Ο Ιούδας ο Ισκαριώτης αποτελεί κύρια μορφή της Καινής Διαθήκης και παγκόσμιο σύμβολο της προδοσίας. Ο μαθητής του Ιησού, τον πρόδωσε με ένα φιλί στο μάγουλο, καταδεικνύοντας έτσι στον Καϊάφα τον δάσκαλό του, σύμφωνα με την περιγραφή στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη.
Τότε, ο αρχιερέας Καϊάφας παρέδωσε τον Χριστό στους στρατιώτες του Πόντιου Πιλάτου και, έπειτα, ακολούθησε η Σταύρωση και η θυσία του Ιησού με αντίτιμο 30 αργύρια, τα οποία μέχρι σήμερα είναι συνώνυμα, μεταφορικά, με την προδοσία.
Το βάρος στο σακουλάκι δεν μπόρεσε να καλύψει το κενό στην ψυχή του όταν κατάλαβε τι είχε κάνει, ωστόσο, πόσο μεγάλο ήταν τελικά το συγκεκριμένο ποσό;
Παρά το γεγονός ότι στο σχετικό απόσπασμα της Βίβλου δεν διευκρινίζεται από ποια περιοχή προέρχονται τα ασημένια νομίσματα, ερευνητές -αξιοποιώντας στοιχεία από κείμενα προφητών- θεωρούν ότι τα «30 αργύρια» ήταν τυριανά σέκελ (νόμισμα της Τύρου, αρχαίας πόλης του Λιβάνου την οποία είχε πολιορκήσει και ο Μέγας Αλέξανδρος κατά την Ελληνιστική Περίοδο).
Στην εποχή της Καινής Διαθήκης, ένα σέκελ άξιζε περίπου τέσσερις δραχμές. Κάθε νόμισμα είχε βάρος λιγότερο από μισή ουγκιά ασήμι, περίπου 16 γραμμάρια το καθένα.
Επομένως, η σημερινή αξία υπολογίζεται σε 400-500 ευρώ. Άρα, τα 30 αργύρια αντιστοιχούν σε ένα ποσό της τάξεως 12.000-15.000 ευρώ.
Με πληροφορίες από Wikipedia & perivolitispanagias