Με μεγάλη προσοχή παρακολουθώ την εξέλιξη των πραγμάτων στην προσπάθεια να περιοριστεί ο κορονοιός.
Έχω μιλήσει και με φίλο μου από την Ιταλία και διαπίστωσα ότι από πλευράς μέτρων και αντιμετώπισης είμαστε στην ίδια μοίρα.
Η Ελλάδα έδωσε από 800 ευρώ σε ένα μέρος του πληθυσμού για να αντιμετωπίσει την κατάσταση ενώ η Ιταλία έδωσε 600 ευρώ και αυτή σε μόνο ένα μέρος του πληθυσμού της.
Οι περισσότερες κοινωνικές ομάδες έμειναν έξω από την στήριξη, και τόσο η Ιταλία όσο και η Ελλάδα δεν έλαβε καμία πρωτοβουλία στήριξης των αγροτών προκειμένου αυτοί να μπορέσουν να καλλιεργήσουν.
Βρισκόμαστε στην άνοιξη, στην αρχή της καλλιεργητικής περιόδου, και ερωτώ.
Αν ένας αγρότης έχει πέντε δεκάρες στην άκρη, αυτές θα τις ρίξει στην καλλιέργεια ή θα τις κρατήσει για να περάσει την κρίση;
Ενοίκια χωραφιών, σπόροι, λιπάσματα, πετρέλαια, το κόστος για την αρχή και μόνο της καλλιέργειας είναι τεράστιο.
Μέχρι τώρα λέγαμε στους αγρότες ότι ακόμα κι αν δεν καλλιεργήσετε εσείς θα εισάγουμε προϊόντα από το εξωτερικό.
Σήμερα όμως η κρίση είναι παγκόσμια και πιθανόν και στο εξωτερικό υπάρχει το ίδιο πρόβλημα.
Αν δεν στηριχτούν οι αγρότες τώρα με ζεστό χρήμα σας βεβαιώνω ότι οι περισσότεροι δεν θα καλλιεργήσουν.
Και φυσικά υπάρχει και ως δεδομένο η κατάρρευση των τιμών που κάνει κάθε λογικά σκεπτόμενο αγρότη να το σκεφτεί δυο φορές πριν καλλιεργήσει καθώς κινδυνεύει να χάσει τα χρήματα του.
Πολύ φοβάμαι ότι ο covid19 είναι η κορυφή του παγόβουνου κι αν δεν προσέξουμε θα δούμε και αυτό που είναι κρυμμένο κάτω από την επιφάνεια.
Στήριξη των αγροτών τώρα ώστε να έχουμε τροφική επάρκεια αυτό είναι το επείγον αυτή την στιγμή πριν χαθεί η καλλιεργητική περίοδος.