«Άνοιξε ο δρόμος» που διευκολύνει τα Άτομα με Αναπηρία τα οποία εργάζονται να λάβουν την σύνταξή τους χωρίς γραφειοκρατικά εμπόδια.
Κάτι που ήταν απλό για όλους τους άλλους, δηλαδή να βγουν στην σύνταξη ενώ παράλληλα απασχολούνται, για τα ΑμεΑ συνιστούσε «Γολγοθά».
Έπρεπε πρώτα να διακόψουν την εργασία τους προκειμένου να συνταξιοδοτηθούν και κατόπιν να … επιστρέψουν στην θέση τους.
Γράφει ο Βαγγέλης Δουράκης
Έτσι, η διάταξη που καταργεί τα εμπόδια για τη συνέχιση της απασχόλησης των συνταξιούχων αναπηρίας, μετά από πολλούς μήνες καθυστέρησης, εντάχθηκε στο νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας για την πρωτοβάθμια περίθαλψη το οποίο τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση.
Τι διαφοροποιείται σε σχέση με το υφιστάμενο καθεστώς
Μέχρι σήμερα χρειαζόταν ο εργαζόμενος με αναπηρία να διακόψει την εργασία του προκειμένου πρώτα να συνταξιοδοτηθεί και στη συνέχεια να αναλάβει εργασία χωρίς να περικόπτεται η σύνταξή του και χωρίς να έχει την υποχρέωση της καταβολής του πόρου 10% επί του εισοδήματός τους από την εργασία υπέρ ΕΦΚΑ.
Η προωθούμενη διάταξη ( άρθρο 31) επιλύει το πρόβλημα και έτσι η συνταξιοδότηση λόγω αναπηρίας θα προχωρεί χωρίς διακοπή της εργασίας και οι συνταξιούχοι αναπηρίας θα προστατεύονται από αυτήν την ταλαιπωρία προκειμένου να εξισωθούν με τους υπόλοιπους εργαζόμενους συνταξιούχους. Μάλιστα θα έχει αναδρομική ισχύ από την 1/1/2024.
Ειδικότερα , στο άρθρο 31 που τροποποιεί την ισχύουσα διάταξη ( παρ. 1 άρθρου 11Α ν. 4387/2016) περί σύνταξης λόγω αναπηρίας από κοινή νόσο, διαγράφονται οι λέξεις «έχουν διακόψει με οποιονδήποτε τρόπο την υπακτέα στην ασφάλιση εργασία, απασχόληση ή ιδιότητά τους»
Τι προβλέπει η διάταξη για τα εργαζόμενα ΑμεΑ
Έτσι, οι ασφαλισμένοι του e-Ε.Φ.Κ.Α. δικαιούνται κύρια σύνταξη λόγω αναπηρίας από κοινή νόσο για όσο χρονικό διάστημα πιστοποιούνται, ως άτομα με αναπηρία με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον πενήντα τοις εκατό (50%), στο οποίο περιλαμβάνεται και η τυχόν προσαύξηση εφόσον έχουν πραγματοποιήσει σε κλάδο κύριας ασφάλισης:
α) τουλάχιστον δεκαπέντε (15) έτη ή τέσσερις χιλιάδες πεντακόσιες (4.500) ημέρες ασφάλισης, ή
β) τουλάχιστον πέντε (5) έτη ή χίλιες πεντακόσιες (1.500) ημέρες ασφάλισης, εκ των οποίων τουλάχιστον δύο (2) έτη ή εξακόσιες (600) ημέρες ασφάλισης εντός των τελευταίων πέντε (5) ετών πριν από την ημερομηνία έναρξης της αναπηρίας ή πριν από το έτος έναρξης της αναπηρίας. Αν κατά τη διάρκεια των πέντε (5) αυτών ετών ο ασφαλισμένος έχει επιδοτηθεί για ασθένεια ή ανεργία ή έχει συνταξιοδοτηθεί, η περίοδος των πέντε (5) ετών επεκτείνεται για ίσο χρόνο με αυτόν της επιδότησης ή συνταξιοδότησης, ή
γ) τουλάχιστον ένα (1) έτος ή τριακόσιες (300) ημέρες ασφάλισης και δεν έχει συμπληρώσει το εικοστό πρώτο (21ο) έτος της ηλικίας. Οι ανωτέρω τριακόσιες (300) ημέρες ασφάλισης αυξάνονται προοδευτικά σε χίλιες πεντακόσιες (1.500) ημέρες ασφάλισης με την προσθήκη εκατόν είκοσι (120) ημερών ασφάλισης για κάθε έτος ηλικίας πέραν του εικοστού πρώτου (21ου) μέχρι τη συμπλήρωση του τριακοστού πρώτου (31ου)».
Η διάταξη ισχύει αναδρομικά από 1ης.1.2024. Αιτήσεις συνταξιοδότησης που έχουν υποβληθεί από 1ης.1.2024 μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος και έχουν απορριφθεί λόγω μη προηγούμενης διακοπής της ασφαλιστέας απασχόλησης, επανυποβάλλονται εντός έξι (6) μηνών από τη δημοσίευση του παρόντος και οι συνέπειές τους ανατρέχουν στον χρόνο υποβολής της αρχικής αίτησης.