Χρέος, χρέος, χρέος. Εθνικό χρέος, δημόσιο χρέος. Όλα σχεδόν τα κράτη χρωστάνε. Σε ποιους χρωστάει ο πλανήτης;
Το χρέος είναι υπαρκτό, ταυτόσημο με το τρέχον οικονομικό μοντέλο το οποίο ασπάζεται σχεδόν όλος ο πλανήτης. Μόνο που το ερώτημα σε ποιους χρωστάμε και σε ποιους χρωστάνε τα (χρεοκοπημένα) κράτη είναι ισοδύναμο με το εάν υπάρχει Θεός.
Εάν χρωστάς σε κάποιους που πιστεύουν ότι τους ανήκει ο κόσμος είναι λογικό να θέλουν να μειώσουν τα βερεσέδια και να υπερασπιστούν την αξία του εργαλείου τους (χρήμα-χρέος) ως εργαλείο παγκόσμιας διακυβέρνησης. Το να κόβουν διαρκώς πληθωριστικό χρήμα είναι καθαρή απαξίωση της ισχύος του χρήματος. Ιστορικά κάθε φορά που έσκαγε η φούσκα του χρέους ή πίστευαν ότι θα μπορούσαν να πετύχουν την παγκοσμιοποίηση (αέναος στόχος τους) ακόμη και με τον Χίτλερ ως “εργαλείο” δεν δίσταζαν να το δοκιμάσουν. Ζούμε εκ νέου σε “ιστορικούς” καιρούς μια και έχει σκάσει (εκ νέου) η φούσκα του χρέους κι εκείνοι παίρνουν τα μέτρα τους-δλδ τα δικά μας.
Το να εξολοθρεύεις τα κουνούπια εκ των υστέρων στοχοποιώντας την κοστοβόρα δυτική οικογένεια-κάτι που βιώνουμε-είναι μια κάποια λύση και κυρίως εκτόνωση των ενστίκτων ευγονισμού. Το να επιλέξεις τις ελεγχόμενες γεννήσεις ανάλογα με το χρέος του κάθε κράτους θα μπορούσε να είναι ίσως πιο ενδιαφέρουσα ιδέα.
Ειδικά εάν με την ελεγχόμενη αναπαραγωγή μπορούσες να πετύχεις ωραία κορίτσια σαν την Σία Κοσιώνη και την Νίκη Κεραμέως και καλλονούς σαν τον Μήτσο Καμπουράκη και τον Θανάση Πλεύρη.
Η απάντηση στο σε ποιους χρωστάει ο πλανήτης (γιατί να είστε βέβαιοι ότι σε κάποιους χρωστάμε και πληρώνουμε τόκους-ρωτήστε σχετικά τους Agustín Carstens και Jerome Powell) θα μπορούσε να λύσει “μεταφυσικά” ερωτήματα όπως η προέλευση του ιού COVID, η προέλευση της κλιματικής κρίσης, του μεταναστευτικού, της woke ιδεοληψίας, των γεγονότων μαύρου κύκνου και γενικότερα του λεγόμενου ανάποδου κόσμου.
Η περίοδος χάριτος για το ελληνικό χρέος λήγει το 2032.
Τότε φυσικά – που τα τοκοχρεολύσια θα γίνουν 15 δις από 5 δις που είναι σήμερα, θα χρειαστούν νέα μνημόνια, ενώ το ασφαλιστικό θα καταρρεύσει-σημειώνει ο κ. Γιώργος Κουτσαντώνης. Υπάρχει κάποιος υπεύθυνος τέλος πάντων να μας δώσει κάποιες περαιτέρω διευκρινήσεις επ΄αυτού;
Γιατί εάν έχει δίκιο ο κ. Κουτσαντώνης οι παρατηρητικοί αναλυτές μπορούν ήδη να διακρίνουν τις 2 λύσεις που προκρίνονται.
Ο ένας είναι νέοι εμβολιασμοί ευθανασίας (ο εμβολιασμός είναι, τώρα, το «κατά κεφαλήν χρέος» της χώρας_Μητσοτάκης) εκτός κι εάν οι εμβολιασμοί που έχουν ήδη γίνει με το 72.3% του παγκόσμιου πληθυσμού να έχει κάνει τουλάχιστο ένα εμβόλιο COVID και με 13,64 δισ δόσεις εμβολίου COVID-19 να έχουν χορηγηθεί (εύγε) συνεχίσουν με ακόμη μεγαλύτερη συχνότητα να εξολοθρεύουν τους λήπτες και ο άλλος ο Γ΄Παγκόσμιος Πόλεμος ανάμεσα στο Ισλάμ και τη Δύση που βρίσκεται στα σκαριά.
