Παράλογες επιλογές που μειώνουν το γεωπολιτικό ίχνος της Ελλάδας
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατάφερε μία μοναδική πρωτοτυπία που δεν θα μπορούσε να την φανταστεί ούτε ο πιο ευφάνταστος Τούρκος αναλυτής.
Κατάφερε να κάνει την Ρωσία και το Ιράν δυνητικά μεγαλύτερους εχθρούς ακόμα και από την Τουρκία. Αυτό είναι πρωτοφανές επίτευγμα, ήθελε όντως πολύ μεγάλη προσπάθεια για να γίνει.
Κατάφερε όμως και κάτι άλλο ο Κυριάκος Μητσοτάκης που ελάχιστοι το έχουν κατανοήσει.
Η Ελλάδα σε ό,τι αφορά την Ευρασία είχε πάντα τρεις διόδους επαφής:
Η πρώτη ήταν από την Μαύρη Θάλασσα και άρα διαμέσου της Ρωσίας.
Η δεύτερη ήταν διαμέσου της Συρίας και της Μέσης Ανατολής δηλαδή του Ιράν.
Η τρίτη είναι διαμέσου της Τουρκίας και του Αζερμπαϊτζάν, δηλαδή των δύο τουρκικών εθνών.
Έφτασε δηλαδή η χώρα να εξαρτάται το γεωπολιτικό της βάρος από τα δύο τουρκικά έθνη.
Δηλαδή για την κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν πιο σπουδαίο να διαρρήξει τη σχέση του με τη Ρωσία τη Συρία και το Ιράν, παρά να ακολουθήσει μια πολιτική ανεξαρτητοποίησης από τον αιώνιο γεωπολιτικό αντίπαλο της χώρας που δεν είναι άλλος από την Τουρκία και γενικώς όλα τα τουρκικά κράτη.
Τώρα εξαρτόμαστε από τον τουρκικό παράγοντα όσο ποτέ.
Κι όλα αυτά τα επέλεξε όχι γιατί με κάποιο τρόπο εξυπηρετούνταν τα ελληνικά συμφέροντα, αλλά επειδή έτσι εξυπηρετούνται τα αμερικανικά συμφέροντα.
Είπαμε είμαστε «δεδομένοι» και « αξιόπιστοι»…
Μάλλον όλοι ξέρουν που καταλήγουν οι «δεδομένοι».