Το video από την ομιλία Δένδια στην Νορβηγία που κανείς δεν πρόσεξε
«Μitsotakis’ government is a green government».
Aυτή η δήλωση του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια σήμερα, με τους εφιαλτικούς λογαριασμούς ρεύματος, μπορεί να ηχεί εξίσου εφιαλτικά.
Κάτι σαν τις δηλώσεις του ίδιου του πρωθυπουργού για τις ανεμογεννήτριες στην θάλασσα και για τα φωτοβολταϊκά στις ταράτσες.
Ήδη σήμερα (09/03) τα φιλοκυβερνητικά «ΝΕΑ» (Παπαχρήστος) κάνουν λόγο για το «λάθος» της απολιγνιτοποίησης, δηλαδή για το «προσωπικό στοίχημα» του πρωθυπουργού (κατά δήλωσή του).
Βέβαια το «στοίχημα» που χάθηκε καλείται να το πληρώσει όχι ο πρωθυπουργός, αλλά ο Έλληνας καταναλωτής.
Αλλά πάμε ξανά στο «green government» του Νίκου Δένδια.
Όχι δεν πρόκειται για την περίφημη δήλωσή του στο «Αrab News» (22/04/21) όταν είχε πει στους Σαουδάραβες ότι η «Ελλάδα δεν είναι χώρα παραγωγής υδρογονανθράκων».
Αυτή την φορά πρόκειται για την «επικαιροποιημένη» ίδια δήλωση που επαναλήφθηκε όχι στους Σαουδάραβες, αλλά στους Νορβηγούς.
Στο Νορβηγικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων το οποίο επισκέφθηκε ο υπουργός Εξωτερικών (στις 16/02/22) πριν συναντηθεί με τον Λαβρόφ στην Μόσχα (18/02/22) για να συζητήσει, μεταξύ άλλων, τον τουρκικό αναθεωρητισμό.
Ως γνωστόν τρεις ημέρες μετά ο Λαβρόφ αποκάλεσε τα κατεχόμενα «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου» και (έξι ημέρες μετά) ο Πούτιν εισέβαλε στην Ουκρανία.
Η δήλωση του Νίκου Δένδια στους (ελαφρώς αμήχανους) Νορβηγούς ότι δεν σκοπεύουμε να αναζητήσουμε υδρογονάνθρακες στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο δεν αναφέρθηκε σε κανένα εγχώριο ΜΜΕ.
Πιθανώς γιατί κυριάρχησε η (σωστή και επιβεβλημένη) απάντηση που έδωσε ο Νίκος Δένδιας στον (παρευρισκόμενο στο ισχνό ακροατήριο) Τούρκο πρέσβη στην Νορβηγία αναφορικά με το casus belli.
Aλλά εν όψει της συνάντησης Μητσοτάκη-Ερντογάν στην Κωνσταντινούπολη (παράθεση γεύματος με θέα τον Βόσπορο) αποκτά ιδιαίτερη σημασία.
Τι θα πούμε εμείς στον Ερντογάν;
Ότι είμαστε «οικολόγοι» και συνεπώς δεν ενδιαφερόμαστε για τον (όποιο) υποθαλάσσιο πλούτο στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο;
Τότε τι να την κάνουμε την ΑΟΖ αφού εκτός από «αποκλειστική» είναι και «οικονομική» ζώνη;
Και σε τελική ανάλυση δύο είναι σήμερα οι «αναθεωρητές» ηγέτες στον κόσμο, ο Πούτιν και ο Ερντογάν.
Όταν ο ένας εισβάλει στην Ουκρανία, το να πηγαίνεις εσύ τρεχοπετούμενος να συμφάγεις με τον άλλον (ανήμερα της Κυριακής της Ορθοδοξίας) πόση εθνική αυτοπεποίθηση καταδεικνύει;