Η ιστορία ξεκινά το 2015. Αύγουστος. Οι ελεγκτές της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (ΑΑΔΕ) εντοπίζουν σε εστιατόριο στην Αγία Μαρίνα Χανίων ένα από τα -γνωστά μας πλέον- λογισμικά εξαφάνισης αποδείξεων μέσω του οποίου περίπου 50.000 αποδείξεις κρατήθηκαν μακριά από τα μάτια των φορολογικών αρχών.
Η δημοσίευση της απόφασης της Διεύθυνσης Επίλυσης Φορολογικών Διαφορών (ΔΕΔ) στην οποία προσέφυγε ο φορολογούμενος αποκαλύπτει, τον τρόπο με τον οποίο δουλεύουν οι «πειραγμένες» ταμειακές, τα μέσα τα οποία έχει πλέον στη διάθεσή της η Φορολογική Διοίκηση σε συνεργασία με το Τμήμα Εξέτασης Ψηφιακών Πειστηρίων Υπολογιστικών Συστημάτων της Διεύθυνσης Εγκληματολογικών Ερευνών της Ελληνικής Αστυνομίας και τις απίστευτες δικαιολογίες όσων πιάνονται στα πράσα.
Δεν έκοβα αποδείξεις, διότι τάιζα την οικογένειά μου, τις οικογένειες των αδερφών μου και το προσωπικό (με τις παραγγελίες για τις οποίες δεν εκδίδονταν φορολογικά στοιχεία), υποστήριξε λίγο- πολύ στη συγκεκριμένη υπόθεση ο φορολογούμενος. Η ΔΕΔ δεν πείστηκε. Η αξία των περίπου 50.000 αποδείξεων ξεπερνούσε τα 900.000 ευρώ. Ακόμα και μέσα σε δέκα χρόνια, το ποσό ξεπερνά κάθε φαντασία.
Ενδιαφέρον έχει ότι δεν έπιασε τόπο και το επιχείρημα περί παραγραφής, στη βάση της σχετικής απόφασης του ΣτΕ, καθώς ο έλεγχος μπορεί να ξεκίνησε το 2015 αλλά τελικά, επεκτάθηκε σε βάθος χρόνου έως και το 2006.
Ο έλεγχος
Όπως προκύπτει από την απόφαση της ΔΕΔ, η ιστορία ξεκινά το 2016 από έναν έλεγχο κλιμακίου της ΑΑΔΕ σε εστιατόριο στην Αγία Μαρίνα Χανίων. Οι ελεγκτές δεν αργούν να διαπιστώσουν πως έχει εγκατασταθεί ειδικό λογισμικό στο σύστημα έκδοσης αποδείξεων, το οποίο με συνοπτικές διαδικασίες μπορεί να «εξαφανίζει», όσες ο χειριστής του συστήματος θέλει. Το λογισμικό έδινε τη δυνατότητα, παράκαμψης της εν λειτουργία ταμειακής μηχανής και εκδίδονταν παράνομα παραστατικά με αύξοντα αριθμό, διάφορο της αύξουσας ενιαίας αρίθμησης που αποτυπωνόταν στα νομίμως εκδιδόμενα φορολογικά στοιχεία. Προχωρούν στην κατάσχεση όλων των στοιχείων.
Πώς δούλευε
Το λογισμικό χρησιμοποιούσε βάση δεδομένων τύπου «mysql», η ονομασία της οποίας είναι «….» ( στην απόφαση ορισμένα στοιχεία δεν αναγράφονται για λόγους απορρήτου), για την επεξεργασία, αποθήκευση και διατήρηση όλων των στοιχείων. Για τη διασύνδεση σε αυτή τη βάση δεν απαιτούνταν κωδικός πρόσβασης. Επιπλέον, τα εν λόγω λογισμικά χρησιμοποιούν συστήματα ελέγχου πρόσβασης με χρήστες, οι οποίοι ανάλογα με το ρόλο τους έχουν και διαφορετικές δυνατότητες χρήσης. Στη βάση «….», εντοπίστηκε πίνακας με ονομασία «users», ο οποίος περιείχε επτά χρήστες, εκ των οποίων ενεργοί βρέθηκαν οι δυο.
