Μία από τις ισχυρότερες γλυκαντικές ουσίες στη φύση, είναι βέβαια το μέλι, η παχύρρευστη αρωματική, ιξώδης ουσία που παράγουν οι μέλισσες από το νέκταρ των φυτών. Να πούμε πως η λέξη «μέλι» είναι πανάρχαια, ινδοευρωπαϊκής ρίζας – οι Μυκηναίοι έλεγαν, κι έγραφαν, «me-ri».
Μια πολύ ωραία λέξη που συνδέεται ετυμολογικά με το «μέλι», είναι και το επίθετο «μειλίχιος», που σημαίνει αυτόν με τη γλυκύτητα στους τρόπους, που εκπέμπει ηρεμία, ο προσηνής, ο ήπιος, ο πράος. Σε μια εποχή που η πιο ηχηρή και οξεία τοποθέτηση αποκτά τη μεγαλύτερη βαρύτητα και το σπουδαιότερο κύρος, το να είσαι μειλίχιος σπανίζει. Τα ουρλιαχτά του φανατικού θεωρούνται ευφράδεια, ενώ τα γαβγίσματα μετρούν ως συντριπτικά επιχειρήματα στο δημόσιο λόγο, που εκλαμβάνει τη μειλιχιότητα ως αδυναμία.
Μιλώντας για το μέλι, οπωσδήποτε πρέπει να πούμε δυο κουβέντες για τον περίφημο «μήνα του μέλιτος», το ταξίδι των νεονύμφων αμέσως μετά τη στέψη, τα «μελόμηνα», που έλεγαν παλιά. Εδώ η γλύκα του μελιού παραπέμπει στην ερωτική απόλαυση, αλλά η διάρκεια των διακοπών, αυτός ο μήνας του μέλιτος, είναι μάλλον ένα ευφημισμός. Με δεδομένη την κρίση, για πολλά νέα ζευγάρια, ο μήνας του μέλιτος σε πεντάστερο στα Μορίσιους, είναι πλέον μια βδομάδα σε ενοικιαζόμενα στη Σαλαμίνα, και πολλά λέω.
Ιστορικά, για πρώτη φορά ο όρος «honey moon» καταγράφεται το 1546. Ως έθιμο, το να ταξιδεύουν δηλαδή τα φρεσκοπαντρεμένα ζευγάρια, καθιερώθηκε τον 19ο αιώνα στην Μεγάλη Βρετανία. Από την Αγγλία εξαπλώθηκε στην Ευρώπη – το 1820 στην Γαλλία ο μήνας του μέλιτος ονομάστηκε «voyage à la façon anglaise», δηλαδή «ταξίδι αγγλικού τύπου»….
Ο μήνας του μέλιτος, όπως τον εννοούμε σήμερα, διαδόθηκε την εποχή της Μπελ Επόκ, δηλαδή τις πρώτες, και ξένοιαστες δεκαετίες του Εικοστού Αιώνα, μέχρι τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Τότε, ο μήνας του μέλιτος επικράτησε ως η πρώτη μορφή μαζικού τουρισμού. Τα νιόπαντρα ζευγάρια πήγαιναν στα παράλια της Μεσογείου, αλλά και στη Ρώμη, το Παρίσι, το Λονδίνο, τη Βενετία ή τη Βιέννη.
Όμως, μεταξύ μας, όπου και να πας, όταν είσαι στα μέλια με τον καλό ή την καλή σου, όταν είσαι νέος, δυνατός, υγιής κι ερωτευμένος, όπου και να’ σαι είναι σχεδόν το ίδιο πράγμα, γιατί τον περισσότερο καιρό από αυτό το μήνα, που κρατάει, όπως είπαμε, συνήθως καμιά βδομάδα, τον περνάς στην κρεβατοκάμαρα – εάν βέβαια τα πας μέλι-γάλα, δηλαδή αρμονικά, με τον άνθρωπό σου.
Από πού κρατάει η σκούφια μας
Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.