Με τα όσα τραγελαφικά διαδραματίζονται στον κόσμο και ειδικότερα στην Ευρώπη καταρρίπτονται θεωρίες και κανόνες που διέπουν το παγκόσμιο οικονομικό σύστημα εδώ και χιλιετίες. Για να ρίξεις τις τιμές ενός προϊόντος είτε επηρεάζεις την καμπύλη προσφοράς είτε αυτήν της ζήτησης. Ο εύκολος δρόμος είναι ο πρώτος.
Ας μας εξηγήσουν οι παροικούντες των Βρυξελλών για ποιον λόγο δε διενεργούνται έρευνες και δεν επιταχύνονται εξελίξεις για εύρεση και εξόρυξη νέων κοιτασμάτων προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγή και να μειωθούν οι τιμές. Ακολουθούμε επισταμένως τον ανηφορικό δρόμο ο οποίος μας λέει, ότι η ενέργεια καθίσταται πανάκριβο αγαθό βάσει και του πληθωρισμού που μαστίζει τις κοινωνίες, οπότε ο πολίτης θα πρέπει να εκπαιδευτεί να καταναλώνει λιγότερο εφόσον δε δύναται να πληρώσει και έτσι θα γίνει και ολιγαρκές ον.
Μετά τις ενδιάμεσες αμερικανικές εκλογές, όλως τυχαίως, θα προχωρήσει η δύση στο 8ο πακέτο κυρώσεων έναντι της Ρωσίας. Ωστόσο αναρωτιέμαι, αν υπάρχει πλέον κάποιος τόσο αφελής που να πιστεύει ότι ακόμη και σήμερα 8 μήνες μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία ευρωπαϊκά κράτη δεν εισάγουν ενέργεια από τη Μόσχα μέσω άλλων διαδρομών, τρόπων διάθεσης καθώς και πληρωμής;
Πολύς λόγος γίνεται για την μεταφορά του υγροποιημένου φυσικού αερίου το επονομαζόμενο και LNG μέσω δεξαμενόπλοιων. Η Ρωσία αποτελεί τον 4ο εξαγωγέα LNG παγκοσμίως και καθόλου αμελητέες δεν είναι οι ποσότητες Ρωσικού αερίου που ελλιμενίζονται σε Ευρωπαϊκά λιμάνια καθημερινώς. Ιστορικά ρεκόρ χτυπάνε οι εξαγωγές σε χώρες της ΕΕ που δεν έχουν προηγούμενο.
Οι κυρώσεις της Δύσης στοχεύουν προς το παρόν στο Ρωσικό πετρέλαιο και όχι στο αέριο κάτι που επιτρέπει μέσω των ελεύθερων τιμών στον Πούτιν να κερδοσκοπήσει. Να μην παραβλέπουμε και το γεγονός πως οι αποθήκες αποθήκευσης αερίου που θα εξαντληθούν φέτος θα χρειαστούν επανατροφοδότηση για τον επερχόμενο χειμώνα που με βάση τις υπάρχουσες εκτιμήσεις προμηνύεται εξίσου δραματικός αν δεν ληφθούν δραστικές αποφάσεις.
Μέσα στην αναταραχή που μαστίζει τον πλανήτη οφείλει να γίνει σαφές ότι μόνο μέσα από εθνικές πολιτικές επιλογές μπορεί ένα κράτος να απεγκλωβιστεί και να καταστήσει εαυτόν αυτάρκη κατά μεγάλο ποσοστό. Δεν παρατηρούμε παρόλα αυτά να συμβαίνει κάτι ανάλογο στην πατρίδα μας. Από τα υψηλότερα κόστη στην Ευρώπη αν όχι το υψηλότερο επωμίζεται η Ελλάδα για το ηλεκτρικό. Τίθεται μείζον ζήτημα επιβίωσης και κοινωνικής συνοχής με τα μύρια όσα προβλήματα μπορεί να επιφέρει τυχόν διακοπή στην καρδιά του χειμώνα.
Και πώς να μη τρέμει ο πολίτης όταν το 100 τοις εκατό της ηλεκτρικής ενέργειας περνά μέσα από το χρηματιστήριο ενέργειας. Αγοράζουμε την κιλοβατώρα σε τιμές δυσθεώρητες ακόμη και σε σχέση με τη βόρεια Ευρώπη. Με ποιο μαγικό ραβδί θα μειωθούν οι τιμές όταν η ηλεκτρική ενέργεια περνάει μέσα από τρία διαδοχικά χρηματιστήρια όπως αυτά της ενέργειας, του αερίου και των δικαιωμάτων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα; Όταν ένας βασικός πυλώνας του σύγχρονου πολιτισμού μετατρέπεται σε προϊόν τζόγου και αισχροκέρδειας, πως μπορούμε να αναμένουμε οφέλη για το μέσο νοικοκυριό που πλήττεται ανελέητα;
Αναστάσιος Β. Κακαράντζας