Μετά από τη δημοσίευση των 16 χαρτών μέσω των οποίων τρίβουμε στα μούτρα της Τουρκίας τις επεκτατικές της ονειρώξεις και τα… συνεχόμενα «γαλλικά» του Σουλτάνου, όλα είναι ανοιχτά.
Με ορθάνοιχτο το ενδεχόμενο τουρκικής επίθεσης.
Και το ερώτημα του ενός εκατομμυρίου είναι το εξής: Θα είμαστε μόνοι μας αν συμβεί το απευκταίο;
Ελλοχεύει άραγε ο κίνδυνος να φανεί υποκριτική η στάση των Αμερικανών κι από εκεί που στηρίζουν αναφανδόν τον Μητσοτάκη να τον αφήσουν μόνο να βγάλει το φίδι από την τρυπά όπως τον Ζελένσκι;
Το παρελθόν τους βέβαια, καθώς και των δυτικών μεγάλων δυνάμεων που δήθεν μας στήριζαν και αίφνης βρεθήκαμε στον αέρα (π.χ. Σμύρνη-Κύπρος), είναι βεβαρημένο.
Φρονούμε ότι αυτή τη φορά αν, ο μη γένοιτο, γίνει το «μπαμ» θα φανούν πραγματικοί σύμμαχοι κι όχι στυγνοί ιμπεριαλιστές με κύριο γνώμονα τον διχασμό χωρών προς εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους.
Ελπίζουμε ότι στα ντιλ που έκανε ο πρωθυπουργός με τους Αμερικανούς έχει διασφαλίσει τα αυτονόητα.
Εικάζουμε πως το έπραξε με την ανανέωση της ελληνοαμερικανικής αμυντικής συμφωνίας.
Και θέλουμε να πιστεύουμε ότι επί της ουσίας μετέτρεψε την Ελλάδα σε αμερικανική βάση, κυρίως προς προστασία της κι όχι μόνο για να κερδίσουν πόντους οι Αμερικανοί στη διελκυστίνδα με τους Ρώσους.