Το έλλειμμα του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού των ΗΠΑ αυξήθηκε στα 1,8 τρισεκατομμύρια δολάρια για το οικονομικό έτος 2024, φθάνοντας στο υψηλότερο επίπεδο των τελευταίων τριών ετών, σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κογκρέσου (CBO) που δημοσιεύθηκαν την Τρίτη.
Η αύξηση από το έλλειμμα των 1,7 τρισεκατομμυρίων δολαρίων πέρυσι έρχεται καθώς τα φορολογικά έσοδα απέτυχαν να συμβαδίσουν με το αυξανόμενο κόστος των κυβερνητικών προγραμμάτων και τους αυξανόμενους τόκους για το εθνικό χρέος των ΗΠΑ.
Τα στοιχεία δείχνουν τη συνεχιζόμενη δημοσιονομική πίεση που αντιμετωπίζει η αμερικανική οικονομία, όπου το εθνικό χρέος πλησιάζει τα 36 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Παρά τη σταθερή οικονομική ανάπτυξη και τη χαμηλή ανεργία, τα ετήσια ελλείμματα αυξάνονται ξανά μετά τη μείωση από τα υψηλά της εποχής της πανδημίας.
Τον Σεπτέμβριο, τον τελευταίο μήνα του οικονομικού έτους, οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέγραψαν πλεόνασμα 63 δισεκατομμυρίων δολαρίων, σύμφωνα με το CBO.
Ωστόσο, η εξάρτηση της Αμερικής από δανεικά (;) χρήματα προκειμένου να χρηματοδοτήσει τις προτεραιότητές της και να πληρώσει τους λογαριασμούς της δεν αναμένεται να τελειώσει σύντομα.
Τόσο η αντιπρόεδρος Kamala Harris όσο και ο πρώην πρόεδρος Donald J. Trump προτείνουν πολιτικές που, εάν θεσπιστούν, θα κοστίσουν τρισεκατομμύρια επιπλέον δολάρια την επόμενη δεκαετία.
Μεγάλο μέρος αυτών των δαπανών αναμένεται να χρηματοδοτηθεί ξανά με δανεικά (;) χρήματα.
Η Επιτροπή για έναν Υπεύθυνο Ομοσπονδιακό Προϋπολογισμό, μια μη κομματική ομάδα που επιδιώκει χαμηλότερα ελλείμματα, προέβλεψε στην έκθεση της αυτή την εβδομάδα ότι τα σχέδια του Trump θα μπορούσαν να κοστίσουν έως και 15 τρισεκατομμύρια δολάρια σε μια δεκαετία. Τα οικονομικά σχέδια της Harris, από την άλλη, θα μπορούσαν να κοστίσουν έως και 8 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Η υποψήφια των Δημοκρατικών είπε ότι θα βρει τα χρήματα της ατζέντας της αυξάνοντας τους φόρους σε πλούσιους ιδιώτες και μεγάλες εταιρείες. Από την άλλη, ο Trump υποσχέθηκε να μειώσει τις κρατικές σπατάλες και να τονώσει -κάνοντας ισχυρότερη- την οικονομική παραγωγή.
Η τύχη αυτών των σχεδίων θα καθοριστεί από τη σύνθεση του Κογκρέσου. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το ποιος κερδίζει και ποιος ελέγχει τη Γερουσία και τη Βουλή, ο επόμενος πρόεδρος θα πρέπει να αντιμετωπίσει μεγάλες δημοσιονομικές αποφάσεις για την αύξηση του ορίου χρέους της χώρας, το οποίο ανεστάλη μέχρι τον Ιανουάριο.
Ο επόμενος πρόεδρος θα αντιμετωπίσει επίσης μια μεγάλη μάχη για το αν θα παρατείνει τις φορολογικές περικοπές του Trump από το 2017, πολλές από τις οποίες λήγουν τον επόμενο χρόνο. Η παράταση όλων των διατάξεων που λήγουν θα κόστιζε έως και 5 τρισεκατομμύρια δολάρια σε μια δεκαετία, σύμφωνα με εκτιμήσεις του προϋπολογισμού.
Οι επίσημοι αριθμοί για το έλλειμμα για το οικονομικό έτος αναμένεται να δημοσιοποιηθούν από το Υπουργείο Οικονομικών τις επόμενες εβδομάδες. Τα στοιχεία έχουν συγκαλυφθεί από λογιστικές ιδιορρυθμίες τα τελευταία χρόνια που σχετίζονται με ένα πρόγραμμα διαγραφής φοιτητικών δανείων που πρότεινε ο Πρόεδρος Biden το 2022 και το Ανώτατο Δικαστήριο αργότερα κατέρριψε. Το γραφείο προϋπολογισμού σημείωσε ότι το ομοσπονδιακό έλλειμμα θα ήταν 110 δισεκατομμύρια δολάρια χαμηλότερο το 2024 από ό,τι το 2023, αν δεν ανατρεπόταν η δημοσιονομική επίδραση αυτού του σχεδίου.
