Σάλο προκαλεί έρευνα του γερμανικού περιοδικού Der Spiegel που προβλέπει ότι οι ΗΠΑ θα εξελιχθούν σε βασικό προμηθευτή της Ευρώπης για φυσικό αέριο, οι τιμές του οποίου θα αυξάνονται συνεχώς, όσο θα αυξάνεται και η δίψα της Ευρώπης για το εν λόγω καύσιμο.
Πιο συγκεκριμένα το γερμανικό περιοδικό δημοσιεύει τα αποτελέσματα μελέτης του Energy Economics Institute, του Πανεπιστημίου της Κολωνίας (EWI), για λογαριασμό της βιομηχανικής ένωσης Zukunft Gas της Γερμανίας, τα οποία δείχνουν ότι οι ΗΠΑ αναμένεται να γίνουν στο μέλλον ο σημαντικότερος προμηθευτής υγροποιημένου φυσικού αερίου στη Γερμανία και την Ευρώπη. Στην πράξη αυτό σημαίνει δύο πράγματα. Η Ευρώπη απλώς θα αντικαταστήσει την εξάρτησή της από τη Μόσχα με ενεργειακή εξάρτηση από την Ουάσινγκτον. Και η Ευρώπη δεν θα απεξαρτηθεί ποτέ αν δεν περιορίσει την δίψα της για υγροποιημένο φυσικό αέριο. Και μιλάμε για πραγματική δίψα, γιατί το αέριο που θα καταναλώνει στα επόμενα χρόνια από τις ΗΠΑ θα είναι υγρό, Υγροποιημένο Φυσικό Αέριο (LNG).
Η μελέτη εκτιμά ότι η μείωση των τιμών θα αρχίσει σταδιακά από το 2024. «Η ταχεία επέκταση των τερματικών σταθμών LNG στην Ευρώπη θα εξαλείψει τα σημεία συμφόρησης στις εισαγωγές και θα ευθυγραμμίσει τις ευρωπαϊκές και τις ασιατικές τιμές», δήλωσε ο Timm Kehler, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Zukunft-Gas. Για να φτάσουν πάντως οι τιμές στα επίπεδα του 2018 θα πρέπει η παγκόσμια αγορά να περιμένει το 2026 και μόνον αν υπάρξει και ροή από τη Ρωσία.
Χωρίς ρωσικό αέριο, οι τιμές χονδρικής στη Βορειοδυτική Ευρώπη ενδεχομένως να βρίσκονται ακόμη πάνω από τα 90 ευρώ ανά μεγαβατώρα το 2026. Πάντως αν η ζήτηση πέσει παγκοσμίως και αν ταυτοχρόνως δεν ρέει στους αγωγούς και λίγο ρωσικό αέριο, το επίπεδο τιμών του 2018 μπορεί να επιτευχθεί ξανά μέχρι το 2030.
Η Ευρώπη
Το γερμανικό περιοδικό έγραψε ακόμα ότι έχει στην κατοχή του το σχέδιο της τσεχικής Προεδρίας που δείχνει ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θέτουν όρους, για να εγκρίνουν το σχέδιο έκτακτης ανάγκης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Βασικά ζητούν περισσότερα περιθώρια και μεγαλύτερη ευχέρεια να βρουν και δικές τους λύσεις.
Με βάση το σχέδιο, τα κράτη-μέλη ζητούν το πακέτο να λαμβάνει υπόψη τις «ειδικές συνθήκες» των χωρών της Ε.Ε. και τα «υφιστάμενα μέτρα» τους. Σύμμαχος των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων φαίνεται ότι είναι οι βιομηχανίες ενέργειας που υπογραμμίζουν ότι η ευθύνη για τις αποφάσεις σχετικά με αυτό τον τομέα της οικονομίας ανήκουν στην ευθύνη των εθνικών κυβερνήσεων.