Ορισμένοι αναλυτές, όχι οι mainstream ή η πλειοψηφία, προβλέπουν από καιρό ότι σύντομα θα γίνουμε μάρτυρες της πρώτης παγκόσμιας πληθωριστικής ύφεσης.
Τι ακριβώς όμως εννοούν; .
Καταρχήν, η «παγκόσμια πληθωριστική ύφεση» αποτελεί έναν καινούργιο όρο.
Για εκείνους που θεωρούν την έννοια απαράδεκτη, θα μπορούσε να επαναδιατυπωθεί ως μια «εποχή ύφεσης εν μέσω υψηλού παγκόσμιου πληθωρισμού».
Μας οδηγεί στην ύφεση αυτού σεναρίου το γεγονός ότι πολλοί οικονομικοί αναλυτές προβλέπουν καθαρό αποπληθωρισμό, η έλευση του οποίου προϋποθέτει μια τεράστια επιβράδυνση της οικονομίας.
Γιατί;
Διάτι επί του παρόντος, η μεγαλύτερη πηγή ζήτησης προέρχεται από τις κυβερνήσεις.
Η ζήτηση από τους εργαζόμενους και την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα βρίσκεται σε φθίνουσα πορεία.
Εάν αφαιρέσουμε τις δημόσιες δαπάνες κατά την πανδημία και μετά την πανδημια, το ΑΕΠ θα ήταν σε ελεύθερη πτώση.
Έρχεται κάτι διαφορετικά από τις ήπιες υφέσεις που μας είναι γνωστές
Σπάνια έχουμε ύφεση και τείνουμε να περνάμε από ήπιες υφέσεις.
Ωστόσο, αυτό που αντιμετωπίζουμε σήμερα μπορεί να είναι πολύ πιο σοβαρό.
Στο παρελθόν, οι περίοδοι πτώσης της οικονομικής δραστηριότητας είχαν γενικά αποπληθωρισμό καθώς οι χρεοκοπίες αυξάνονταν.
Αλλά αυτή τη φορά, εάν ο πληθωρισμός δεν υποχωρήσει, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι πολύ διαφορετικό.
Μέρος αυτού έχει τις ρίζες του στο γεγονός ότι στο παρελθόν πολλά οικονομικά φιανόμενα έτειναν να είναι περιφερειακά και όχι παγκόσμια.
Σήμερα, οι οικονομίες έχουν γίνει πιο διασυνδεδεμένες, η συνεπακόλουθη συνεξάρτησή τους έχει ως αποτέλεσμα ένα πληθωριστικό πρόβλημα που υπάρχει σε μια περιοχή να απλώνεται πιο εύκολα σε όλο τον κόσμο.
Τα τελευταία χρόνια οι κρατικές δαπάνες κυρίως αυξάνουν το ΑΕΠ
Το πολύ, άφθονο και φθηνό χρήμα που έριξαν οι κεντρικές τράπεζες και οι κυβερνήσεις στην οικονομία έχει δημιουργήσει τη λεγόμενη «συμπιεσμένη ζήτηση» για την οποία έχουμε ακούσει τόσες φορές.
Έχουν επίσης οδηγήσει σε προβλέψεις για σταθερή αύξηση του ΑΕΠ.
Στην πραγματικότητα, όμως, η χρησιμοποίηση της παραγωγικής ικανότητας και η παραγωγικότητα μειώνονται ακόμη και όταν τρισεκατομμύρια νέα δολάρια εισρέουν στο σύστημα.
Αν αυτό το αντιληφθούμε, μπορούμε και πούμε ότι έχουμε μπροστά μας μια επικείμενη ύφεση.
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι κυβερνήσεις για να καθορίσουν το ΑΕΠ είναι τόσο σχηματικές που δεν έχουν πραγματική αξία.
Το να πληρώνεις κάποιον για να σκάψει μια τρύπα και μετά να την ξανακλείσει μπορεί να προσθέτει στο ΑΕΠ, αλλά δεν κάνει τίποτα για να αυξήσει την παραγωγικότητα.
Είναι κυρίως οι κρατικές δαπάνες που αυξάνουν το ΑΕΠ ενώ ταυτόχρονα μειώνουν την παραγωγικότητα.
Τι δείχνουν τα σημάδια αδυναμίες στην οικονομία της Κίνας
Πρόσφατα εμφανίστηκαν αρκετά άρθρα που υποδεικνύουν ότι η μεγάλη ώθηση που γνώρισε η οικονομία της Κίνα μετά τον Covid-19 έφτασε στο τέλος της.
Η οικονομία της Κίνας ήταν η πρώτη που ανέκαμψε από την κατάρρευση του Covid-19 λόγω των τρισεκατομμυρίων πιστώσεων που διοχετεύθηκαν στο εσωτερικό καθώς και των Αμερικανών που έσπευσαν να αγοράσουν εισαγόμενα αγαθά χρησιμοποιώντας τα χρήματα από τα δημοσιονομικά πακέτα Biden για τη στήριξη της οικονομίας.
Από την στιγμή που η οικονομία της Κίνας εμφανίζει σημάδια αδυναμίας, είναι πολύ πιθανό ότι χρειαζόμαστε όλο και μεγαλύτερα πακέτα δημοσιονομικών μέτρων τόνωσης της οικονομίας για να να δημιουργήσουμε το ίδιο οικονομικό αποτέλεσμα.
