Η υπερβολική κρατική δαπάνη δημιούργησε μια ψευδαίσθηση ευημερίας για την αμερικανική κοινωνία
Το 1995, η Αμερική ήταν επικεντρωμένη στην υπόθεση του O.J. Simpson, την παγκόσμια επιτυχία της ταινίας Toy Story, και την είσοδο του Sony Playstation στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στο Λευκό Οίκο ήταν ο Bill Clinton, και το εθνικό χρέος της χώρας πλησίαζε τα 5 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Σήμερα, το εθνικό χρέος των ΗΠΑ έχει εκτοξευθεί στα 36,2 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Αν το αναλογιστούμε, σημαίνει πως τα τελευταία 30 χρόνια, οι ΗΠΑ προσέθεσαν περισσότερα από 30 τρισεκατομμύρια δολάρια στο χρέος τους.
Αλλά τι απέφερε αυτό το αστρονομικό ποσό;
Η απάντηση είναι απλή: Απολαύσαμε το μεγαλύτερο “πάρτι” στην ιστορία του κόσμου.
Η αυταπάτη της ευημερίας
Η υπερβολική κρατική δαπάνη δημιούργησε μια ψευδαίσθηση ευημερίας για την αμερικανική κοινωνία.
Τα χρήματα που δαπανήθηκαν από την κυβέρνηση για την ενίσχυση της οικονομίας πρόσφεραν βραχυπρόθεσμο πλεονέκτημα, δίνοντας στους πολίτες την ευκαιρία να καταναλώσουν, να αγοράσουν προϊόντα, να επενδύσουν σε υπηρεσίες και γενικά να “ζήσουν καλά”.
Αν μπορούσαμε να “αφαιρέσουμε” αυτά τα 30 τρισεκατομμύρια δολάρια από την οικονομία, η Αμερική θα βρισκόταν σήμερα σε πλήρη οικονομική ύφεση.
Αυτή η συνταγή για μια ψεύτικη ευημερία, όμως, έχει καταστρέψει το μέλλον της χώρας.
Η αλόγιστη δαπάνη μας έχει φέρει τις ΗΠΑ σε ένα σημείο όπου το μόνο μέσο για να πληρωθούν οι υποχρεώσεις είναι το αυξανόμενο χρέος.
Ο αέναος κύκλος του χρέους
Το πρόβλημα είναι πως, για να πληρωθούν οι δανειστές, πρέπει να δανειστούμε περισσότερο.
Αν συνεχίσουμε με αυτόν τον ρυθμό, φτάνουμε σε ένα σημείο όπου κανείς δεν θα είναι πρόθυμος να μας δανείσει πλέον.
Η πραγματικότητα του χρέους βρίσκεται μπροστά μας, αλλά αντί να περιορίσουμε τις δαπάνες μας, οι πολιτικοί φαίνεται να επιμένουν στην αύξησή τους.
Ένα από τα τελευταία νομοσχέδια, το One Big Beautiful Bill Act, φέρει την υπογραφή της κυβέρνησης και, σύμφωνα με εκτιμήσεις, αναμένεται να προσθέσει 3 τρισεκατομμύρια δολάρια στο χρέος κατά την επόμενη δεκαετία, ποσό που θα μπορούσε να φτάσει τα 5 τρισεκατομμύρια δολάρια αν ορισμένα προσωρινά μέτρα γίνουν μόνιμα.
Το νομοσχέδιο αυτό έχει προκαλέσει αντιδράσεις, και όχι άδικα.
Ο Elon Musk το χαρακτήρισε ως “αηδιαστική αηδία” και πολλοί πολιτικοί, όπως ο Rand Paul, αντιτίθενται έντονα σε αυτό.
Αυτή η αλόγιστη σπατάλη του δημόσιου χρήματος δεν είναι απλώς αδιάφορη – είναι εγκληματική, ειδικά σε μια εποχή που το μέλλον των επόμενων γενιών βρίσκεται σε κίνδυνο.
Το φαινόμενο των απολύσεων και η κρίση απασχόλησης
Το τελευταίο διάστημα, οι απολύσεις έχουν αρχίσει να παίρνουν διαστάσεις επιδημίας.
Στη Disney, ανακοινώθηκαν “μαζικές απολύσεις”, ενώ και η Microsoft προχώρησε σε νέες περικοπές, επιδεικνύοντας το άμεσο αντίκτυπο της οικονομικής αβεβαιότητας στην αγορά εργασίας.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η Microsoft, παρά την τεράστια επένδυσή της στην τεχνητή νοημοσύνη, προχώρησε στην απόλυση πάνω από 300 υπαλλήλων, προσθέτοντας τους στους 6.000 υπαλλήλους που απολύθηκαν τον περασμένο μήνα.
Η ανεργία είναι ήδη σε ανησυχητικά επίπεδα στις ΗΠΑ, με σχεδόν το 1/4 του πληθυσμού να θεωρείται “λειτουργικά άνεργο”.
Οι συνθήκες είναι εξαιρετικά δύσκολες για τα νοικοκυριά, με πολλούς Αμερικανούς να επιστρέφουν στη συνήθεια του σπιτικού μαγειρέματος, κάτι που δεν είχε παρατηρηθεί από την αρχή της πανδημίας.
Η οικονομική κρίση και η προοπτική ενός δυσχερούς μέλλοντος
Ανεξαρτήτως του τρόπου που θα εξελιχθεί η κατάσταση, η Αμερική βρίσκεται μπροστά σε μια οικονομική κρίση που αναμένεται να εξελιχθεί σε μία από τις πιο σοβαρές στην ιστορία της.
Το υψηλό χρέος και η αλόγιστη κρατική δαπάνη, συνδυασμένα με τις απολύσεις και την κρίση στην αγορά εργασίας, δείχνουν ότι το “πάρτι” της υπερκατανάλωσης και της σπάταλης πλησιάζει στο τέλος του.
Η προσαρμογή στις νέες οικονομικές συνθήκες θα είναι επώδυνη και οι Αμερικανοί, μαζί με την παγκόσμια κοινότητα, δεν φαίνεται να είναι έτοιμοι να διαχειριστούν την επερχόμενη κρίση.
Αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι η χώρα μας χρειάζεται άμεσα οικονομικές μεταρρυθμίσεις, καθώς η διαρκής αύξηση του χρέους δεν μπορεί να συνεχιστεί επ’ αόριστον.
Οι αποφάσεις των ηγετών μας θα κρίνουν το μέλλον της οικονομίας, όμως η αλήθεια παραμένει: το πάρτι τελειώνει, και το τίμημα για τα χρόνια σπάταλης θα είναι βαρύ.
www.bankingnews.gr