειρά ουκρανικών αιτημάτων έχουν προκαλέσει ενόχληση και δυσφορία στην Αθήνα, καθώς όπως λένε, το Κίεβο φαίνεται πως έχει χάσει κάθε μέτρο στο τι και πώς το ζητά».
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η ουκρανική «απαίτηση» για «να μπει φρένο στη λειτουργία ελληνικού τηλεοπτικού σταθμού εθνικής εμβέλειας (σ.σ. Open του Ιβάν Σαββίδη) για την παρουσίαση φιλορωσικών θέσεων». Κατά το «Βήμα», η απάντηση της Αθήνας ήταν «αρνητική σε κάθε επίπεδο και με κάθε τρόπο».
Να σημειωθεί, πάντως, πως παρά την «άρνηση» για να μπει πάγος στο «φιλορωσικό» Open, στρατιές «φιλοουκρανών» προπαγανδιστών, αναλυτών και δημοσιογράφων παρελαύνουν, έχοντας το πράσινο φως της κυβέρνησης, από τα κρατικά και ιδιωτικά κανάλια, αναπαράγοντας τις Δυτικές και ουκρανικές θέσεις. Επιπλέον, τα τελευταία χρόνια, στα ελληνικά υπουργεία και τις αρμόδιες διπλωματικές Αρχές μπαινοβγαίνει και έχει επαφές με υπουργούς επιχειρηματίας που δραστηριοποιείται στην Ουκρανία και στηρίζει φανατικά και δημόσια τον Ζελένσκι. Από την άλλη, τα ρωσικά ΜΜΕ είναι απαγορευμένα στην Ελλάδα, ενώ Ρώσοι δημοσιογράφοι στη χώρα μας υφίστανται «εμπάργκο» και «κυρώσεις».
«Γέφυρες Δένδια στη Μόσχα»;
Καθίσταται εμφανές ότι, από τη μια μεριά πληθαίνουν τα «μηνύματα» που στέλνουν εφοπλιστές και επιχειρηματίες στον Κυριάκο Μητσοτάκη, και από την άλλη το υπουργείο Εξωτερικών «διαρρέει» τη δυσαρέσκειά του για τις τακτικές του Κιέβου έναντι της Αθήνας.
Κάτι που φαίνεται να προκαλεί τριγμούς στο «μέτωπο» του μεγάρου Μαξίμου για την ένταξη της χώρας μας στη «σωστή πλευρά της ιστορίας». Φαινόμενο, άλλωστε, που παρατηρείται και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ιδιαίτερα σε εκείνες που πλήττονται οικονομικά και πολιτικά από τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας.
Έτσι, μερίδα του Τύπου, ο οποίος είναι εμφανώς αντι-μητσοτακικής γραμμής, αίφνης «ανακάλυψε» μια… εναλλακτική γραμμή στο πρόσωπο του υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια, υποστηρίζοντας ότι «ο Δένδιας ρίχνει γέφυρες στη Μόσχα».
Ουδείς γνωρίζει αν πρόκειται για ευσεβείς πόθους, για πραγματική τάση ή γίνεται για να φιλοτεχνηθεί ένα διαφορετικό προφίλ του υπουργού Εξωτερικών ενόψει εκλογών. Εξάλλου, ένα σημαντικό κομμάτι των δεξιών ψηφοφόρων, αλλά και πολιτικών της παράταξης, εκφράζεται κατά των επιλογών Μητσοτάκη για μονομερή ένταξη στη «σωστή πλευρά της ιστορίας».
Πάντως, σε πρόσφατη συνέντευξή του στο site, Newsbomb, όταν επισημάνθηκε στον Ν.Δένδια ότι ο Μακρόν, ο Σολτς και άλλοι Δυτικοί ηγέτες μιλάνε με τον Πούτιν, καθώς και ότι η Ιταλία και η Κίνα αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες λήξης του πολέμου στην Ουκρανία, και ερωτήθη εάν ο ίδιος μιλάει με τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών, ο Έλληνας υπουργός απάντησε πως δεν μιλάει. «Αν με ρωτάτε αν έχω επικοινωνήσει με τον Sergey Lavrov από όταν έγινε η εισβολή η απάντηση είναι όχι», απάντησε.
Μονόδρομος η διάρρηξη των ελληνο-ρωσικών σχέσεων
Όσον αφορά την απόλυτη διάρρηξη των σχέσεων Ελλάδας – Ρωσίας, και την επιλογή της Αθήνας να ταχθεί με τη «σωστή πλευρά της ιστορίας», ο Ν.Δένδιας, ούτε λίγο ούτε πολύ, παρουσίασε την απόφαση Μητσοτάκη να ευθυγραμμιστεί με την αμερικανική «γραμμή» ως μονόδρομο.