Ωστόσο, οι εκτιμήσεις για το έλλειμμα από το γραφείο προϋπολογισμού είναι μικρότερες από αυτές που προέβλεπε νωρίτερα φέτος, αλλά η δημοσιονομική κατάσταση στις ΗΠΑ παραμένει δύσκολη.
Τα υψηλά επιτόκια έχουν εκτοξεύσει το κόστος των πληρωμών της αμερικανικής κυβέρνησης όσων αφορά τα δανεικά. Οι ομοσπονδιακές δαπάνες είναι επίσης δύσκολο να μαζευτούν, εν μέρει επειδή το κόστος ορισμένων κυβερνητικών προγραμμάτων ξεπέρασε τις αρχικές εκτιμήσεις.
Η Υπηρεσία Εσωτερικών Εσόδων έχει πληρώσει περισσότερα από 200 δισεκατομμύρια δολάρια που σχετίζονται με ένα όφελος από την εποχή της πανδημίας, γνωστό ως πίστωση φόρου διατήρησης εργαζομένων. Αυτό το πρόγραμμα αρχικά αναμενόταν να κοστίσει στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση 55 δισεκατομμύρια δολάρια σε μια δεκαετία όταν τέθηκε σε ισχύ το 2020. Και ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού, ο οποίος αρχικά υπολογίζονταν να κοστίσει λιγότερο από 400 δισεκατομμύρια δολάρια σε μια δεκαετία, τώρα προβλέπεται από ορισμένους οικονομολόγους ότι θα κοστίσει περισσότερα από 1 τρισεκατομμύριο δολάρια.
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δαπάνησε 6,8 τρισεκατομμύρια δολάρια το 2024, μια αύξηση 10 τοις εκατό από το προηγούμενο έτος. Ένας σημαντικός παράγοντας αφορούσε την αύξηση του κόστους τόκων κατά 240 δισεκατομμύρια δολάρια, το οποίο ενισχύθηκε κατά 34 τοις εκατό από πέρυσι λόγω των υψηλών επιτοκίων. Οι δαπάνες για παροχές Κοινωνικής Ασφάλισης και Medicare αυξήθηκαν επίσης σημαντικά.
Αξιωματούχος του Λευκού Οίκου κατηγόρησε τις φορολογικές περικοπές που ψήφισαν οι Ρεπουμπλικάνοι το 2017 για την ανάφλεξη του εθνικού χρέους και σημείωσε ότι η πιο πρόσφατη πρόταση προϋπολογισμού του Biden θα μειώσει το έλλειμμα κατά 3 τρισεκατομμύρια δολάρια σε μια δεκαετία. Ο αξιωματούχος επεσήμανε επίσης ότι το ετήσιο έλλειμμα είναι μικρότερο από ό,τι όταν ανέλαβε ο Biden. Το δημοσιονομικό έλλειμμα κορυφώθηκε στα 3,1 τρισεκατομμύρια δολάρια το οικονομικό έτος 2020.
Αναλυτές προϋπολογισμού και δημοσιονομικά «γεράκια» έχουν προειδοποιήσει σημαίνοντας συναγερμό ότι οι νομοθέτες και από τα δύο κόμματα δεν παίρνουν αρκετά σοβαρά το εθνικό χρέος και ότι η συνεχής παραμέληση του προβλήματος θα μπορούσε να οδηγήσει σε αυτόματες περικοπές στα δίχτυα κοινωνικής ασφάλισης και σε επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης.
«Καθώς το αυξανόμενο κόστος των επιτοκίων και τα διαρθρωτικά μας ελλείμματα οδηγούν το εθνικό χρέος όλο και υψηλότερα, είναι σαφές ότι πρόκειται για εκλογές με τεράστιες δημοσιονομικές επιπτώσεις για το μέλλον της Αμερικής», δήλωσε ο Michael Peterson, διευθύνων σύμβουλος του Ιδρύματος Peter G. Peterson, το οποίο προωθεί δημοσιονομικούς περιορισμούς.
«Οι ηγέτες που θα εκλέξουμε αυτό το φθινόπωρο θα αντιμετωπίσουν μια σειρά από κρίσιμες προθεσμίες, συμπεριλαμβανομένης της επιστροφής του ανώτατου ορίου του χρέους, της λήξης τρισεκατομμυρίων περικοπών φόρων και των αυτόματων περικοπών στην Κοινωνική Ασφάλιση που πλησιάζουν όλο και περισσότερο».