Το εν λόγω λογισμικό φέρεται ρυθμισμένο να παρέχει τη δυνατότητα χρήσης των υπηρεσιών «ΤΡΑΠΕΖΙΑ», για παραγγελίες από τραπέζια καταστήματος. Με την εκτέλεση της εν λόγω επιλογής ο χρήστης πρέπει πρωτίστως να επιλέξει τον αριθμό του τραπεζιού που αφορά η παραγγελία και στη συνέχεια εμφανίζεται η οθόνη δημιουργίας και διαχείρισης της παραγγελίας.
Στην οθόνη αυτή ο χρήστης μπορεί να επιλέξει να εκτυπώσει δελτίο παραγγελίας μέσω της επιλογής «ΕΚΤΥΠΩΣΗ», να αποστείλει την παραγγελία στην κουζίνα μέσω της επιλογής «ΑΠΟΣΤΟΛΗ» ή να εκτυπώσει απόδειξη για την παραγγελία μέσω των επιλογών «ΑΠΟΔΕΙΞΗ» και «ΤΕΛΙΚΗ». Επιλέγοντας «ΑΠΟΔΕΙΞΗ» εμφανίζεται οθόνη με την επιλογή «ΚΛΕΙΣΙΜΟ» για την επιβεβαίωση της παραγγελίας, ερωτάται ο χρήστης για την έκδοση τελικής απόδειξης και εμφανίζεται η οθόνη διαχείρισης του παραστατικού που θα εκδοθεί.
Επισημαίνεται ότι παρέχεται μόνο η δυνατότητα επιλογής παραστατικού τύπου «ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΑΜΕΙΑΚΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ». Επιλέγοντας «ΕΚΤΥΠΩΣΗ», ακολουθεί έκδοση απόδειξης μέσω ΦΗΜ και έπειτα ερωτάται ο χρήστης για την οριστικοποίηση της παραγγελίας και τον ορισμό της στη βάση δεδομένων ως «ΕΚΛΕΙΣΕ».
Από την επεξεργασία των βάσεων δεδομένων, διαπιστώθηκε ότι στην επιχείρηση λειτουργούσαν πέντε εκτυπωτές ρυθμισμένοι για χρήση από την εφαρμογή με ονομασίες «SXARA», «PROTA», «ΡΙΖΖΑ», «KATSAROLA» και «BAR» αντίστοιχα.
Από την περαιτέρω εργαστηριακή εξέταση της βάσης δεδομένων «….», εντοπίστηκε πίνακας με την ονομασία «orders», ο οποίος περιέχει 79.826 μοναδικές παραγγελίες, για το χρονικό διάστημα από 18/07/2006 έως και 10/08/2015, που αφορούν στην υπηρεσία «ΤΡΑΠΕΖΙΑ». Συνακολούθως, εντοπίστηκε πίνακας με την ονομασία «rest_zfile», στον οποίο διατηρούνται τα στοιχεία των δελτίων κίνησης «Ζ», που παράγονται από το λογισμικό, για την υπηρεσία «ΤΡΑΠΕΖΙΑ» και ο οποίος περιέχει 1.569 δελτία «Ζ» για το ίδιο παραπάνω χρονικό διάστημα. Σημειώνεται ότι για κάθε παραγγελία του πίνακα «orders», η οποία έχει περιληφθεί σε δελτίο «Ζ», το πεδίο «ZDATE» περιλαμβάνει ημερομηνία έκδοσης του δελτίου «Ζ».
Από την εργαστηριακή εξέταση των παραπάνω πινάκων διαπιστώθηκε μεταξύ άλλων, ότι 79.817 εκ των παραγγελιών, φέρουν την ένδειξη «ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΑΜΕΙΑΚΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ», 6 εκ των παραγγελιών, κατά την χρήση 2006 φέρουν την ένδειξη «ΔΕΛΤΙΟ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ – ΤΙΜΟΛΟΓΙΟ ΠΩΛΗΣΗΣ», ενώ 3 εξ αυτών, επίσης κατά την χρήση 2006, δεν φέρουν καμία ένδειξη.
Για τις 79.362 μοναδικές παραγγελίες, φέρεται να έχει παραχθεί δελτίο ημερήσιας κίνησης «Ζ», καθώς έχουν δηλωμένη ημερομηνία στο πεδίο «ZDATE», ωστόσο, καμία από αυτές δεν φέρεται να έχει συμπληρωμένο το πεδίο «SIGNSTRING», στο οποίο αποθηκεύεται η μονοσήμαντη σήμανση των παραστατικών (αρχείου κειμένου «txt», φορολογικού τύπου.
