Διαβάζοντας το θέμα σε κάποιο ξένο site, κοίταξα το ημερολόγιο στο κινητό μου για να βεβαιωθώ ότι έχουμε 2018. Και όμως σε λίγες ημέρες θα μπούμε στο 2019, και στο Εκουαδόρ λειτουργούν με την ανοχή του επίσημου κράτους, κέντρα θεραπείας για ομοφυλόφιλους.
Η θεραπεία περιλαμβάνει ξυλοδαρμούς, λεκτική βία, “διορθωτικούς βιασμούς”, και βασανιστήρια ώστε να λυγίσουν οι “ασθενείς”. Οι θεραπευτές χρησιμοποιούν τη δύναμη της Πίστης, χρησιμοποιώντας το λόγο του Θεού για να φύγει το Κακό, από τους “δαιμονισμένους” γκέι.
Δίνω ακόμα μια ευκαίρια στην ανθρωπότητα, κοιτάω τη σημερινή εφημερίδα που αγόρασα, και αυτή λέει Νοέμβριος 2018, οι τελευταίες μου ελπίδες αυτά που διαβάζω να ανήκουν στο Μεσαίωνα, εξανεμίζονται.
Η φωτογράφος Πάολα Περέντες, ομοφυλόφιλη και η ίδια, μέσα από μαρτυρίες γυναικών και ανδρών που έζησαν τη κόλαση αυτών των κλινικών, έφτιαξε μια έκθεση φωτογραφίας γροθιά στο στομάχι.
Ήδη οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν κινητοποιήσει όλο το πλανήτη, ώστε να κλείσουν όλες οι κλινικές και να επιστρέψουν, ομαλά, στη κανονική ζωή οι “κακοί” συνάνθρωποί μας.
Ξυλοδαρμοί υπό τους ήχους από αποσπασμάτα της Καθολικής Εκκλησίας, βιασμοί γυναικών από τους άνδρες εργαζόμενους, ώστε να γίνουν “γυναίκες”, μπάνιο με κρύο νερό, καθημερινή εκμάθηση “γυναικείων” και “ανδρικών” τρόπων, ενώ μέχρι να μετανοήσουν αναγκάζονται να πίνουν ένα φριχτό μείγμα από χλώριο, καφέ και νερά τουαλέτας.
Πρώην τρόφιμοι αυτού του κολαστηρίου, που κατάφεραν και στάθηκαν όρθιοι, αφού οι αυτοκτονίες είναι καθημερινότητα, περιγράφουν με κάθε λεπτομέρεια όσα έζησαν. Ο κόσμος πρέπει να μάθει τι συμβαίνει, ακόμα και αν εμείς πρέπει να ζήσουμε ξανά αυτές τις εφιαλτικές εικόνες που βιώσαμε, λένε γυναίκες και άνδρες που πλέον έχουν δίπλα τους δεκάδες εθελοντές, που προσπαθούν να τους παρέχουν ψυχολογική υποστήριξη.
Δείτε τις συγκλονιστικές φωτογραφίες
