Δεν πέρασε ένα 6μηνο απ’ την ημέρα (20.8.2022) που ανηγγέλθη, με τυμπανοκρουσίες, η κατάργηση της “ενισχυμένης εποπτείας” της ελληνικής οικονομίας υπό του παρατύπου Eurogroup και επανέρχεται ο δημοσιονομικός έλεγχος της Κομισιόν μ’ άλλο ένδυμα: Αντί νέων mνημονίων επιβάλλεται στην Ελλάδα “δημοσιονομικό πλεόνασμα” ίσο με το 2% του ΑΕΠ για το έτος 2024, που σημαίνει περιορισμό των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού κατά τεσσάρων δισ. ευρώ.
«Γίνεται προσπάθεια, με δημοσιονομική καθοδήγηση της Κομισιόν», αναφέρει ανακοίνωση της για την βιωσιμότητα του (ελληνικού) χρέους, εξοικονόμησης δημοσίων πόρων κατά “ταις συνταγαίς των μάγων” του ΕΚΟΦΙΝ την 14η Μαρτίου έτσι ώστε να μειούται το ελληνικό δημόσιον χρέος κατά 1/20 ετησίως, σύμφωνα με το (νέον) πρόγραμμα σταθεροποίησης 2024-26.
Οι συστάσεις αυτές σημαίνουν ότι έναντι δημοσιονομικού ελλείμματος 1,6% του ΑΕΠ το 2022 (περίπου τρία δισ. ευρώ) ο ελληνικός προϋπολογισμός θα πρέπει να σχηματίσει “πρωτογενές πλεόνασμα” το 2023. Δηλαδή, προ τόκων και χρεωλυσίων, θα πρέπει να απορροφήσει ποσόν επτά δισ. ευρώ εντός της προσεχούς διετίας, με αύξηση δημοσίων εσόδων και μείωση παροχών και φορολογικών ελαφρύνσεων, για να τηρηθεί η υποχρέωση της Ελλάδος.
Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Αύγουστο, η πρόεδρος της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν πανηγύριζε το τέλος της ενισχυμένης εποπτείας της Ελλάδος και «το κλείσιμο αυτού του κεφαλαίου της Ελληνικής ιστορίας». Σημειωτέον ότι το “κεφάλαιο” αυτό κόστισε το ¼ του ΑΕΠ της χώρας εις διάστημα μίας δεκαετίας (2010-2019).
Ο συμπρόεδρος της Ε.Ε. Σάρλ Μισέλ, δήλωσε τότε ότι «ο ελληνικός λαός ατενίζει με αισιοδοξία το μέλλον του, χάρις στις δεσμεύσεις της ελληνικής κυβερνήσεως» ενώ ο επικεφαλής του Eurogroup Πασκάλ Ντόναχιου, απεκάλυψε ότι «για πρώτη φορά απ’ το 2010 στην Ελλάδα αποκαθίστανται τώρα συνθήκες οικονομικής ομαλότητος»!…
Τι σημαίνουν όλα αυτά
Εκ των συμφραζόμενων των τριών προσωπικοτήτων της ΕΕ προκύπτουν ορισμένες διαπιστώσεις όπως:
- Το κόστος προσαρμογής ήταν πάνω από 100 δισ. ευρώ εισόδημα του ελληνικού λαού που χάθηκε.
- Ότι από τις δεσμεύσεις της κυβερνήσεως προκύπτει “αισιοδοξία για ένα καλύτερο μέλλον”-πράγμα αμφίβολον, όταν η δημοσία παρέμβαση περικόπτεται και
- Μέχρις σήμερον ζούσαμε a contrario εν…ανωμαλία! Μόλις τώρα πληροφορηθήκαμε ότι επανέρχεται η “ομαλή οικονομική ζωή” στη χώρα μας και πρέπει να αισθανόμαστε ικανοποιημένοι.
Η ελληνική υπόθεση μέσα στην ευρωζώνη, θυμίζει κάπως μία ιστορία του Νασρεττίν Χότζα. Όταν ένας χωρικός του παραπονέθηκε ότι είναι δυστυχής, ο Χότζας του συνέστησε να βάλει μέσα στην καλύβα του, διαδοχικά, την κατσίκα, το βόδι και τον γάιδαρο του. Με το που τα έκανε αυτά ο χωρικός, η ζωή του έγινε αφόρητη. Ο Χότζας τότε τον συμβούλευσε να βγάλει τα ζώα έξω απ’ το καλύβι και – κι ω του θαύματος– αποκατεστάθηκε η ευζωία του χωριάτη…
Εάν δεν είχαμε συνείδηση της οδυνηράς ελληνικής πραγματικότητος, θα αισθανόμαστε ότι κάποιοι παράγοντες στην Ευρωένωση ειρωνεύονται τον ελληνικό λαό.