Η τελευταία διατύπωση κρίνεται λογική δεδομένου ότι η ελεγχόμενη χρησιμοποιούσε ΦΤΜ για την έκδοση των φορολογικών στοιχείων. Τα ανωτέρω εξήχθησαν και εστάλησαν σε μορφή αρχείων λογιστικών φύλλων (xlsx) με την ονομασία «table_orders_db_aletri.xlsx» και «table_rest_zfile_db_aletri.xlsx» αντίστοιχα.
Από την επεξεργασία των πινάκων «order», που περιλαμβάνονται στις ευρεθείσες βάσεις δεδομένων, όπως αυτοί διαβιβάστηκαν και προσκομίσθηκαν από τη Δ/νση Εγκληματολογικών ερευνών, Τμήμα 7ο εξέτασης ψηφιακών πειστηρίων, εργαστήριο εξέτασης πειστηρίων υπολογιστικών συστημάτων, διαπιστώθηκαν τα εξής:
1. Από την έναρξη λειτουργίας του εν λόγω λογισμικού δηλαδή από 18/07/2006 ημερομηνία κατά την οποία ξεκινάει η βάση δεδομένων με order id No 1, έως και 10/08/2015 όπου διενεργήθηκε η κατάσχεση των μηχανημάτων από τη ΔΟΥ Χανίων έχουν καταχωρηθεί 79.826 παραγγελίες.
2. Η καθαρή αξία των παραγγελιών αυτών ανέρχεται στο ποσό των 1.923.855,91 ευρώ, το ΦΠΑ στο ποσό των 279.703,87 ευρώ και η συνολική τους αξία στο ποσό του 2.203.559,78 ευρώ.
Αντιπαραβολή και πρόστιμα
Στη συνέχεια, ο έλεγχος προκειμένου να προσδιορίσει αποτελέσματα, προέβη στην αντιπαραβολή των καταχωρηθέντων εσόδων ανά χρήση στα φορολογικά βιβλία της ελεγχόμενης επιχείρησης ( τα οποία στο μεταξύ είχαν ζητηθεί και προσκομιστεί από τον φορολογούμενο), με τα αποτελέσματα της επεξεργασίας των βάσεων δεδομένων που βρέθηκαν στα κατασχεθέντα της Δ.Ο.Υ. Χανίων και προέρχονταν από τα δεδομένα του λογισμικού εμπορικού πακέτου.
Από την αντιπαραβολή προκύπτει ότι 49.082 αποδείξεις είχαν εξαφανιστεί, με καθαρή αξία 793.868 ευρώ και με την προσθήκη ΦΠΑ 114.183 ευρώ, η αξία τους έφτανε τα 908.051 ευρώ.
Για όλες τις παραβάσεις καταλογίζονται οι αναλογούντες φόροι και τα πρόστιμα και στη συνέχεια ο φορολογούμενος, όπως έχει το δικαίωμα, προσφεύγει στη Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών Αφενός αρνείται τις παραβάσεις, αφετέρου επιχειρεί να «πατήσει» στην απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για το χρόνο παραγραφής.
Το επιχείρημα για την άρνηση των φορολογικών παραβάσεων είναι τουλάχιστον ευρηματικό. Υποστηρίζει ότι για τις αποδείξεις λιανικής πώλησης που δεν εκδόθηκαν, παρά το γεγονός ότι υπήρξαν οι σχετικές παραγγελίες, δεν έλαβε αντίτιμο αλλά «αντιθέτως παρείχε δωρεάν γεύματα σε μέλη της οικογένειάς του και των οικογενειών των αδερφών του καθώς και στα μέλη του προσωπικού της επιχείρησης». Γεύματα, συνολικής αξίας μετά ΦΠΑ, κοντά στο 1 εκατ. ευρώ σε διάστημα μιας δεκαετίας.
Με τη χθεσινή δημοσίευση της απόφασης της ΔΕΔ, αποκαλύπτεται ότι το τελικό ύψος (μόνο) των προστίμων έφτασε τα 91.720 ευρώ.
Πηγή euro2day.gr