Αρχίζει να φαίνεται φως στο τούνελ των μη εξυπηρετούμενων δανείων της Ιταλίας. Ο όγκος των κόκκινων δανείων που έχουν συσσωρευθεί στις τράπεζες της γειτονικής χώρας έχει μειωθεί περίπου στο ήμισυ από τα επίπεδα ρεκόρ των 341 δισ. ευρώ στα οποία είχε εκτιναχθεί το 2015. Οι ιταλικές τράπεζες προχώρησαν σε εντατικές πωλήσεις τους. Εχει, άλλωστε, επιβραδυνθεί ο ρυθμός με τον οποίο μετατρέπονται τα δάνεια σε κόκκινα. Εν ολίγοις, η νέα επικεφαλής της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν θα έχει ένα πρόβλημα λιγότερο να αντιμετωπίσει στην πορεία της προς την ολοκλήρωση της τραπεζικής ένωσης της Ε.Ε.
Πριν από τέσσερα χρόνια, τα κόκκινα δάνεια των ιταλικών τραπεζών αποτελούσαν απειλή για την Ευρωζώνη. Εκτοτε, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έκαναν μεγάλα βήματα για την εξυγίανση των ισολογισμών τους. Σύμφωνα με την PwC, στα τέλη του περασμένου έτους, τα δάνεια των οποίων τους τόκους δεν πληρώνουν πλέον οι δανειολήπτες έχουν μειωθεί σε 180 δισ. ευρώ. Οι προβλέψεις έναντι ζημίας βρίσκονται, άλλωστε, σε υψηλότερα επίπεδα σε σύγκριση με πριν από μία δεκαετία. Η έκθεση σε προβληματικές πιστώσεις παραμένει, πάντως, άνιση. Οι δύο μεγαλύτερες τράπεζες της γειτονικής χώρας, οι Intesa Sanpaolo και UniCredit, έχουν και οι δύο περιορίσει τα κόκκινα δάνειά τους κοντά στο επίπεδο του 5% του συνόλου που συνιστά η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή.
Την ίδια στιγμή, όμως, η κρατικά ελεγχόμενη ιστορική τράπεζα Banca Monte dei Paschi di Siena και πολλές μικρότερες τράπεζες έχουν ακόμη πολλή δουλειά να κάνουν. Και βέβαια δεν πρόκειται να τις βοηθήσει η ιταλική οικονομία που βρίσκεται σε στασιμότητα. Και πάλι, πάντως, ο τραπεζικός τομέας της Ιταλίας φαίνεται να βρίσκεται σε πολύ καλύτερη κατάσταση σε σύγκριση με το πώς ήταν πριν από λίγα χρόνια. Εχουν μεσολαβήσει δύο υφέσεις μέσα σε μία δεκαετία και οδήγησαν στην εξαφάνιση των ασθενέστερων εταιρειών. Οσες επιβίωσαν είναι σήμερα ισχυρότερες και δεν δίνουν την εντύπωση ότι πρόκειται να καταρρεύσουν στην επόμενη επιβράδυνση της οικονομίας. Παράλληλα, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν συγκεντρώσει περισσότερα κεφάλαια και δεν έχουν λόγο να στραφούν στους επενδυτές αν χρειαστούν να καλύψουν μελλοντικές ζημίες.
Η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης που δημιούργησαν τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των ιταλικών τραπεζών ήταν ένας από τους λόγους που η Γερμανία και οι σκανδιναβικές χώρες προέβαλαν τόσες αντιρρήσεις στη θέσπιση κοινού μηχανισμού ασφάλισης καταθέσεων για όλη την Ε.Ε. Αυτός ο ενιαίος μηχανισμός, όμως, είναι απολύτως αναγκαίος για να ολοκληρωθεί η τραπεζική ένωση της Ε.Ε. Και η κ. Φον ντερ Λάιεν θα αντιμετωπίσει πολλά εμπόδια όταν θα επιχειρήσει να επιτύχει αυτόν τον στόχο. Αλλά τα εμπόδια αυτά δεν θα συγκροτούνται πλέον από τα κόκκινα δάνεια των ιταλικών τραπεζών.