Πληθωριστικές προσδοκίες και κίνδυνοι
Η αυξανόμενη ανησυχία για την υποβάθμιση των νομισμάτων fiat που εκδίδονται από κράτη και κεντρικές τράπεζες ενισχύει τις προσδοκίες περί διατήρησης του πληθωρισμού σε υψηλά επίπεδα.
Πολιτικές όπως αυτές που βλέπουμε σήμερα θα ήταν αδύνατες όταν το χρήμα ήταν συνδεδεμένο με τον χρυσό.
Καθώς οι επενδυτές μετατοπίζονται σε περιουσιακά στοιχεία που τα πηγαίνουν καλά σε περιόδους πληθωρισμού, είναι πιθανό να θέσουν σε κίνηση μηχανισμούς αυτοτροφοδότησης του πληθωρισμού σε υψηλά επίπεδα.
Όταν το πολύ και φτηνό χρήμα αρχίζει να ανταλλάσσεται με υλικά περιουσιακά στοιχεία που παρέχουν προστασία απο τον πληθωρισμό, έχει τη δυνατότητα να αντιστρέψει τη μακροχρόνια πτώση της ταχύτητας της κυκλοφορίας του χρήματος.
Τα χρήματα στα χέρια των πολύ πλούσιων ανθρώπων που αυτή την στιγμή κάθονται σε ένα μέρος και που έχουν καθίσει για χρόνια ακίνητα, μπορεί να αρχίσουν να κυκλοφορούν.
Γιατί θα παραμείνουμε σε τροχιά πληθωρισμού, ακόμη και με ύφεση
Πσράλληλα, όμως με την ενίσχυση των πληθωριστικών προσδοκιών, ας μην ξεχνάμε ότι ο πληθωρισμός φέρνει μαζί του υψηλότερα επιτόκια που επηρεάζουν τους περισσότερους τομείς της οικονομίας.
Τα αυξημένα επιτόκια επιβραδύνουν την οικονομία και καθιστούν δύσκολο για τους ανθρώπους να πληρώσουν ή να χρηματοδοτήσουν αντικείμενα υψηλού κόστους. π.χ. αυτοκίνητα.
Εν ολίγοις, ο πληθωρισμός ασκεί μεγάλη πίεση στα περισσότερα μέρη της οικονομίας, συμπεριλαμβανομένων των κρατικών ελλειμμάτων που έχουν εκραγεί από την οικονομική κρίση του 2008.
Δύο παράγοντες που συχνά παραβλέπονται υποστηρίζουν την ιδέα ότι θα παραμείνουμε σε τροχιά πληθωρισμού, ακόμη και αν η οικονομία επιβραδύνει δραστικά.
Το ένα είναι ότι έχουν θεσπιστεί πολλοί νόμοι για την αύξηση του κατώτατου μισθού, άρα ο πληθωρισμός αναμένεται να τραφεί από την αύξηση των μισθών.
Το δεύτερο είναι το γεγονός ότι πάρα πολλοί Αμερικανοί εργάζονται για την κυβέρνηση, συγκεκριμένα 1 στους 6.
Οι άνθρωποι αυτοί έχουν καθεστώς πλήρους απασχόλησης και δεν απολύονται χωρίς αμοιβή.
Αυτό μας λέει ότι ο υπερμεγέθης ρόλος τους κράτους στη σημερινή οικονομία, που είναι πολύ μεγαλύτερος από ό,τι ήταν κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης και θέτει ένα δίχτυ ασφάλειας που επιβραδύνει την ταχύτητα πτώσης των τιμών.
Ο πληθωρισμός χτυπά με άνισο τρόπο
Λέγεται συχνά ότι ο πληθωρισμός είναι μια αρρώστεια που καταστρεφει την αγοραστική ισχύ των νομισμάτων,
Αλλά ο πληθωρισμός είναι κάτι χειρότερο.
Είναι μια μορφή κλέφτη που μεταφέρει πλούτο από το λαό και στα ταμεία των κυβερνήσεων.
Ενώ πολλοί επενδυτές επικεντρώνονται στις καμπύλες αποδόσεων, το bitcoin και τις αυξανόμενες αποτιμήσεις της αγοράς, το θεμέλιο του επιχειρήματος των κεντρικών τραπεζών ότι η ποοσοτική χαλάρωση είναι δυνατή χωρίς πληθωρισμό μπορεί να καταρρέει.
Βλέπουμε τώρα ότι μεγάλοι τομείς της οικονομίας έχουν «σπάσει».
Οι προσδοκίες για τον πληθωρισμό συνεχίζουν να αυξάνονται και ο νόμος της φθίνουσας απόδοσης δημιουργεί όλεθρο όσο συνεχίζονται οι προσπάθειες των κεντρικών τραπεζών να θέσουν υπό έλεγχο τον πληθωρισαμό, μέσω της αύξησης των επιτοκίων.
Αναμένουμε ότι όλο περισσότεροι επενδυτές να κινούνται σε περιουσιακά στοιχεία που θα τα πηγαίνουν καλά σε πληθωριστικό περιβάλλον, ενώ οι λαοί θα γονατίζουν από τον πόνο.
www.bankingnews.gr