Χρήσιμες και κρίσιμες συστάσεις από δεκάδες πολίτες, έχει συγκεντρώσει μέσα στο σαββατοκύριακο η δημόσια διαβούλευση για το νέο φορολογικό. Οι μισές από τις παρατηρήσεις μάλιστα επικεντρώνονται στο άρθρο 7 που αφορά στις ηλεκτρονικές πληρωμές. Στο υπουργείο Οικονομικών εξετάζουν ήδη για την ορθότητα και την πληρότητά τους τα σχόλια των πολιτών, με σκοπό να συμπληρώσουν ή να διορθώσουν το τελικό κείμενο του σχεδίου νόμου, πριν κατατεθεί για ψήφιση στην Βουλή.
Από τα σχόλια που, σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάζονται κατ’αρχήν ευνοϊκά και μπορεί να υιοθετηθούν, κάποια αφορούν στην αναγνώριση της δαπάνης διατροφής, εφόσον καθορίζεται με δικαστικές αποφάσεις ή άλλα έγγραφα, σαν πάγιο έξοδο που μειώνει την υποχρέωση του φορολογουμένου για ηλεκτρονικές δαπάνες. Το νομοσχέδιο προβλέπει ήδη την μείωση από 30% σε 20%, αλλά μόνο εάν και εφόσον το 60% του εισοδήματος δαπανάται για φόρους, δάνεια και ενοίκια. Ωστόσο πολίτες αναρτούν σχόλια προς το υπουργείο Οικονομικών, όπως τα εξής:
– «Το ποσό της διατροφής που υποχρεωτικά καταβάλλουμε (αλλιώς είναι ποινικό αδίκημα), λογίζεται σαν δικό μας εισόδημα, με αποτέλεσμα να εμφανιζόμαστε ως υψηλόμισθοι «εργένηδες» και δεν έχουμε καν δικαίωμα να κάνουμε αίτηση για επίδομα ενοικίου, κοινωνικό τιμολόγιο στην ΔΕΗ, μέρισμα κτλ κτλ (…) Έρχεται τώρα το νέο φορολογικό να βάλει υποχρέωση ηλεκτρονικών συναλλαγών το 30% του εισοδήματος. Ποιου εισοδήματος όμως? του πλασματικού που δηλώνουμε ή αυτού με το οποίο ζούμε? προσωπικά διατροφή τέκνων και ενοίκιο, αγγίζουν το 60-65% του μισθού μου. Θα πρέπει δηλαδή όλες μου οι συναλλαγές πλέον να γίνονται ηλεκτρονικά? δεν θα έπρεπε να τις κάνει αυτός που εισπράττει αυτό το ποσό?»
– «Από το ποσοστό εισοδήματος πρέπει να αφαιρείται το εισόδημα που δίδεται ως διατροφή στη πρώην σύζυγο και στα τέκνα. πχ. αν το εισόδημα του πρώην συζύγου είναι 30.000 και δίνει διατροφή 8.000 οι αποδείξεις θα πρέπει να λογίζονται ως το 30% των 22.000, γιατί στη πραγματικότητα το υπόλοιπο εισόδημα δεν υπάρχει διαθέσιμο».
Το θέμα της διατροφής και των διαζυγίων πάντως, απασχολεί ευρύτερα στη διαβούλευση για το νέο φορολογικό, με σχόλια όπως το εξής:
«Να έχουν δικαίωμα έκπτωσης φόρου οι διαζευγμένοι πατεράδες για τα τέκνα τους. (…) Καταστρατηγείται το αρθρο 4 παράγραφο 2 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ. Ο πατέρας εξακολουθεί να πληρώνει διατροφές δυσανάλογες σε σχέση με τα εισοδήματα του + έξοδα επικοινωνίας με τα τέκνα του τα οποία δεν λαμβάνονται υπόψιν απο τις δικαστικές αποφάσεις. Η μητέρα δεν υποχρεούται να παρουσιάζει αποδείξεις για αυτές τις διατροφές στο κατά πόσο τις χρησιμοποιεί για τα τέκνα της. Ειναι αφορολόγητο εισόδημα για την γυναίκα!!» τονίζουν.