«Παρουσιάζετε το ερώτημα ωσάν η ελληνική εξωτερική πολιτική να είχε επιλογή. Ή το υπουργείο Άμυνας ή η ελληνική κυβέρνηση να είχε επιλογή. Δεν υπήρξε», ανέφερε χαρακτηριστικά. Και πρόσθεσε ότι «η Ρωσία, εν αντιθέσει των όσων έλεγε, εν αντιθέσει όσων είπε (σ.σ. ο Λαβρόφ) και σε εμένα -ήμουν στη Μόσχα 4 μέρες πριν την εισβολή- είπε ότι δεν πρόκειται να εισβάλει».
Βέβαια, ο Ν.Δένδιας εμφανίζεται τώρα να διαμαρτύρεται για τη «διαβεβαίωση» που του είχε δώσει τότε ο Λαβρόφ. Ωστόσο, ουδόλως διερωτάται γιατί ο ίδιος έγινε «ταχυδρόμος» του Λαβρόφ. Είχε, άραγε, συμφωνήσει με τον Ρώσο ομόλογό του να δώσει στη δημοσιότητα τη «διαβεβαίωση Λαβρόφ», ή ο ίδιος με δική του πρωτοβουλία, νομίζοντας ότι έτσι θα αποκομίσει επικοινωνιακά οφέλη, μετέφερε τα όσα του είπε ο Λαβρόφ;
Μικρό το κακό, θα πει κανείς. Είναι συνηθισμένες οι κωλοτούμπες της κυβέρνησης στην εξωτερική πολιτική. Εδώ ο ίδιος ο πρωθυπουργός, διθυραμβικά, λίγο προτού ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία, στη συνάντησή του με τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, στο Σότσι, στη νότιο Ρωσία, διακήρυττε ότι οι σχέσεις Ελλάδας – Ρωσίας βρίσκονται στο καλύτερο σημείο τους και ζητούσε «έκπτωση» στο φυσικό αέριο.
Λαθρεμπόριο όπλων – πυρομαχικών
Σύμφωνα με δημοσιεύματα στον φιλοκυβερνητικό Τύπο, «σύννεφα» στις σχέσεις Αθήνας – Κιέβου προκλήθηκαν και εξαιτίας της πτώσης του ουκρανικού μεταφορικού αεροσκάφους, το περασμένο Σάββατο, κοντά στην Καβάλα. Μια πτήση από τη Σερβία, με σερβικά πυρομαχικά, που έχει αφήσει υποψίες ακόμα και για λαθρεμπόριο όπλων και πυρομαχικών.
Παρ’ ότι όσοι θέλουν να φιλοτεχνήσουν το προφίλ του Νίκου Δένδια, υπερτονίζουν το γεγονός ότι η Ελλάδα διαμαρτυρήθηκε, εκτός από τη Σερβία, και στην Ουκρανία για αυτή τη μεταφορά, αν και ακόμα δεν υπάρχουν αποδείξεις ότι τα πυρομαχικά αυτά θα είχαν τελικό παραλήπτη τους την Ουκρανία (η σερβική πλευρά υποστηρίζει ότι προορίζονταν για το Μπαγκλαντές), όταν εσχάτως ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών ερωτήθη εάν υπάρχει κίνδυνος να βγει στη μαύρη αγορά οπλισμός που στέλνει η Δύση στην Ουκρανία, απάντησε με ήξεις αφήξεις, προσπαθώντας να «αδειάσει» ακόμα και την Interpol.
Ειδικότερα, όταν του επισημάνθηκε ότι «από πλευράς Interpol, υπήρξαν προειδοποιήσεις του επικεφαλής της», από τις οποίες προκύπτει «ένα ερώτημα κατά πόσο υπάρχει έλεγχος των όπλων, του πολεμικού υλικού το οποίο αποστέλλεται στην Ουκρανία από τη Δύση», ο ίδιος απάντησε:
«Η Interpol κινούμενη σε έναν χώρο καταπολέμησης του κοινού εγκλήματος, δεν είναι αυτονόητο ότι έχει πάντα την απαραίτητη πληροφόρηση στο επίπεδο της ενίσχυσης μιας χώρας με πολεμικό υλικό μέσα από οδούς εξαγωγής του πολεμικού υλικού».
Είναι εμφανές ότι ο Ν.Δένδιας προσποιείτο ότι αγνοούσε τις επισημάνσεις που γίνονται στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ ότι μέρος της στρατιωτικής βοήθειας που παραλαμβάνει η Ουκρανία, μπορεί να γίνει λεία λαθρεμπόρων όπλων.