Όπως ήδη γράψαμε, έπειτα από την ομιλία στο Κογκρέσο, την… αργοπορημένη επιστολή στον ΟΗΕ μέσω της οποίας κόβεται ο επεκτατικός τσαμπουκάς του σουλτάνου και τις απανωτές κατραπακιές που δέχθηκε από ΗΠΑ, ΕΕ, Γαλλία, ακόμη κι από τη Γερμανία, για τις έωλες νεοοθωμανικές του ονειρώξεις, η κυβέρνηση παίρνει συγχωροχάρτι για το αμαρτωλό παρελθόν του Ορούτς Ρέις.
Δεν ξέρουμε αν ο Ταγίπ έπειτα από τα παραπάνω, θα συνεχίσει να απειλεί θεούς και δαίμονες ή αν θα μπουκάρει στο Αιγαίο, με στόχο να αρπάξει όσα διεκδικεί στο μεγάλο παζάρι που έχει ανοίξει (F-16, F-35, βέτο για ένταξη Σουηδίας- Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, μέτωπα με ΕΕ, «ειρηνοποιός» στο ουκρανικό, Συρία, Λιβύη), πιέζοντας κατά αυτό τον τρόπο τη δύση να κάτσουν στο τραπέζι μπας και τα βρουν.
Αυτό που ξέρουμε όμως, είναι ότι η κυβέρνηση θα πρέπει να ολοκληρώσει την πατριωτική αντεπίθεση ώστε να είναι πλήρως καλυμμένη από τα τετελεσμένα που θα επιχειρήσει να δημιουργήσει η Τουρκία μέσω ενδεχόμενης επίθεσης στο Αιγαίο.
Ήτοι, να ανακηρύξει ΑΟΖ και επέκταση των χωρικών υδάτων στο Αιγαίο στα 12 μίλια.
Πρόκειται για την απόλυτη κίνηση αποτροπής και στριμώγματος του Ερντογάν, καθώς και διασφάλισης της κυριαρχίας μας στις μετέπειτα διαπραγματεύσεις με τη δύση (να μη λησμονούμε το άδειασμα στην Κύπρο), εφόσον μας επιτεθεί η Τουρκία.
Για να δούμε, θα το πάει μέχρι τέλους η κυβέρνηση, προς αποφυγή των όποιων παγίδων στήσει ο Ερντογάν;
Ή θα γκρεμίσει όσα έχτισε μετά κόπων και βασάνων, επιστρέφοντας στις μαύρες μέρες του Ορούτς Ρέις;
Οψόμεθα…