Ενα ζευγάρι που εξαφανίστηκε πριν από 75 χρόνια βρέθηκε σε παγετώνα που άρχισε να λιώνει, στις ελβετικές Άλπεις, σύμφωνα με τα όσα μεταδίδουν ελβετικά μέσα ενημέρωσης.
Ο Marcelin και Francine Dumoulin, γονείς επτά παιδιών, πήγαν να αρμέξουν τις αγελάδες τους στην περιοχή Chandolin του καντονίου Valais, τον Δεκαπενταύγουστο του 1942, και από τότε εξαφανίστηκαν.
«Όλη μας την ζωή ψάχνουμε να τους βρούμε. Δεν σταματήσαμε ποτέ», είπε η μικρή τους κόρη Marceline Udry-Dumoulin στην εφημερίδα της Λωζάνης «Le Matin».
«Μπορώ να πω ότι μετά από 75 χρόνια τα νέα αυτά μου δίνουν μια ανακούφιση και ηρεμία, καθώς ήμουν σίγουροι ότι είχαν πεθάνει τότε αλλά τουλάχιστον τώρα βρήκαμε τα σώματα τους», πρόσθεσε η 79χρονη πλέον Marceline.
Σύμφωνα με το Euronews, η περιφερειακή αστυνομία σε ανακοίνωση της το βράδυ της Δευτέρας αναφέρει ότι δυο πτώματα, που έχουν μαζί τους ταυτότητα, βρέθηκαν από έναν εργάτη στην περιοχή του παγετώνα Tsanfleuron κοντά στο θέρετρο Les Diablerets που βρίσκεται σε υψόμετρο 2.615 μέτρων.
Τις επόμενες μέρες θα γίνουν εξετάσεις DNA για να επιβεβαιωθούν οι ταυτότητες των δύο πτωμάτων που βρέθηκαν, για να εξακριβωθεί ότι σίγουρα πρόκειται για το ατυχές ζευγάρι, παρά το ότι φέρουν ταυτότητα.
«Τα δύο πτώματα βρέθηκαν το ένα να είναι δίπλα στο άλλο. Πρόκειται για έναν άνδρα και μία γυναίκα που φοράνε ρούχα της περιόδου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, δήλωσε ο Bernhard Tschannen, διευθυντής του Glacier 3000, στο θέρετρο Les Diablerets.
«Τα προσωπικά τους αντικείμενα είναι άθικτα και τα κορμιά τους σχεδόν έχουν διατηρηθεί λόγω του παγετώνα που τα είχε καταψύξει», πρόσθεσε.
«Πιστεύουμε ότι έπεσαν σε χιονοστιβάδα που τους παρέσυρε και μετά η περιοχή δημιούργησε έναν παγετώνα, ο οποίος σιγά σιγά έλιωνε και έτσι βρέθηκαν τώρα τα σώματά τους».
Ο Marcelin Dumoulin, ήταν 40 ετών, υποδηματοποιός, και η σύζυγος του Francine, 37 χρονών, δασκάλα. Είχαν πέντε γιούς και δύο κόρες.
«Ήταν η πρώτη φορά που η μητέρα μου πήγε μαζί του σε τέτοια εξόρμηση. Πάντα ήταν έγκυος και δεν μπορούσε όμως εκείνη την περίοδο δεν ήτανε και για αυτό πήγε», ανέφερε η κόρη τους.
«Μετά από λίγο καιρό, όλους μας, τα αδέρφια μου, μας έδωσαν σε ανάδοχες οικογένειες. Ήμουν τυχερή εγώ γιατί έμεινα με την θεία μου».
«Στην κηδεία δεν θα βάλω μαύρα. Νομίζω τα λευκά ρούχα είναι ότι πιο κατάλληλο. Αντιπροσωπεύει την ελπίδα που δεν έχασα ποτέ», κατέληξε η Μαρσελίν.