Παγίδες φόρων
Απορίες και προβληματισμό προκαλούν όμως και άλλες διατάξεις, όπως πχ για την έκπτωση φόρου με δαπάνες ανακαίνισης. Ιδιαίτερα απασχολεί η πρόβλεψη πως αν κάποιος κάνει χρήση της έκπτωσης (40% της δαπάνης για τη λήψη υπηρεσιών εκπίπτει από τον φόρο) τότε «δεν εφαρμόζεται η περίπτωση α΄ της παρ. 3 του άρθρου 39, μέχρι και την 31.12.2026». Πολίτες ερωτούν «ποιού Νόμου; Αφού το άρθρο 39 του παρόντος δεν έχει παράγραφο 3» και οι ιδιοκτήτες ακινήτων ανησυχούν ότι θα χάσουν την αυτόματη ετήσια έκπτωση φόρου 5% της αξίας του ακινήτου ή άλλες εκπτώσεις για δαπάνες έως και για μια 7ετία.
Επίσης, μεταξύ πολλών άλλων, πολίτες επισημαίνουν και ότι:
1. «Αναφορικά με την παράγραφο 2, διαπιστώνουμε ότι η πολιτεία επιχειρεί άδικη διάκριση μεταξύ μισθωτών/συνταξιούχων και ελευθέρων επαγγελματιών. Γιατί το μέτρο θίγει επιλεκτικά μια τις δυο αυτές ομάδες του πληθυσμού ειδικά όταν οι μισθωτοί και συνταξιούχοι σηκώνουν κατά αναλογία το μεγαλύτερο φορολογικό βάρος»…
2. «Σύμφωνα με την παράγραφο 2 του άρθρου, φορολογούμενος με εισόδημα 20.000 € ,είτε είναι ανύπαντρος είτε έχει μέχρι 2 παιδιά είναι το ίδιο. Δυστυχώς για άλλα μια φορά οι φορολογούμενοι με παιδιά δεν προστατεύονται».
Έτσι ερμηνεύουν οι πολίτες την διάταξη (παράγραφος 2 άρθρου 9) πως «για φορολογητέο εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες και συντάξεις, το οποίο υπερβαίνει το ποσό των δώδεκα χιλιάδων (12.000) ευρώ, το ποσό της μείωσης μειώνεται κατά είκοσι (20) ευρώ ανά χίλια (1.000) ευρώ του φορολογητέου εισοδήματος από μισθούς και συντάξεις μέχρι του ποσού της μείωσης του φόρου της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου.
Ωστόσο υποπίπτουν σε λάθος υπολογισμούς καθώς:
1. Η έκπτωση φόρου αυτή μειώνεται μόνον για μισθωτούς και συνταξιούχους επειδή οι ελεύθεροι επαγγελματίες …δεν έχουν καμία έκπτωση φόρου! Δηλαδή το μέτρο αδικεί τους δεύτερους που αποκλείονται εξ ορισμού από την έκπτωση, και όχι τους πρώτους (μισθωτούς) που κατ’αρχήν την δικαιούνται, αν και σταδιακά «ψαλιδίζεται» για τα πιο υψηλά εισοδήματα.
2. Με 2 παιδιά οι μισθωτοί δικαιούνται έκπτωση φόρου 900 ευρώ ενώ χωρίς παιδιά δικαιούνται μείωση φόρου 777 ευρώ. Στις 20.000 ευρώ μειώνεται κατά 160 ευρώ (20.000 – 12.000 = 8.000: 1.000 Χ 20 = 160 ευρώ) και αυτό ισχύει όχι μόνον για γονείς με 2 παιδιά αλλά και για τους άγαμους και άτεκνους. Έτσι στα 20.000 ευρώ δικαιούνταν έκπτωση φόρου 740 ευρώ και 617 ευρώ αντίστοιχα (για 2 παιδιά και χωρίς παιδιά). Συνεπώς στην περίπτωση αυτή δεν εξομειώνονται. Εξομείωση επέρχεται όντως για ετήσιο εισόδημα 57.000 ευρώ και άνω, όπου κανείς φορολογούμενος με 0-2 παιδιά δεν δικαιούται καμία έκπτωση φόρου (57.000 – 12.000 = 45.000 : 1.000 Χ20 = 900 ευρώ).