Του Νίκου Γκόλφη
Τα κατοικίδια μας μπορούν να παρουσιάσουν προβλήματα πόνου ανάλογα με των ανθρώπων, και σωματικά και ψυχικά. Το νευρικό τους σύστημα έχει αντίστοιχες υποδοχές πόνου, όπως των ανθρώπων.
Προβλήματα που σχετίζονται με μυοσκελετικές ενοχλήσεις για παράδειγμα, μπορούν να εκδηλώνονται με δυσκολία στην κίνηση, κύρτωση ράχης, αντίδραση με κραυγές αν θέσουμε το χέρι μας στο πάσχον σημείο.
Επίσης, επιθετική συμπεριφορά, δυστροπία κατά την εξέταση στο γιατρό ή κατά τη διάρκεια του κουρέματος πέρα από τη συνήθη, μπορεί να υποκρύπτει πόνο.
Ακόμη, αλλαγές στην καθημερινή συμπεριφορά, όπως για παράδειγμα το όχι και τόσο συχνό καθάρισμα που κάνουν οι γάτες, καθώς και η ούρηση-αφόδευση εκτός λεκάνης μπορεί να υποδηλώνουν πόνο.
Επιπροσθέτως, η δυσκολία στη βόλτα (σκύλος), όπως και η αδυναμία της γάτας να ανέβει σε ψηλά σημεία. Επίσης, η ανορεξία όπως και το λαχάνιασμα.
Δημιουργώντας μια ερμηνευτική γέφυρα μπορούμε να αναφέρουμε τη νευρική ανορεξία στη γάτα (νόσος με ψυχικό υπόστρωμα) και να μιλήσουμε για “ψυχικό” πόνο στα κατοικίδια. Αναστεναγμοί (ιδιαίτερα συνήθεις τα τελευταία χρόνια) που ακολουθούν τους αναστεναγμούς του ιδιοκτήτη, μπορούν να μας οδηγήσουν σε συμπεράσματα συναισθηματικής συστοίχησης μεταξύ ανθρώπου και ζώου.
Εν κατακλείδι, σκύλοι και γάτες “ίδια” πορεύονται στον πόνο, όπως και εμείς.